Wat te doen als je vriendin je gevoelens kwetst
We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: onze beste vriendin deelt een van onze geheimen, of maakt een onhandige opmerking waar een verliefd iemand bij is, of nodigt ons niet uit voor een sapje, of…of… Het is een eindeloze lijst. We lijden onder deze vriendschap affronts niet omdat onze vrienden zuigen, maar omdat mensen zijn ingewikkeld wezens. Het ding over echte vriendschappen, hoewel, is dat ze het te maken door de pijn en vernederingen, in feite, ze groeien sterker en dieper als gevolg van de pijn en vernederingen. Dat komt omdat echte vrienden ruimte houden voor elkaar om fouten te maken, de bal te laten vallen, en te zuigen, want dat is hoe we leren, en het is hoe we groeien – samen.
Daarom een paar do’s en don’ts voor die lastige momenten waarop onze vrienden onze gevoelens kwetsen.
Assume the Best.
“Ga uit van het beste, en twijfel aan het slechtste.”
Het is makkelijk om te vervallen in verzonnen verhalen over de vreselijke bedoelingen van onze vrienden, of hun verzonnen wrok, of welke andere vreselijke verhalen dan ook die onze geest wil verzinnen om onze gekneusde ego’s en geschaafde harten te beschermen. Doe het niet. Weersta de neiging om het ergste te denken, vooral als je niet over alle informatie beschikt. De waarheid kan heel goed vriendelijker zijn dan de versie van je verbeelding. Dus, waarom zou je jezelf kwellen? Als je niet weet hoe het zit, is de enige die gekwetst wordt als je van het ergste uitgaat, jezelf.
Trouwens, wat als je vriendin je niet terugbelt omdat ze in het ziekenhuis ligt met een verstuikte enkel? Hoe triest zou het voor haar zijn om haar telefoon te controleren, terwijl ze zwaait op haar nieuwe krukken en huilt van de pijn, alleen maar om een heleboel snauwerige sms’jes van jou te vinden, die haar veel verdriet doen omdat ze niet meer communiceert terwijl ze hyperventilerend in een MRI-tunnel ligt?
“Een goede vriend zijn betekent gevoelig zijn voor de behoeften van een ander individu, en voor de natuurlijke wisselvalligheden van vriendschap,” zegt Irene Levine, PhD, een journalist en auteur die bekend staat als de “vriendschapsdokter”. Daartoe is het het beste om onze gekwetste gevoelens opzij te zetten en onze vrienden het voordeel van de twijfel te geven totdat we alle details hebben.
Plus, uitgaan van het beste heeft de neiging om mensen te inspireren om daadwerkelijk het beste te zijn. “Wanneer we het beste van anderen aannemen,” zegt psycholoog Mike Brooks, PhD, “helpen we eigenlijk om die kwaliteiten in hen naar boven te halen.” Op deze manier is het aannemen van het beste niet alleen slimme zelfzorg en goede vriendschapsetiquette – het is als een Jedi mind-truc waarin we onze vrienden in het licht van hun beste kwaliteiten houden, en dan kijken hoe ze de afstand gaan om ze te belichamen.
Geef geen etiketten en noem geen namen.
“Etiketteren … is een rampzalige manier om te communiceren. – Dr. Marshall Rosenberg, PhD, auteur van Geweldloze communicatie
Maak het mensen mogelijk om zich slecht te gedragen zonder dat je ze een slecht persoon hoeft te noemen. Laten we elkaar wat ruimte geven, oké? We hebben ons allemaal wel eens minder smakelijk gedragen.
Wanneer we mensen een etiket opplakken op basis van incidenteel gedrag, reduceren we ze tot stereotypen die niet noodzakelijk accuraat zijn. Dat zet alleen maar een grote, domme muur tussen ons, waardoor het veel moeilijker wordt om te vergeven, te vergeten en verder te gaan.
Dat noemen we andersdenken, waarbij we “andere” mensen als apart of buitenaards bestempelen door middel van de namen die we aan ze geven en de labels die we op ze plakken. Het is een glibberig pad en een slechte gewoonte.
“Zodra we mensen buiten de kring van ‘ons’ plaatsen,” legt Tom Moon, M.F.T. uit, “beginnen de hersenen hen automatisch te devalueren en een slechte behandeling te rechtvaardigen.”
Gok niet.
Roddelen is een door en door destructieve praktijk die vriendschappen aan flarden scheurt, reputaties verwoest en eigenlijk alleen maar een trieste, weinig inspirerende weerspiegeling is van de eigen onzekerheden van de roddelaar. Wat anders zou ons inspireren om te praten over mensen die niet echt aanwezig zijn om te wegen op het onderwerp bij de hand, behalve onze eigen hang-ups, die we roekeloos projecteren op hen?
