De Lean Startup: Gevalideerd leren versus verspilling? En hoe weet je dat van tevoren?
Kennis is geen macht. Kennis toepassen is macht. Leren is nutteloos. Gevalideerd leren is alles. Als er één vaardigheid is die je moet leren om in de 21e eeuw op grote schaal succesvol te zijn, dan is het wel gevalideerd leren. Het is de enige manier om een superieure levensstrategie op te bouwen.
Het concept van gevalideerd leren komt uit de lean startup. De gevalideerde leercirkel helpt snel kernbedrijfshypothesen te valideren of te verwerpen. In plaats van blindelings te vertrouwen op uw bedrijfsidee, bouwt u een minimaal levensvatbaar product en gebruikt u vervolgens een speciale reeks metrieken om het effect te valideren. Je bouwt een functie, je meet de resultaten en zo leer je wat je nu moet doen – doorzetten of pivot.
“Startup succes kan worden gemanipuleerd door het volgen van het proces, wat betekent dat het kan worden geleerd, wat betekent dat het kan worden onderwezen.”- Eric Ries
Startups werken onder een conditie van extreme onzekerheid en om te slagen moeten we zo snel mogelijk leren welk deel van onze strategie ons helpt bij het bereiken van succes en welk deel niet. Leren is een uiterst belangrijke functie voor elke startup en het is vrij gebruikelijk dat mensen hun mislukking verbergen met het excuus dat we veel geleerd hebben van deze mislukking. We leggen niet alleen de nadruk op leren, maar we moeten dat leren kwantificeerbaar valideren, wat “gevalideerd leren” wordt genoemd.
Gevalideerd leren is concreter en nauwkeuriger omdat de resultaten van deze validatie afkomstig zijn van de empirische gegevens die van echte klanten zijn ontvangen en het is heel nuttig bij de beslissing of we ons aan het plan moeten houden, d.w.z. “Doorzetten”, of een aanpassing moeten doen in het product zelf of de algemene strategie moeten afstemmen om succes te bereiken. Deze aanpassing wordt “Pivot” genoemd.
Validated learning is een proces waarbij een nieuwe brok kennis wordt verworven, onmiddellijk in de praktijk wordt gebracht en vervolgens de resultaten worden gemeten om de effecten te valideren – of er al dan niet een waarde is.
Wat je in het proces leert, moet je ook leiden naar de volgende stap, naar het volgende brok kennis om te verwerven en te testen. Het is een lus die u in staat stelt uw bedrijf extreem snel te laten groeien en uw doelen te bereiken.
Als u uw gedrag niet verandert, hebt u niets nieuws geleerd.
U stelt nieuwe kennis op de proef door controleerbare experimenten uit te voeren. Je probeert een nieuw gedrag uit, een manier om naar dingen te kijken of je brengt kennis in de praktijk en observeert en meet vervolgens de resultaten. U verzamelt interne en externe feedback.
Het proces houdt nog niet op bij het toepassen van kennis. Wanneer u uw gedrag verandert, moet u meten of het toepassen van kennis zinvol is en of het werkt voor u als uniek individu. Wees je ervan bewust dat dit vaak niet zo is en dat je terug moet vallen op oude patronen of nieuwe dingen moet proberen.
Er is niets mis mee als dingen niet werken zoals gepland, ook dat is onderdeel van gevalideerd leren. Elke kleine mislukking brengt je een stap dichter bij succes. Eigenlijk faal je nooit, je vindt alleen een manier die niet werkt. Dat betekent dat je een stap dichter bij de juiste oplossing bent die wel zal werken.
Het punt is, als je aan gevalideerd leren wilt doen, moet je meten waar het toepassen van nieuwe kennis je naartoe leidt. Op basis daarvan besluit je of je moet pivotten of niet.
Externe feedback is alle feedback die je uit je omgeving verzamelt; van de mensen met wie je werkt tot hoe je veranderingen zijn gerelateerd aan omgevingsparadigma’s. U wilt er zeker van zijn dat uw omgeving u steunt en dat u uw strategie en tactieken zodanig aanpast dat ze u in staat stellen uw doelen zo soepel mogelijk te bereiken.
