Doelstellingen 4e Editie

Soms is het nodig om iets te deconstrueren en opnieuw te beginnen met een geheel nieuwe poging, in plaats van te proberen het gewoon op te lappen. Dat is wat we gedaan hebben met de 4e Editie.

Zoals u zich kunt voorstellen, vonden we het bemoedigend dat meer dan 9 miljoen mensen de 3e editie hebben geraadpleegd. Naar sommige maatstaven waren we een van de meer succesvolle open-educatie projecten. Uit Google Analytics wisten we echter dat de 3e editie een hoog bouncepercentage had (80%) en een gemiddelde sessieduur van 1:20. Gebruikers voerden een google-zoekopdracht uit, sprongen aan boord, en pakten en gingen. Zodra ze onze site bezochten, interesseerden we hen niet voldoende of gaven we hen niet de navigatie-aanwijzingen om hen te helpen artikelen te vinden over onderwerpen die vergelijkbaar waren met de onderwerpen die hen aan boord brachten.

Van gebruikersfeedback, geloofden we dat ons hoge bouncepercentage te wijten was aan problemen met onze menustructuur en navigatieschema: gebruikers konden niet succesvol door de site navigeren om de bronnen te vinden die ze nodig hadden. Het leek gewoon verwarrend. Soms konden we zelfs dingen niet vinden waarvan we wisten dat we ze geschreven hadden!

Een deel van dit probleem kan worden toegeschreven aan ons succes en onze groei. In 17 jaar tijd was ons project geëvolueerd op manieren die ons oorspronkelijke menusysteem niet had voorzien. In de eerste twee edities waren we een leerboek voor het eerste jaar schrijven. De derde editie breidde uit naar fictie en professioneel en technisch schrijven. Dit leidde tot een versnippering van de inhoud. Zo waren onze artikelen over publieksbewustzijn georganiseerd per cursus en disciplinaire mappen (bijvoorbeeld technisch schrijven, zakelijk schrijven, expositorisch schrijven).

We wisten ook dat als een op commons gebaseerde, peer productie inspanning, we soms gebrek aan projectcoördinatie hadden. Tussen 2008 en 2020 waren projectleiders, auteurs en stagiaires gekomen en gegaan. Dat leidde tot een beetje chaos: In de loop van de tijd hadden we peer-reviews uitgevoerd en artikelen geaccepteerd die bestaande inhoud herhaalden. Eerlijk gezegd hadden we, als vrijwilligersproject, sommige problemen die we met de site zagen soms over het hoofd gezien. En, ondanks herhaalde oproepen voor manuscripten, waren we niet in staat om auteurs te vinden voor de broodnodige inhoud. Een deel van onze inhoud was een beetje verouderd.

Bij nader inzien vroegen we ons af of we het soort Huis van Lore hadden gecreëerd dat Stephen North belachelijk had gemaakt in The Making of Knowledge in Composition:

Het Huis van Lore, als het ware: een wankelend, in mijn ogen verrukkelijk oud herenhuis, vleugel aftakkend van vleugel, toevoeging aan toevoeging, in allerlei materialen – baksteen, hout, canvas, plaatstaal, karton – met torentjes en puntgevels, minaretten en torenspitsen, wenteltrappen, touwladders, pitons, kerkers, geheime gangen – alles schijnbaar willekeurig, maar toch allemaal verbonden. Elke generatie van Practioners erft deze stapel van de vorige, wordt rondgeleid door een deel van wat er is, en voegt dan, op zijn beurt, zijn eigen accenten toe. Natuurlijk is de structuur enorm, uitgestrekt. Er zijn tenslotte geen voorzieningen om het af te breken. Verschillende delen ervan kunnen en zullen vrijwel zeker worden vergeten en steeds opnieuw worden ontdekt. Een vleugel die door de ene generatie is verlaten, zal door een andere generatie weer in gebruik worden genomen (en eventueel worden opgeknapt). En merk ook op dat er niets is dat parallelle ontdekking of heruitvinding uitsluit; zo heeft het Huis van de Overlevering veel kamers die erg op elkaar lijken.

North (2006). The Making of Knowledge in Composition: Portrait of an Emerging Field. Portsmouth, NH: Boynton/Cook Publishers. p. 27

Samenvattend wisten we na jaren van inspanning, dankzij de populariteit van onze site, dat we sommige docenten en studenten aan het helpen waren. Toch hadden we ook afdoend bewijs dat het tijd was voor ons om ons huis van overlevering tot ontploffing te brengen – het met de grond gelijk te maken en opnieuw te beginnen. Een lichte bewerking was onvoldoende. Een grote herziening was onvoldoende. Ofwel konden we het volledig opblazen, met de grond gelijk maken en opnieuw beginnen, ofwel weglopen.

Eerlijk gezegd zouden we zijn weggelopen als Google Analytics er niet was geweest. Dagelijks werden we geïnspireerd door ons wereldwijde verkeer.