“Meestal, wanneer iemand de behoefte voelt om iets slechts te zeggen over iemand anders,” legt Dr. Christine Breese, Ph.D. uit, “komt dat voort uit een gevoel van gekwetstheid, een oordeel over de ander.”
Trouwens, hoe vaak hebben we niet een meningsverschil met een vriend gehad en een ontelbaar aantal vreselijke conclusies getrokken, om er later achter te komen dat we niet over alle informatie beschikten, of dat het gewoon een misverstand was? Veel, toch? En als we hebben geroddeld, kan dat gevolgen hebben gehad.
“Roddelen schaadt iemands sociale status,” schrijft auteur en relatie-opbouwdeskundige Peter Anthony Gales. “Roddel verspreidt ongefundeerde verhalen over een persoon die schade toebrengen aan hoe die persoon wordt beschouwd in zijn gemeenschap.”
Het is een van de grootste nadelen van roddelen – dat het in feite de perceptie van andere mensen vormt op basis van onze eigen oordelen en onzekerheden. Volgens een biologische studie uit 2011, The Visual Impact of Gossip, domineert roddel onze perceptuele centra, waardoor we een onevenredige hoeveelheid (negatieve) aandacht richten op het voorwerp van onze achterklap. En dus is het zo dat wanneer we roddelen, we de mening van andere mensen over onze vrienden kapen, en vervolgens die meningen manipuleren volgens welke opgekrikte oordelen onze gekwetste gevoelens op dat moment projecteren.
Ugh, roddelen.
Ga een gesprek aan met je vriend – zoals, met je stem, IRL.
Ik weet het. Gesprekken kunnen super eng zijn. Vooral als onze gevoelens gekwetst zijn, en onze adem kort en raar is, en ons hart heel, heel snel klopt. Om nog maar te zwijgen over de mogelijkheid dat iemand iets heel gemeens zegt en het allemaal nog een ziljoen keer erger maakt. Toch is een dialoog in real time onze meest effectieve manier om met onze gekwetste gevoelens om te gaan. Een paar tips uit Dr. Marshall Rosenberg’s epische, must-read Geweldloze Communicatie zijn onder andere het eigen maken van je gevoelens met “ik”-verklaringen, zoals in: Toen je niet met me praatte op Zoë’s feestje, voelde ik me verdrietig, buitengesloten en verward. Beschuldig niet. Trek geen ongegronde conclusies, of verzonnen verhalen over wat wel of niet hun daden heeft gemotiveerd. “Zodra je duidelijk kunt beschrijven waar je op reageert, vrij van jouw interpretatie of evaluatie ervan, zullen andere mensen minder snel defensief worden als je het hoort,” schrijft Dr. Rosenberg. Deze techniek is wat ons in staat stelt om een discussie te voeren, terwijl een argument vermeden wordt. Netjes, toch?
Rosenberg geeft in het boek ook het advies om te vragen om gedragsveranderingen die je een veiliger gevoel geven als je verder gaat, zoals: Ik begrijp heel goed dat je onschuldige bedoelingen had, maar in de toekomst zou ik het op prijs stellen als je het niet met anderen deelt als ik je iets privé vertel. Wees ook ontvankelijk voor de verzoeken van je vriend. “Maak je doel om aan je onderliggende behoeften te voldoen, en te streven naar een oplossing die zo bevredigend is dat alle betrokkenen ook aan hun behoeften hebben voldaan,” schrijft hij.
Je moet ook, voegt hij eraan toe, je vriend vragen of er nog iets is dat hij wil delen, of van zijn borst wil krijgen, voordat je het gesprek afsluit en het achter je laat, bij voorkeur met een knuffel en een glimlach.
Zoals Steven R. Covey adviseert in zijn bestseller, The Seven Habits of Highly Effective People, moet je ook luisteren. Blijf open. Probeer te begrijpen, in plaats van te bewijzen dat je vriend ongelijk heeft. “Luister met de intentie om te begrijpen, niet met de intentie om te antwoorden.”
Houd eraan om in het grote geheel te denken. Is het vasthouden aan de vernedering belangrijker dan het helen van je vriendschap? Waarschijnlijk (lees: zeker) niet. Ik bedoel, er is niet veel echte, leven-beterende waarde aan een slachtoffer verhaal, terwijl er oneindig veel kleine, middelgrote en massale manieren waarop onze vrienden maken ons leven grondig geweldig. Zullen we daarom onze vriendschappen eren met respect, mededogen en een open geest?
Gerelateerd: Hoe ga je om met een beste vriend die deze zomer een nieuwe beste vriendin heeft gevonden
