Weet jij hoe je een geweldige vechtscène schrijft?

Het soort vechtscène dat je lezers op hun vingernagels doet bijten tot aan hun voetzolen? Dat hun teennagels in alle richtingen doet krullen?

Okay… dus twee of meer wezens hebben een serieus probleem met elkaar. Prima. Ze gaan er achteraan met geweren, zwaarden, of klauwen. Geweldig. Een hoop wilde bewegingen en schade. Verplicht. Eindelijk, we hebben een nipte winnaar. Ta-daaah!

Zo ver, zo goed.

Maar (en dit is een grote kont), zelfs je meest betoverende en spannende vechtscène zal volledig plat vallen, als je je lezers niet kunt grijpen met je dramatische stijl.

Je bent een schrijver, je moet onder de huid van je lezers kruipen met je woorden.

Vertel het me: Als je ‘actiescène’ hoort, welk verhaal komt dan als eerste in je op?

Je denkt nu waarschijnlijk aan een film en niet aan een boek. Dat komt omdat films gewoon ideaal zijn om actie over te brengen: Opvallende camerabewegingen, plotselinge cuts, ontmoedigende audio en spannende close-ups.

En als je verhaal een snelle scène bevat, wil je dat die zich precies zo in het hoofd van je lezer afspeelt: Als een film. Hoge snelheid, snelle cuts, grafische beelden, en veel spanning!

Je kunt op een bepaalde manier schrijven die je lezers het gevoel geeft dat er iets snels, aangrijpends, schokkends gebeurt. En dit bericht zal je precies vertellen hoe je die stijl kunt laten werken voor je eigen verhalen. Ontdek hieronder de antwoorden op de volgende vragen:

• Wat zijn de twee tegenpolen die een actiescène zo effectief maken?
• Waarom is emotie zo belangrijk in een actiescène?
• Wat zijn de trucs om je lezers te laten denken dat gebeurtenissen “sneller” gebeuren?
• Welke snelle filmische techniek verhoogt de spanning?
• Wat zijn de “actiewoorden” die je moet gebruiken?

Dit bericht is van groot nut voor elke snelle scène, niet alleen voor gevechten. U kunt gebruik maken van deze technieken maakt niet uit welk genre je schrijft, omdat bijna elk verhaal zal mooi worden gekruid door een beetje actie.

En als je eenmaal hebt gedrenkt in de theorie van een grote vechtscène (of actiescène), ik heb iets heel cool voor je:

De Hoe schrijf je een vechtscène sjabloon

Download deze gratis sjabloon om uw vechtscène de perfecte choreografie te geven. Het zal je door je hele scène leiden. Print het, vul het in, en heb alles klaar in een oogopslag. Het bevat ook korte herinneringen aan de belangrijkste punten van deze post:

Hier zijn enkele technieken om je lezer een snelle, spannende, high-octane ervaring te geven:

Motie vs. Emotie

Goede actiescènes bestaan uit twee elementen die in elkaar grijpen als nauwkeurig ontworpen tandwielen:

A. Beweging

Motie is al het tumult dat fysiek gebeurt; een vuistslag die wordt gegooid, een mes dat wordt getrokken, een sprong die wordt gewaagd. Het is de adembenemende real-time stuff. We houden ervan, omdat er iets gebeurt, en het gebeurt snel. Beweging is het kietelende oppervlak, als specerijen op een gerecht.

B. Emotie

Emotie daarentegen is alles wat er in de personages omgaat; de dapperheid, de vrolijkheid, de woede, de aarzeling, de angst… Emotie is de reden waarom je personages iets doen, het is de kern van de zaak. Zonder emotie zouden ze ’s ochtends niet eens uit bed komen (angst om te laat te komen, iemand…?).

Emotie is ook de echte brandstof voor waarom je publiek geïnteresseerd is in je verhaal!

Wat ons echt raakt is wie de personages zijn en wat ze voelen. Het is de echte onderliggende reden waarom actie ons grijpt.

Just seeing anyone knocking a chair over anyone’s head might hold your interest for a second, but knowing Joe knocked a chair over Desmond’s head because Desmond tried to scam Joe’s mom – that makes you really feel the action in your gut and root for the characters.

Je moet beide aanboren; zowel beweging als emotie. De eerste is om je scène snel en tintelend te maken, en de tweede is om je publiek met heel hun hart bij die actie te betrekken.

