UFC 249 knock-outkoning Francis Ngannou is ’s werelds hardste slagman die ruw sliep, trainde met Mike Tyson en Tyson Fury uitschold
Francis Ngannou had 20 seconden nodig om Jairzinho Rozenstruik op UFC 249 te finishen, maar de grote slagzwaargewicht heeft jarenlang enkele van ’s werelds hardste kerels vernietigd en is door de hel gegaan om in het beloofde land te komen.
Hier ziet u hoe hij daar is gekomen…
In minder dan 300 seconden heeft Francis Ngannou de overgebleven generatie UFC-zwaargewichtsterren, die niet meer welkom waren in de octagon, met de grond gelijk gemaakt.
De eerste die viel was voormalig koning Andrei Arlovski, in januari 2017, die van zijn voeten werd getild met een onorthodoxe counter uppercut die hem koud sloeg.
Voormalig Strikeforce-kampioen en eeuwige mededinger Alistair Overeem was de volgende die viel, in december, met mogelijk de meest brute knock-out die de afgelopen jaren is gezien.
Francis Ngannou blijft trainen te midden van de COVID-19 uitbraak – ondanks dat zijn gevecht met Jairzinho Rozenstruik werd uitgesteld
Een stotende linker rukte Overeem’s hoofd zo hevig en snel naar achteren, dat medici de octagon in renden voordat de scheidsrechter de kans had om de wedstrijd officieel te beëindigen.
Voormalig kampioen Cain Velazquez streefde naar een terugkeer naar de top van de divisie, maar zijn plannen werden in 26 seconden te ruste gelegd toen een korte, hakkende rechterhand hem in februari 2019 in doodsangst naar het canvas stuurde.
En Junior dos Santos – een andere voormalige UFC-kampioen – voorspelde zelfverzekerd dat hij de kolos kon outboxen. De Braziliaan lag vier maanden later in juni al na 71 seconden in foetushouding op het dek te koekeloeren.
Ngannou heeft zijn dromen al waargemaakt in de aanloop naar zijn gevecht met Jairzinho Rozenstruik op UFC 249 op zaterdagavond – dat een titelgevecht zou kunnen opleveren – en hij heeft zijn ogen ook gericht op bokskampioen Tyson Fury voor een mogelijke cross-over.
Na een exclusieve les van zijn held Mike Tyson en sparring met de Britse rijzende ster Joe Joyce, tweette hij afgelopen november: “Sprak met Mike Tyson en hij ging akkoord om me te trainen voor als ik vecht @Tyson_Fury in de Ring. Wees niet bang Fury. Je hebt me uitgescholden en nu zul je ermee moeten leven. #WakandaForever #UNCROWNEDKING.”
En niet een om te verwelken onder de uitdaging van een gevecht, Fury naar behoren gereageerd door te zeggen: “Ik zal met u en alle andere MMA zwaargewichten afrekenen wanneer ik klaar ben met mijn boksgevechten, het zal niet lang meer duren! Dan zal ik je laten zien hoe we het doen.”
🤼♂️ Mike Tyson geeft UFC-zwaargewicht Francis Ngannou enkele tips over hoe hij Tyson Fury moet confronteren, met de bokser en MMA-vechter die op sociale media grappen uitwisselen over een potentiële cross-over clash.
pic.twitter.com/Q1wDH4Pl2J
– Michael Benson (@MichaelBensonn) November 7, 2019
Maar onder het logge frame en de snauwende uitdrukkingen ligt een echt zachtaardige reus; een man die zijn geboorteland Kameroen verliet met niets anders dan een visie en de drive om het goed te maken.
Hij is niet allemaal stoere-talk. Zacht gesproken en met een Frans accent, is Ngannou’s diepe stem vaak getint met verdriet als hij praat over zijn verleden.
De reis van de 33-jarige naar de mixed martial arts en vervolgens de UFC is moeilijk te beschrijven; misschien ongelooflijk of onvoorstelbaar zijn passende superlatieven.