Met het oog op de toekomst hopen we onze bestaande inhoud te verbeteren via revisie en bewerking. Bovendien hopen we nieuwe inhoud te publiceren die tegemoetkomt aan de behoeften van schrijvers op het werk, op school en thuis.

Ons informele onderzoek leidde tot de volgende doelen voor de 4e editie:

1. We hebben onze retorische situatie opnieuw bekeken, met name ons publiek:
   • Voor edities 1 & 2 hadden we ons een student in een schrijfcursus voor studenten voorgesteld. In de derde editie stelden we ons studenten voor in professionele en technische schrijfcursussen.
     Nu, dankzij Google-analyses en onze informele gesprekken met collega’s, zijn we tot het besef gekomen dat ons publiek verder reikt dan alleen studenten.
2. We hebben vastgesteld dat het genre tekstboek dat we voor de edities 1 tot en met 3 hebben gebruikt, onze organisatie en duidelijkheid beperkt. De conventie van alfabetische ordening voor encyclopedieën stelde ons in staat om concepten alfabetisch op onderwerp te ordenen in plaats van op vakgebied of cursus. Plus, we konden gebruik maken van de mogelijkheden van ons nieuwe medium (een wordpress site) en de encyclopedische conventie van kruisverwijzingen en indexering van onderwerpen over onderwerpen heen om sterkere synergieën tussen concepten te illustreren.
   Plus, we identificeerden andere voordelen aan het genre conventies van de encyclopedie: (1) de historische focus op het verstrekken van alle gedetailleerde informatie over een bepaald onderwerp; (2) de wetenschappelijke traditie van parafraseren en citeren van primaire bronnen, tekstueel onderzoek en empirisch onderzoek; (3) de neiging om inhoud te historiseren en de evolutie van wetenschappelijke gesprekken in de tijd te laten zien,
3. We hebben Joomla, het content management systeem dat we hadden gebruikt voor edities 2 en 3, overboord gezet en vervangen door WordPress:
   1. In tegenstelling tot Joomla stelt WordPress ons in staat om meerdere auteurs voor een artikel aan te wijzen.
   2. WordPress stelt ons in staat om de inhoud beter te gelaagd te maken, d.w.z.
      • links en menusystemen te gebruiken om de lezer in staat te stellen desgewenst dieper in te gaan op onderzoek en theorie
      • om verbanden tussen ideeën te laten zien, en
      • om verbanden tussen concepten beter te begrijpen.
4. Om de thematische categorieën voor de 4e editie te bepalen, hebben we casestudy-interviews gehouden met beheerders van schrijfprogramma’s en hebben we kaart-sorteer-oefeningen gehouden met studenten en faculteiten.
   Op basis van ons informele onderzoek en onze anekdotische ervaring met het werken met studenten in onze klaslokalen, hebben we de volgende kernonderwerpen gedefinieerd: Collaboration, Composition, Courses, Design, Editing, Genre, Information Literacy, Invention, Organization, Mindset, Research, Revision, Rhetoric, Style, and Writing Studies.
5. Nadat we de belangrijkste thematische categorieën hadden gedefinieerd (AKA Subjects or Topics of Interest to Writers), schreven we inleidende essays voor die categorieën en voor de pagina’s die onder die categorieën vallen. In totaal hebben we tussen 2018 en 2020 277 nieuwe artikelen geschreven over onderwerpen die van belang zijn voor schrijvers.
   1. We hebben bijvoorbeeld onze artikelen over stijl uitgebreid, met name actieve versus passieve stem, dictie, stijlelementen, figuurlijke taal, grammatica, mechanica, MLA-stijl, 8e editie, en point of view.
   2. We hebben voor veel van onze nieuwe artikelen een historiografische aanpak gehanteerd. Dit houdt in dat we aan het begin van het artikel een definitie van het te bespreken begrip geven
      1. en laten zien hoe dit begrip zich in de loop der tijd heeft ontwikkeld. (Zie voor een voorbeeld hiervan Rhetorical Situation.)
      2. het geven van citaten en het identificeren van aanvullende bronnen over het onderwerp voor de bijzonder nieuwsgierige lezer.
   3. Vanuit de bèta- en technische gemeenschap hebben we het concept van intrapersoonlijke, interpersoonlijke en cognitieve competenties als theoretische basis voor geletterdheid gehaald.
   4. Van informatiestudies, met name ACRL (Association of College and Research Libraries), hebben we onze informatiebronnen over geletterdheid bijgewerkt.
   5. Van cognitieve psychologie en leerwetenschappen hebben we nieuwe bronnen ontwikkeld met betrekking tot Mindset.
6. Voor nieuwe inhoud geven we auteurs de mogelijkheid om te kiezen tussen traditioneel auteursrecht en Creative Commons-licentie: CC BY-NC-ND 4.0.
   We zijn afgestapt van het uitsluitend publiceren van inhoud onder een Creative Commons-licentie: CC BY-NC-ND 4.0 omdat
   1. Wij onze encyclopedie zien als een werk in uitvoering. We reviseren ons werk regelmatig om ervoor te zorgen dat onze inhoud onze beste inspanningen vertegenwoordigt. Het probleem met het Creative Commons auteursrecht was dat het anderen toestond ons werk opnieuw te publiceren. Na verloop van tijd leidde dit ertoe dat mensen werk van ons publiceerden dat verouderd was. Sommige van onze auteurs waren ongelukkig met het verlies van controle over hun intellectuele eigendom. Ze klaagden bij ons toen ze eerdere concepten van hun artikelen op websites van derden aantroffen die niet langer hun gedachten of beste inspanningen vertegenwoordigden.
   2. We waren teleurgesteld over de manier waarop anderen onze inhoud gebruikten. We kwamen tal van gevallen tegen waarin anderen wel naar ons verwezen, maar dit op een manier deden die naar onze mening een beetje misleidend was. Bij talrijke gelegenheden kwamen we onze inhoud tegen op websites van anderen waarbij de naamsvermelding verborgen was of moeilijk te vinden. Zo was een deel van ons werk geüpload naar Lumen Learning en om de naamsvermelding voor ons project te zien moest de gebruiker ofwel dubbelklikken op Licenties en Naamsvermeldingen ofwel dubbelklikken op een voetnoot.
   3. Sommige auteurs van onze nieuwe inhoud gaven er de voorkeur aan dat we onder het traditionele auteursrecht zouden publiceren.
7. We hadden twee belangrijke redenen om Cursussen als een volledig nieuwe sectie toe te voegen.
   1. We wilden de docenten die Writing Commons gebruiken, voorbeelden geven van hoe de site voor verschillende cursussen kon worden gebruikt.
   2. Politiek beschouwen we onze cursussen ook als een vorm van radicaal delen – een manier om terug te slaan tegen de Balkanisering van het intellectuele eigendom van leerkrachten.
8. We hebben Writing Studies toegevoegd als een volledig nieuwe sectie van Writing Commons.