Creëer een verleidelijk tempo met beweging vs. emotie

De truc is om beweging en emotie goed in elkaar te laten overlopen. Als ze elkaar afwisselen, zullen je lezers hun eb en vloed zeer aangenaam vinden. Variatie houdt de dingen interessant.

Motie moet heel snel gebeuren om je lezer op het puntje van haar stoel te houden. Emotie zal iets langer duren om in te duiken.

Snel je scène dus met de fysieke beschrijving van het gevecht, het bloed, de explosies, of wat voor leuks je ook aan de hand hebt. Wanneer u vervolgens emoties beschrijft, gebruikt u dat deel om de scène te vertragen.

Wanneer u vertraagt door in het hoofd van uw personage te komen en zijn gedachten en gevoelens te beschrijven, vermindert u de snelheid van de scène voor een moment. Plus, je levert ook de “emotionele brandstof,” de emotie die je lezer nodig heeft om betrokken te raken bij de scène – twee vliegen in een klap.

Elke scène heeft zijn zeer specifieke tempo, en snel-snel-snel wordt snel oud. Snel-langzaam-snel is veel effectiever, omdat elk kenmerk sterker opvalt naast een totaal tegengesteld kenmerk. Een donkere vlek lijkt altijd veel donkerder als hij naast een lichte vlek wordt geplaatst.

Hier volgt een voorbeeld van een deel van een scène dat langzaam begint met emotie, dan snel wordt met beweging, en aan het eind weer langzamer wordt met emotie:

Amy reikte naar het pistool op tafel. Ze wist dat er vreselijke dingen zouden gebeuren als Richard er als eerste zijn hand op kon leggen. Haar geest kon het niet helpen maar schilderde grafische beelden van bloed en wanhoop. (Toen lag haar hand op het pistool, zijn hand op de hare, een stekende pijn terwijl ze naar lucht hapte, het bot van haar pols kraakte, het pistool vloog door de lucht. (snel) ‘Het is in de hoek terechtgekomen,’ kon ze zichzelf zien denken. ‘Het doet zo’n pijn, maar ik moet er als eerste zijn.’ (Weer langzaam)

Lang-snel-langzaam, zo simpel is het.

Neem deze regel echter niet te strikt. Je kunt je scène schrijven zoals het moet – wees je alleen bewust van het ritme dat je creëert!

Versterk de snelheid met taal

Maar hoe maak je je taal en beschrijvingen precies “snel”?

Gelukkig dat je het vraagt. Een zeer effectieve manier is om je bijzinnen en woorden zo veel mogelijk in te korten: Gebruik korte en eenvoudige bijzinnen, korte woorden, een spurt van lettergrepen. Hoe sneller de lezer door een tekst heen kan skimmen, hoe sneller het in zijn hoofd zal spelen.

Ook, gebruik zo weinig mogelijk punten. Punten zorgen er altijd voor dat de lezer “mini-stops” in zijn hoofd ervaart, waardoor de leeservaring wordt vertraagd. Gebruik in plaats daarvan komma’s.

De meest effectieve manier om de snelheid op te voeren is een staccato uitbarsting van korte, grafische werkwoorden en zelfstandige naamwoorden. Vergelijk deze twee passages:

Hij sneed naar voren met zijn mes en zag het lemmet flitsen in het felle zonlicht. Toen hij de man hoorde schreeuwen, realiseerde hij zich dat hij door zijn shirt had gesneden. Nu staarde hij in zijn gezicht, waarop zijn blote tanden te zien waren. De man viel opnieuw aan.

Of

Het mes sneed naar voren, het lemmet flitste in het zonlicht, de man schreeuwde, zijn hemd sneed open, met ontblootte tanden viel hij opnieuw aan.

Wilt u zeggen dat de tweede veel sneller en dynamischer aanvoelt?

Gebruik een plotseling detail om te vertragen

Hier is een andere manier om het tempo af te zwakken. Deze keer verhogen we tegelijkertijd de spanning: Gebruik een plotseling, grafisch detail dat de spanning in de lucht symboliseert.

Kies een detail dat het risico, de macht, de angst aantoont. Denk bijvoorbeeld aan een zweetdruppel op een ooglid dat wel (of niet eens) knippert, of aan een reflectie in het lemmet van een mes. Het kan zo simpel zijn als het beschrijven van het glanzende, harde, rode rondje van een bokshandschoen.

Dit is een zeer filmische techniek, en wat je schrijft is in wezen een close-up. Je zoomt in, bevriest de tijd voor een seconde en concentreert je op de gedachte of het gevoel dat het detail bij ons oproept.