DE MEESTE AFWERKINGEN VAN FRANCIS NGANNOU’S UFC CAREER
‘The Predator’ wil zijn tegenstanders zo snel mogelijk afmaken
- vs Andrei Arlovski (UFC on Fox 23) – 92 seconden
- vs Alistair Overeem (UFC 218) – 102 seconden
- vs Curtis Blaydes (UFC Fight Night 141) – 45 seconden
- vs Cain Velazquez (UFC on ESPN 1) – 26 seconden
- vs Junior dos Santos (UFC on ESPN 3) – 71 seconden
Geboren in het dorp Baite in Kameroen, Ngannou was net zes jaar oud toen zijn ouders scheidden.
Na het afwijzen van de avances van lokale bendes die hem steun boden, begon Ngannou op 12-jarige leeftijd in een zandgroeve te werken om zijn ontwrichte familie te onderhouden.
Ondanks zijn drukke werktijden droomde de jongeling ervan het succes van Tyson in het boksen te evenaren en wereldkampioen zwaargewicht te worden.
Het toeval wil dat Ngannou slechts twee maanden voordat Tyson in 1986 de WBC-titel won tegen Trevor Berbick, werd geboren.
Op 22-jarige leeftijd begon Ngannou te leren boksen en het waren zijn vaardigheden die al op jonge leeftijd grote indruk maakten op coaches.
Ondanks de tegenzin van zijn familie bleef Ngannou trainen totdat hij werd getroffen door een ziekte die zijn vooruitgang belemmerde.
Nadat hij met succes was hersteld, besloot hij in 2013 dat hij naar Parijs wilde emigreren om zijn droom, wereldkampioen zwaargewicht worden, te verwezenlijken.
Op 26-jarige leeftijd bereikte hij eindelijk de Franse hoofdstad, maar hij had moeite om te overleven. De Kameroener had geen vrienden, geen geld en geen baan en was gedwongen om op straat te slapen.
“Het is heel moeilijk als je op een plek aankomt, zoals Parijs, en je hebt niemand”, vertelde hij aan Okay Africa. “Maar voor mij was het een kans.
“Op dat moment had ik niet eens een plek om te slapen. Ik had niets.
“Maar dat kon me niet schelen, want ik ben gelukkig. Ik was gelukkig omdat ik wist dat dit een kans was om zelf iets te doen en vooruit te komen.”
Hij sliep ongeveer twee maanden op een parkeerplaats met alleen een slaapzak als troost – maar hij slaagde er toch in om wat geld naar zijn moeder in Kameroen te sturen.
Ngannou ging vervolgens als vrijwilliger aan de slag bij een daklozenopvang genaamd ‘Lo Chorba’, waar hij groenten in de keuken hakte. De liefdadigheidsinstelling zonder winstoogmerk wilde 900 gratis maaltijden per dag verstrekken aan de daklozen in Parijs.
De directeur van de stichting La Chorba, Khater Yenbou, had wel oren naar het logge exemplaar dat altijd wel een manier vond om in de keuken bezig te zijn.
Nadat Yenbou over zijn levensdoel had gehoord, zei hij tegen vriend Didier Carmont dat hij een vrijwilliger had die bokser wilde worden.
Carmont, die Ngannou’s beste vriend werd, veranderde het leven van zijn vriend volledig toen hij hem voorstelde aan Fernand Lopez in de MMA Factory in Parijs.
Gezien het feit dat zijn idool Tyson zijn hele carrière lang bokste, zag Ngannou geen reden om iets anders te trainen dan de zoete wetenschap in de MMA Factory.
Maar, sprekend met MMA Fighting in 2018, zag Lopez onbeperkt potentieel in deze rauwe atleet die bereid was om alles te doen wat nodig was om te slagen.
“We hebben veel grote namen en kampioenen in de sportschool, en op de eerste dag dat Francis goed trainde met het team, was een televisiecameraploeg aan het filmen,” herinnert Lopez zich.
“Het is grappig omdat ze eigenlijk beelden hebben van hoe ik hem voor het eerst zag trainen, en ik had zoiets van: ‘F***!’
Ondanks dat zijn vaardigheden snel verbeterden, merkte Lopez dat Ngannou vaak zou vragen om zijn tas en kleding in de sportschool te houden.
Na het doneren van verschillende stukken kit en kleding, werd het duidelijk voor de MMA Factory-goeroe dat zijn protegé nog steeds slapende was en hij wist dat hij hem onder zijn hoede moest nemen.
