Volgende uit Wat is een fotomodel en voordat je je zorgen maakt over hoe je een baan als fotomodel krijgt (of er een aanneemt), moet je nagaan of je de baan wel wilt.

Werkomstandigheden: Het werk is niet glamoureus, het is ondankbaar hard werken. Zeker, het uurloon van $75-$150 dat u van de grootste werkgevers kunt verwachten, ziet er op papier goed uit, maar tussen de goede en slechte dingen door, verdient u elke cent ervan. Je kunt verwachten dat je wordt behandeld als een levenloos voorwerp – niet omdat mensen verschrikkelijk zijn, maar omdat ze gewend zijn te werken aan een vorm die niet klaagt als er in wordt gepind, geprikt of geduwd en ze zich concentreren op het product, niet op jou. Verwacht dat je af en toe met spelden wordt vastgezet, verwacht dat monteurs af en toe ongevoelig zijn, verwacht dat je voeten pijn doen. De klant zal (of zou moeten) verwachten dat je van de ene pasbeurt op de andere hetzelfde paar schoenen en dezelfde stoffering draagt. Je zult een werkdagboek moeten bijhouden om het gebruik van specifieke items bij te houden.

Het is niet ongebruikelijk om publiek te hebben terwijl je je omkleedt. Kijken hoe iemand in en uit een kledingstuk stapt is vitale informatie, net zo belangrijk als het passen op maat zelf. Als het uitkleden in het bijzijn van mensen u ongemakkelijk maakt, vraag dan om iemand -een patroonmaakster is het beste- om u in de kleedkamer te helpen, ook al heeft u misschien geen hulp nodig, zodat het bedrijf de informatie kan krijgen die het nodig heeft. Als u zich ongezien uitkleedt, zal niemand weten of een rits een klein beetje te kort is of dat het te moeilijk is om uw schouders in een nauwsluitend topje te krijgen.

Ze moeten u vragen hoe het voelt. Dit is een product review, ze moeten alles weten wat er mis is met het product, want het is geen ontwerper, merchandiser of patroon maker validatie sessie. Je moet vermelden of elastieken, manchetten of taillebanden strak aanvoelen, zelfs als je er geen last van hebt. Maak geen opmerkingen over stylingelementen, het is niet gepast om vrijwillig te zeggen of je het wel of niet mooi vindt of denkt dat het een kleinere kraag, kortere rok enz. nodig heeft, tenzij iemand je dat vraagt. Als iemand het vraagt, wees dan zo dubbelzinnig mogelijk. Er zijn natuurlijk uitzonderingen als je een relatie hebt opgebouwd en je waarde als muze hebt bewezen. En zoals Barb al zegt, sta stil! Niet voor de spiegel gaan staan en ronddraaien. We betalen om naar je te kijken, niet om jou naar jezelf te laten kijken.

Eén laatste ding om te bespreken is gezondheid en veiligheid. Noem me raar, maar met overdraagbare ziekten zijn wat ze zijn, zou ik mijn eigen spelden te leveren bij elke sessie en erop aandringen dat die worden gebruikt. Misschien moet je bij hen te rade gaan welke spelden zij verkiezen, maar ik zou niet willen opgescheept zitten met spelden die al gebruikt waren bij wie weet wie voor mij. Nu we het er toch over hebben, haal een tetanusprik. Ik krijg er elke tien jaar een op mijn verjaardag.

Geheimhouding: Iemands pasmodel is vaak een waardevol geheim en je moet niet laten weten voor wie je werkt, anders kun je zonder baan komen te zitten. Veel fabrikanten gaan ervan uit dat u dit weet en zullen er niet aan denken u een geheimhoudingsverklaring te laten ondertekenen. Of je nu gevraagd wordt om er een te ondertekenen of niet, ze zullen ervan uitgaan dat je niet zult onthullen dat je voor hen werkt, noch interne anekdotes zult doorgeven waar je misschien toegang toe hebt en natuurlijk ook geen stijldetails of onthullingen.