U meet uw feedback op basis van verschillende metrics. Metrics kunnen kwalitatief of kwantitatief zijn, maar ze laten je echte vooruitgang zien en de richting die je opgaat. Hieronder staan enkele voorbeelden van life metrics die je kunt meten.
Je wilt snel leren, maar je wilt er ook zeker van zijn dat je echt kennis opdoet en op de proef stelt, dat je het begrip niet verliest als je aan het leren bent, en dat je strategisch beslist wat je daarna gaat leren. Je moet een proactieve leerling zijn met een sterke aandachtsspanne, niet een reactieve.
Op dezelfde manier wil je leren niet gebruiken als een handig excuus om te falen. Oh, ik heb gefaald, maar ik heb veel geleerd. Echt, wat heb je geleerd? Ik weet het niet. Je wilt een echt goede strategische leerling zijn die weet hoe je kennis omzet in macht. Je wilt leren van je mislukkingen en verkeerde aannames. Je wilt een effectieve gevalideerde leerling zijn.
Er zijn veel concepten die je daarbij kunnen helpen. Van het gebruik van verschillende leerstijlen en jezelf uitdagen met tests tot het voorbereiden van een zeer goed geprioriteerde leerwachtrij, het gebruik van het just-in-time leren concept, jezelf helpen met flash cards en nog veel meer.
Tot dan zorg ervoor dat je voortdurend verbetert en leert. Zorg ervoor dat u niet alleen leert, maar dat u echt aan gevalideerd leren doet.
EXAMPLES
Silo’s en de traditionele onderneming
Om gevalideerd leren te begrijpen en hoe het helpt in de context van een onderneming, laten we eens kijken naar een opvallend pijnpunt voor de meeste ondernemingen: silo’s. Silo’s creëren miniatuurorganisaties binnen uw organisatie. En hun motivaties en doelstellingen staan vaak haaks op elkaar – of zijn zelfs tegenstrijdig. Het siloprobleem is zo’n achilleshiel voor de onderneming dat gevierd management consultant Patrick Lenience er een van zijn beroemde zakelijke fabels over schreef.
Silo’s zijn eigenlijk heel begrijpelijk als je denkt aan de aard van schaalgrootte. Een startup bestaat uit een handvol mensen die vechten voor hun professionele leven. Ze maken vaak lange dagen, werken gekke schema’s, en dragen zoveel petten dat ze het overzicht verliezen. Hierdoor, en omdat ze maar met zo weinig zijn, vormen ze een hechte, samenhangende band, en werken ze allemaal samen aan alles om succes te leveren.
Dan beginnen ze te groeien. Het kernteam wordt het managementteam, dat vervolgens het uitvoerend team wordt in iets dat lijkt op een meer traditionele organisatie. Een dergelijke schaalgrootte vereist het systematiseren van de organisatie en het vastleggen van processen, wat op zijn beurt leidt tot specialisatie en steeds complexere interacties.
Voordat je het weet, heb je aanzienlijke organisatorische silo’s. Voor het toevoegen van één open source tool aan één van je applicaties is een afdelingsoverkoepelende commissie uit vier verschillende landen nodig. En als je eenmaal op dit punt bent, ben je klaar voor een samenhangende startup om langs te komen en te beginnen met het opeten van je marktaandeel.
Een enorme invloed in deze richting was de Lean Startup, door Eric Ries. Het is een boek en ook een eerste klas beweging van soorten. Hoewel dit boek in grote lijnen was gericht op ondernemers en would-be startup-oprichters, was er ook een sectie gewijd aan het onderwerp “lean startups” binnen de onderneming. Dit gaf aanleiding tot het neologisme “intrapreneurship.”
Terugkomend op de premisse van feature flags in enterprise-class issue tracking software, zien we een productintegratie die een cruciaal hulpmiddel zal zijn voor intrapreneurs.