In november 2013, slechts drie maanden na het begin van de MMA-training, maakte Ngannou zijn debuut en wist hij een eerste ronde overwinning te boeken via submission.
In april 2014 won ‘The Predator’ zijn eerste zwaargewicht toernooi en was hij goed en echt op de radar van de UFC. Nadat hij in zo’n korte tijd een 5-1 record in de sport had opgebouwd, kwam in december 2015 eindelijk het telefoontje.
Ngannou schakelde zijn mede-debutant Luis Henrique met het grootste gemak uit en de manier waarop hij zowel Arlovski als Overeem uitschakelde, begon in de media door te dringen.
Casual fans en zelfs degenen die niet noodzakelijkerwijs van MMA houden, werden geattendeerd op dit 6ft 4ins specimen dat moest afvallen om de 265lbs zwaargewichtlimiet in de UFC te bereiken.
In 2017 werd hij uitgenodigd om te trainen in het UFC Performance Institute in Las Vegas, waar wetenschappers en analisten routinetests wilden uitvoeren om te bepalen hoe hard hij sloeg.
Wat ze vonden was verbijsterend.
Vice-president Duncan French van de UFC PI wilde Ngannou’s twee dodelijkste stoten vastleggen; zijn overhandse rechtse en off-balance uppercuts die hij wist te gooien en die Arlovski en Overeem bewusteloos hadden gemaakt.
Op dat moment was de hardste stoot ooit opgenomen door Tyrone Spong – een voormalig wereldkampioen kickboksen die gepland was om Oleksandr Usyk te confronteren in zijn professionele zwaargewichtdebuut.
Spong slaagde erin om een score van 114.000 eenheden te noteren met zijn poging – wat als een wereldrecord stond.
Ngannou stapte op en wierp zijn overhandse rechtse met zo’n kracht en kracht dat het het record met enige afstand brak; geklokt op 129.161 eenheden.
Om te bewijzen dat het geen toevalstreffer was, leverde hij vervolgens een even verbluffende score af met zijn onorthodoxe uppercuts.
Het bereiken van maar liefst 122.000 eenheden, Frans en zijn team van deskundige analisten bepaalden dat Ngannou in staat was om ronde 92,84 paardenkracht te genereren met zijn schoten.
Om enig perspectief te bieden, dat is ongeveer hetzelfde als een kleine gezinsauto.
Zulke hype en hysterie zag Ngannou zichzelf lanceren in een nummer één kanshebber plek om Stipe Miocic te confronteren op UFC 220 in januari 2018.
Hoewel de kampioen zijn gordel behield door zijn ervaring te gebruiken en de grotere man af te matten, liet ‘The Predator’ zich niet afschrikken.
Op dezelfde manier waarop hij zich tussen de ronden door drastisch had verbeterd toen de tv-camera’s al die jaren geleden op hem gericht waren in de MMA Factory, had Ngannou de middelen om zich te verbeteren en opnieuw te gaan.
Maar misschien bracht zijn nederlaag meer duidelijkheid voor de zwaargewicht mededinger.
In mei 2018 creëerde Ngannou de Francis Ngannou Foundation – een liefdadigheidsinstelling die mensen in zijn dorp de kans biedt om hun dromen te bereiken op dezelfde manier als hij dat heeft gedaan.
Het geeft ons veel vreugde om de lachende gezichten te zien als de kinderen van de Francis Ngannou Foundation hun aangepaste Scramble-gi’s ontvangen. We zijn erg blij dat we deze gis kunnen doneren om de stichting te helpen. Scrambler Sam Crook is momenteel in Kameroen om zijn tijd en energie aan de kinderen te geven. pic.twitter.com/uRb3W2BSC9
– Scramble スクンラブル (@Scramble_) November 11, 2019
Hij bouwde de eerste officiële sportschool in zijn thuisstad Batie, met de visie om nog meer sportscholen in heel Afrika te openen.
De non-profitorganisatie biedt een veilige ruimte en een leeromgeving voor kinderen en biedt de basisbeginselen van sportiviteit.
Voor een man die in zo’n korte tijd zo veel heeft bereikt in de achthoek, is de impact die Ngannou buiten de kooi heeft misschien nog verbazingwekkender.