Als je deze truc heel spaarzaam toepast, kan hij uiterst effectief zijn. Tegelijkertijd stel je de afloop van de actie uit. Dit verhoogt de spanning nog meer.

Gebruik actiewoorden

Bepaalde woordsoorten zijn krachtiger en dynamischer dan andere en zullen meer een “actie-ervaring” creëren.

Denk er eens over na: Het is vrij duidelijk dat werkwoorden van beweging energieker zijn. Duwen, duwen, rennen, grijpen, bukken, blazen, krabben, schoppen, peddelen suggereren veel meer actie dan staan, zitten, denken, kijken, zijn, wachten. Dus als je je scène wilt versnellen, gebruik dan zoveel mogelijk woorden van actieve beweging. Gebruik daarentegen statische werkwoorden wanneer je wilt vertragen.

Wanneer het op zelfstandige naamwoorden aankomt, zijn dingen die je kunt aanraken zeer effectief. Elk tastbaar woord suggereert veel meer actie dan een abstract, theoretisch woord. Immers, welke zin laat je de actie meer voelen:

Vincent was bang voor de enorme bedreiging van zijn leven.

Of

Vincent was bang dat de gigantische bumper zijn hoofd zou pletten als een erwt.

Kies zelf maar…

Een cactus. Niet veel actie.

Hoe schrijf je een gevechtsscenario sjabloon

Hier is het gratis sjabloon weer. Het geeft je het perfecte kader voor je spannende actiescène. Download het, vul het in, en je hebt alle bewegende delen van de scène in een oogopslag klaar. Het bevat ook korte geheugensteuntjes voor de belangrijkste punten van deze post:

Onze Actie-Loaded Fight Scene Prompt

En hier is een prompt waarmee je je zintuigen voor actiescènes kunt scherpen. Probeer het!

Alfredo is een beroemde kok die van het goede leven houdt. Daarom is hij de maffia geld schuldig.

Op een dag komen hem twee heren in pak in de vorm van een stierendozer een bezoek brengen. Ze omsingelen hem snel, en met hun koperen knokkels en honkbalknuppels sturen ze hem vriendelijke aanmaningen om te betalen. Maar Alfredo is snel en flexibel. Hij ramt een komkommer in hun ribben, springt dan snel over het grote aanrecht in het midden van de keuken.

Het wapen van een kok is eten… Hij gooit wat boter voor hun voeten, zodat ze glijden en struikelen, en strooit peper in hun ogen. Huilend, gedesoriënteerd en woedend snellen ze in tegengestelde richting om het blok heen. Alfredo springt snel op het aanrecht, en komende uit tegengestelde richtingen botsen ze als botsende treinen tegen elkaar op en blijven bewusteloos op de grond liggen. Alfredo gaat verder met het bakken van een feestelijke taart.

Zullen de twee plotseling wakker worden en weer op Alfredo afgaan? Hoe krijgt hij hun zware lichamen daar weg? Of is dit al gewonnen? Jij beslist!

Je kunt ook alleen een deel van deze scène schrijven. Zorg ervoor dat je de emotie van de personages opneemt, evenals de beweging. Gebruik komma’s in plaats van punten in de meest actievolle zinnen, en laat af en toe een betekenisvol detail zien. Oh, en gebruik actiewoorden!

Deze prompt komt eigenlijk van de Ride the Pen Writing Prompts Page. Vind 63 schrijven prompts voor een verscheidenheid van genres daar, met inbegrip van een aantal actie schrijven prompts!

De actie-georiënteerd afscheid

Je vechtscène, uw achtervolging scène, of zelfs uw hoofdpersoon haasten naar het postkantoor voor sluitingstijd: Zorg ervoor dat elke actiescène in evenwicht is tussen beweging en emotie. Beweging is voor de kick, en emotie voor je lezer om de actie in haar buik te voelen. Versnel je scène met komma’s en eenvoudige, korte zinnen, en gebruik ook actiewoorden. Bestrooi je scène af en toe met een close-up voor de spanning.

Als je dit allemaal doet, zullen je actiescènes als kleine wervelwinden zijn, en je lezer zal de spanning die van je pagina’s afkomt bijna ruiken. Je hebt zojuist een spannend hoogtepunt in je verhaal gecreëerd – en dat zijn de momenten waarvoor we allemaal verhalen lezen!

Afbeeldingen: Man vechtende robot: studiostoks/Fotolia; Stoïcijn: jdoms/Fotolia; Wolf: carlacastagno/Fotolia