The Lean Startup: A Blueprint for Success
Om het punt duidelijk te maken, laten we eens kijken naar de Lean Startup-beweging. We nemen een zeer korte rondleiding door hoe het werkt. Dit zal waarschijnlijk betrekking hebben op een aantal termen die je hebt gehoord rond gegooid, mogelijk onjuist op keer.
Om te begrijpen de lean startups, het eerste wat je moet doen is beginnen te denken over ondernemerschap en het bedrijfsleven door de lens van de wetenschappelijke methode. Je observeert de wereld en maakt een business-gerelateerde hypothese, zoals “Ik denk dat mensen zouden betalen voor een app die vogelgeluiden identificeert.” Vervolgens bedenk je een experiment om deze hypothese te versterken of te weerleggen.
Terugkomend op de bedrijfswereld en op lean startups, kun je je experiment zien als je minimum levensvatbare product (MVP). Veel mensen verwarren het MVP met een bètaversie of een minimale set functies die een klant zal accepteren. Maar dat is niet het geval. Een MVP is het goedkoopste middel dat je hebt om een experiment uit te voeren.
Je zou bijvoorbeeld een doe-niets-app in de app store kunnen zetten die beweert dat het vogelgeluiden identificeert en kijken of mensen het kopen. Dat is nauwelijks een goed bedrijfsmodel voor de lange termijn, maar het is een zeer goedkope manier om uw hypothese te bevestigen of te weerleggen.
Validated learning is het iteratieve proces van het uitvoeren van dergelijke experimenten en het vergaren van bruikbare zakelijke kennis op basis van hen. Weten of mensen al dan niet zouden betalen voor een vogel-app via een daadwerkelijk experiment is veel waardevoller dan het bijeenroepen van een focusgroep of gewoon gissen.
Microsoft, bijvoorbeeld, verscheepte vroeger hun Visual Studio IDE’s om de paar jaar. Nu doen ze dat in een constante stroom van kleine updates.
Maar het is ook niet alleen een technische kwestie van vaker uitbrengen. Organisaties rusten hun software uit met mechanismen om gebruikersgegevens vast te leggen. Ze maken gebruik van analyses van allerlei gegevens om zwakke plekken te ontdekken en zelfs problemen te voorzien voordat ze zich voordoen.
Nu, als ze bij willen blijven, rollen ze wijzigingen uit op het niveau van functies. En ze gebruiken hun issue tracking software om te zien hoe gebruikers reageren en hun feature prioriteiten bij te stellen.
In een conclusie, kunnen we het samenvatten door te zeggen dat in plaats van het ontwikkelen van een product met veel functies te lang, dagen en nachten door het verbruiken van veel middelen op functies die we denken dat we moeten in eerste instantie toe te voegen met de veronderstelling dat het waarde zou creëren voor klanten en uiteindelijk de klant zal graag betalen voor het in ruil; In plaats daarvan moeten we een lus starten door het implementeren van het product aan klanten met een minimum aan functies, leren van feedback van klanten, het product of de algemene strategie dienovereenkomstig aan te passen en iterate de lus voor het valideren van leren door het uit te rollen opnieuw aan hen zo snel mogelijk. Dit zou onze inspanningen en middelen vooraf kunnen besparen van verspilling.
Referentie: “De Lean Startup: How Today’s Entrepreneurs Use Continuous Innovation to Create Radically Successful Businesses Eric Ries.”
Penenberg, Adam L. (8 september 2011). “Eric Ries is een Lean Startup machine”. Fast Company. Op 4 juni 2015 ontleend.
Adler, Carlye (30 augustus 2011). “Ideeën worden overschat: startup-goeroe Eric Ries’ radicale nieuwe theorie”. Wired. Retrieved 4 June 2015.
In september 2008 bedacht Ries de term lean startup op zijn blog, Startup Lessons Learned: Ries, Eric (8 september 2008). “De slanke startup”. startuplessonslearned.com. Retrieved 4 June 2015.