Vitamine D-tekort is significant geassocieerd met lumbale discusdegeneratie (LDD) en lage rugpijn (LBP) bij postmenopauzale vrouwen, zo blijkt uit nieuw onderzoek van Menopause. Uit de studie bleek ook dat vrouwen met een insufficiëntie/deficiëntie of een ernstig tekort minder vaak vitamine D-supplementen gebruikten en meer kans hadden op ernstige pijn.

Methoden
De retrospectieve observationele studie omvatte gegevens van 232 postmenopauzale vrouwen (gemiddelde leeftijd 65,6 jaar ± 10,0 jaar) tussen juli 2017 en december 2018. Elke deelnemer was gediagnosticeerd met LDD of spinale instabiliteit op basis van magnetische resonantie beeldvorming (MRI) en klinische symptomen.

Bloedmonsters werden verzameld om serumconcentraties van 25(OH)D, Ã type I collageen carboxyl terminal peptide (Ã-CTX) en het N-terminale fragment van osteocalcine (N-MID) te meten. De deelnemers werden ingedeeld in een van de drie groepen op basis van hun 25(OH)D-concentraties: ernstige deficiëntie (< 10 ng/mL), deficiëntie/insufficiëntie (10-30 ng/mL) en normaal (≥ 30 ng/mL). De botmineraaldichtheid werd bepaald door dual-energy x-ray absorptiometrie en deelnemers met een T-score van < -2,5 werden gediagnosticeerd met osteoporose. Een T-score van -2,5 tot -1,0 werd gediagnosticeerd als osteopenie en een T-score van > -1,0 werd als normaal beschouwd. Een visueel analoge schaal (VAS) score werd gebruikt om de ernst van LBP te beoordelen en de deelnemers werden ingedeeld in drie groepen op basis van deze ernst: een milde pijn (1-3) groep, een matige pijn (4-6) groep, en een ernstige pijn (7-10) groep. Disc degeneratie werd geëvalueerd met behulp van het Pfirrmann grading systeem.

Bevindingen
De serum 25(OH)D concentraties van de 232 deelnemers bedroegen 19,38 ± 9,21 ng/mL. Van de gehele steekproef werden 30 (12,9%), 173 (74,6%) en 29 (12,5%) van de deelnemers respectievelijk ingedeeld in de groepen ernstige deficiëntie, deficiëntie/insufficiëntie, en normaal. De auteurs vonden geen verschillen tussen de groepen op basis van BMI, hypertensie, diabetes, drinken, roken, N-MID, of Ã-CTX (P > 0,05). De groepen verschilden echter significant in BMD, VAS scores, en het aandeel dat vitamine D supplementen gebruikte (P < 0.05). Deelnemers met normale vitamine D concentraties neigden naar lage VASs, hoge BMDs, en hadden meer kans op het gebruik van vitamine D supplementen dan deelnemers in de ernstige deficiëntie, en deficiëntie/insufficiëntie groepen (P < 0.05).

De auteurs vonden significante verschillen in de circulerende vitamine D concentraties tussen de normale, osteopenie, en osteoporose groepen (21.62 ± 9.42 vs 18,01 ± 9,41 vs 17,39 ± 8,17 ng/mL, respectievelijk; P < 0,05), deelnemers met een normaal gewicht en deelnemers met overgewicht (20,39 ± 9,45 vs 16,14 ± 8,39 ng/mL; P < 0.05), deelnemers die geen supplementen gebruikten en deelnemers die dat wel deden (18,46 ± 8,47 vs 23,07 ± 11,10 ng/mL; P < 0,05), en deelnemers met milde en matige tot ernstige pijn (21,51 ± 9,79 vs 17,24 ± 8,08 ng/mL; P > 0,05). Een lagere 25(OH)D concentratie (< 10 ng/mL) was ook significant geassocieerd met meer uitgesproken LDD in de lumbosacrale regio (L4-S1, L1-S1, P < 0.05), maar minder in de bovenste lumbale regio.

Na correctie voor verstorende factoren waren vitamine D-tekort, roken, gebrek aan vitamine D-supplementen, hoge BMI, en lage botmineraaldichtheid T-score geassocieerd met een hogere incidentie van matige tot ernstige pijn bij postmenopauzale vrouwen.

Conclusies
Gebaseerd op de bevindingen van deze studie, geloven de auteurs dat vitamine D-deficiëntie veel voorkomt bij postmenopauzale vrouwen en sterk geassocieerd is met LDD en LBP in deze populatie. Zorgverleners kunnen overwegen om met hun risicopatiënten te communiceren over de voordelen van vitamine D-supplementen om het aantal vrouwen met een vitamine D-tekort te verminderen. De auteurs bevelen aan om toekomstig onderzoek te richten op het onderzoeken van de klinische werkzaamheid van vitamine D-suppletie voor het voorkomen en behandelen van LDD en LBP.