3e editie

De 3e editie werd gepubliceerd tussen 2012 en 2019 op http://writingcommons.org. De 3e editie begon als een bescheiden, open-access educatief hulpmiddel voor studenten en docenten van college-level schrijfcursussen, voortkomend uit twee eerder gepubliceerde edities van College Writing Online.

Van meet af aan streefden we ernaar om het best mogelijke compositietekstenboek voor eerstejaars schrijfstudenten aan te bieden – gratis. Eerlijk gezegd blijft dit een motiverende factor omdat conventionele onderwijsmiddelen de kosten voor studenten blijven opdrijven, met The College Board die de jaarlijkse kosten voor studieboeken en benodigdheden in het schooljaar 2019-2020 op $ 1200 schat (College Board 2020).

Verder geïnspireerd door het werk van Yochai Benkler (2006) over op commons gebaseerde peer productie en de opkomst van Wikipedia, hebben we de 3e editie gemodelleerd naar een typisch academisch genre: het academische tijdschrift. We stelden een adviesraad en een redactieraad samen en nodigden faculteit en afgestudeerde studenten uit om pedagogische artikelen in te dienen.

In 2014, nadat hackers de site aanvielen en overnamen in 2014 en we moesten vechten om een nieuwe versie van de site opnieuw op te starten, begonnen we advertenties op te nemen. De advertenties stelden ons in staat om de beveiliging en serverkosten beter te financieren.

Quentin Vieregge, de hoofdredacteur voor Writing Commons tussen 2011 en 2017, werkte samen met onze adviesraad en redactieraad om

• peer review een extra 300 artikelen.
• de faculteit aan te moedigen artikelen in te dienen voor creatieve, professionele en technische schrijfcursussen
• beter tegemoet te komen aan de behoeften van een internationaal publiek
• een maandelijkse nieuwsbrief uit te brengen voor de gemeenschap van schrijfstudies, unCommon News

Een korte periode hebben we een proefproject gedaan met My Campuses, een poging om werk van studenten onder de aandacht te brengen. Deelnemende scholen waren de Universiteit van Malmö, Eastern Michigan University en de Universiteit van Zuid-Florida

Dankzij het harde werk van onze redacteurs en adviescommissie is de omvang van Writing Commons in de derde editie verdubbeld. We hebben vele inzendingen gereviewd en originele werken gepubliceerd van universiteits- en hogeschooldocenten en afgestudeerde studenten met betrekking tot fictie, creatieve non-fictie, zakelijk schrijven, wetenschappelijk schrijven en technisch schrijven. We werden gebruikt door de eerste MOOC’s voor Engelse compositie, gesponsord door de Gates Foundation, Duke University, Georgia Tech en de Ohio State University.