Het handhaven van de vertrouwelijkheid maakt het moeilijker om werk te krijgen, dus je zit in hetzelfde schuitje als patroonmakers en naai-aannemers. Wees voorzichtig met hoe u uw werkverleden publiekelijk beschrijft. Je kunt vorige en huidige werkgevers alleen beschrijven in algemene termen zoals: “Missy fit model maat 8, werkte x jaar/maanden voor lang gevestigde eigentijdse sportkledinglijn in het midden van de stad”. Tijdens je sollicitatiegesprek is het aanvaardbaar om te zeggen voor wie je hebt gewerkt, maar je mag jezelf nooit op deze manier in de markt zetten. Een gerenommeerde werkgever zal je niets vragen over zijn concurrenten, zoals wie welk werk doet, wie of hoeveel mensen ze in dienst hebben of waar ze werk gedaan krijgen, enz. Het zou erg onprofessioneel zijn als ze dat zouden vragen en nog onprofessioneler als jij zou antwoorden. Als je een kletskous bent, zullen ze aannemen dat je ook een kletskous over hen zult zijn.

Hoe krijg je werk als fitmodel:
Meestal is fitmodelwerk een parttime baan die je doet voor een vriend die een kledinglijn heeft. Dat is de waarheid. Hoe je de regeling met je vriend structureert, is niet iets wat ik je kan vertellen. Voor bijna alle anderen, fit modeling is een parttime baan die geeft je af en toe besteden geld.

Sommige fit modellen werk te vinden door het plaatsen van op craigslist, op zoek naar advertenties (craigslist, WWD etc) of door in te tekenen met een agentschap dat deze diensten biedt aan fabrikanten. Sommige bureaus zijn beter dan andere. Als ik op een site van een agentschap zoek naar een model met specifieke afmetingen en de resultaten leveren pagina na pagina glamoureuze foto’s op, heb ik geen vertrouwen in het agentschap. Vooral als de “fitte modellen” ook als mannequinmodel fungeren (uitzonderingen zijn speciale maten zoals plus size en petites). Ik zou het waarschijnlijk opgeven en in het winkelcentrum naar mensen blijven kijken tot ik een lichaam zag dat me beviel en dan proberen die persoon op een tactvolle manier te benaderen zodat ik niet gewond zou raken of gearresteerd zou worden. Een keer viel een man me bijna aan omdat ik foto’s wilde maken van de kont van zijn vrouw. Sommige mensen hebben totaal geen waardering voor professionaliteit. Ik heb geprobeerd advertenties te plaatsen voor pasmodellen (ja, patroonmakers huren ze vaak in) maar het is vaak een afschuwelijk voorstel. 99,999% weet niet wat een pasmodel is, denkt dat ze de kleren mogen houden, denkt dat het een ingang is naar het modelleren en dat ze $250-$1.000 per uur kunnen verdienen – en vaak alle vier. Bijna allemaal zijn ze ook ongeschikt voor modellenwerk, maar dat is een ander verhaal. Ik heb ooit een klein meisje ingehuurd om kinderjassen te passen en haar ouders verwachtten dat ik haar een beugel voor haar tanden zou geven.

Over advertenties gesproken, je zult vaak advertenties zien voor modellen, maar lees goed. Velen hebben een fulltime baan als receptioniste, het modellenwerk is maar een paar uur per week. Het is beter om te verwachten dat je betaald wordt wat receptionisten verdienen, niet wat modellen doen, want dat zal het grootste deel van je werk zijn. Je zult het waarschijnlijk niet eerlijk vinden, maar in hun ogen was dat één kwalificatie voor receptioniste die jij had die iemand anders niet had en ze hebben je eerlijk behandeld door je een baan te geven. Wie weet, misschien kun je onderhandelen over een loonsverhoging voor de uren dat je fit model bent, maar dan nog, fit taken kunnen een welkome onderbreking voor je zijn tegen die tijd.

Persoonlijk, denk ik dat er een wet zou moeten zijn tegen iemands love interest die het fit model is. Mannen in de keten (sales managers, VP’s, ontwerpers etc) kunnen daar het ergst in zijn. Als een model een buste heeft van 28″ en een taille van 29″, is ze geen missy maatje 10, hoe verliefd je ook op haar bent. Ik heb zo’n model moeten gebruiken – en ik moest mijn gezicht in de plooi houden. We gingen van een gezonde B+/C- cup naar een -AAA cup, haar taille was groter dan haar buste. Het was het stomste ooit, we moesten elke stijl die we al 50 jaar produceren opnieuw snijden. Het was pure stommiteit en één van de redenen dat ze uiteindelijk de deuren sloten. Ik vind dat de mening van een modelmaker zwaar moet wegen in een beslissing over een passend model. Maar ik dwaal af.

Bij de eerste ontmoeting moet u rekening houden met een verbaal en fysiek gesprek. Uw maten zullen worden genomen en genoteerd. Verwacht dat u een paar kledingstukken zult moeten passen. Gewoonlijk zullen zij een aantal kledingstukken kiezen waarvan de prestaties en de pasvorm goed zijn vastgesteld. Verwacht dat u gefotografeerd wordt en maak niet de fout te beweren dat u enig recht hebt op het gebruik ervan (amateurisme). Foto’s worden vaak intern gebruikt als vergelijkingspunt om de beste kandidaat te selecteren en worden dan weggegooid. Anderzijds wil je ook vermijden dat je foto’s gebruikt worden om veranderingen aan te brengen in de pasvormen van offshore contractanten als zij een interview gebruiken als een gratis pas-sessie. Als ze hun patronen en productontwikkeling in eigen huis doen, zijn foto’s oké. Echter, als de vergadering evolueert in een eigenlijke pasvormsessie, wat betekent dat iemand speldt en markeert of pasvormgerelateerde notities maakt of om draagbaarheidsfeedback vraagt, moet u een tactvolle reactie gepland hebben, omdat het interview voorbij is en het werk is begonnen.

U moet een reeks schoenen met verschillende hakhoogten meebrengen. U heeft verschillende beha’s en slipjes nodig. Draag alstublieft een beha en een slipje. Het maakt niemand wat uit als je denkt dat ondergoed een communistisch-chauvinistisch complot is om vrouwen te domineren en te vernederen. Begin met comfortabele schoenen, geen mooie. Hopelijk is al je schoeisel gemakkelijk voor je voeten en voorkom je dat je rug pijn gaat doen na urenlang staan. Neem uw voorraad schoenen, beha’s en slipjes mee naar elke pasbeurt, tenzij u weet dat ze overbodig zijn. Trouwens, u moet volledige privacy verwachten bij het verwisselen van uw onderkleding.

Verdiensten: Het spijt me u te moeten zeggen dat de meeste pasmodellen niet veel verdienen. Er zullen maar heel weinig professionele fotomodellen zijn die dit lezen, dus als u dat wel bent, zit u waarschijnlijk niet in dezelfde categorie (ik heb ooit een foto verkocht, maar dat maakt me nog geen professionele fotograaf). Wat niet wil zeggen dat je er niet zou kunnen komen. Het punt is, professionals kunnen $75 tot $150 per uur krijgen. Voor de rest is het vangen wat je pakken kan. Ik heb zo weinig als $20 per uur betaald voor een onrustig kind dat geen aanwijzingen wilde opvolgen tot $35 voor een bediende die ik in een bruidswinkel vond werken. Ik woon in een stad met gemiddelde kosten en ik heb niet veel fit model diensten nodig, dus ik betwijfel of ik meer dan $ 50 zou betalen en ik zou van hun lichaam moeten houden (dat doen we vaak niet; we doen het). En als ik een fit model zou vinden waar ik van hield, zou ik hem of haar vaker of voor langere periodes inhuren, maar ik zou geen hoger uurtarief willen betalen. Het spreekt vanzelf dat dit per geval kan verschillen.

Samengevat, een fotomodel is geen fotomodel en de kans dat je vanuit het fotomodel doorbreekt naar het fotomodel is in feite NUL. Wat betreft de vraag of u een fitmodel kunt worden, stel uzelf de volgende vraag: komen uw maten overeen met het AVERAGE figuur van een bepaalde maatsspreiding van een fabrikant? Met andere woorden, bent u gemiddeld? Ik herhaal: bent u gemiddeld? Als je 1,80 m lang en 82 kg weegt, ben je niet gemiddeld; je bent te lang en te dun om een geschikt model te zijn. Ik vertelde dit vorige week aan een meisje en ze verzekerde me rustig dat ze “in haar dromen” geloofde en wist dat ze “een niche” voor zichzelf kon opbouwen. Als je maten duidelijk atypisch zijn en een onervaren ontwerper de fout maakt om je in te huren, heb ik drie suggesties. Haal je cheque voordat je vertrekt, incasseer hem onmiddellijk en verwacht niet dat dit een langdurige klus wordt.

Gerelateerd:
Hoe krijg je een baan als fitmodel?
Wat is een fitmodel?
De blog van een fitmodel
Een perfect fitmodel