De Witcher-serie is tegenwoordig een van de populairste gameseries. Het grootste deel van de bekendheid is te danken aan de geweldige Witcher 3, die in 2015 meerdere ‘Game of the Year’-awards in de wacht sleepte. Maar was het echt zoveel beter dan zijn voorganger?

The Witcher 2: The Assassin of Kings heeft niet dezelfde wereldwijde aantrekkingskracht als zijn opvolger, maar toch is het een sterke game op zich. Een spel dat veel fans kennis liet maken met de serie, omdat het de eerste was die op consoles uitkwam. Om te helpen bepalen welke de superieure titel is, hier is wat elk item heeft over de andere.

Bijgewerkt 11 februari 2021 door Ben Jessey: Met de recente release van Cyberpunk 2077 zijn de discussies over CD Projekt Red’s beste game weer intensiever geworden. En hoewel het opwindende (zij het buggy) nieuwe cybernetische avontuur een solide titel is, heeft het nog steeds moeite om enkele van de vorige inspanningen van de ontwikkelaar te evenaren.

In zijn verdediging zijn de tweede en derde inzendingen in The Witcher-serie moeilijk te verslaan. Zelfs kiezen tussen de twee van hen is lastig. We hebben al verschillende redenen gegeven waarom elk deel als de betere moet worden beschouwd. Toch is het nog steeds zo moeilijk om tussen hen te kiezen. Hier zijn nog een paar redenen die onzekere fans kunnen helpen een favoriet te kiezen.

14 The Witcher 2: Hoofdrolspeler

Hoewel de Witcher 3 een aantal geweldige personages heeft, is de hoofdrolspeler daar niet één van. Eredin is voldoende dreigend en is een bruikbare schurk. Toch is hij niet zo meeslepend als Letho uit de tweede game.

De Koningsmoordenaar is een gecompliceerd personage met motivaties die niet alleen logisch zijn, maar ook interessant. De meeste fans bestempelen hem niet eens echt als een schurk vanwege zijn moreel grijze persoonlijkheid. In een medium waar antagonisten vaak eendimensionaal zijn, is Letho een verademing.

13 The Witcher 3: Romance Options

Romance is een belangrijk onderdeel van het avontuur van Geralt in The Witcher 3. De Monsterslachter kan met verschillende vrouwen flirten, maar hij heeft twee grote liefdes in Triss en Yennefer.

Het is moeilijk kiezen tussen de twee, want ze zijn allebei fascinerend en sympathiek. Ongeacht wie je kiest, je krijgt een litanie van goed geschreven romantische scènes te zien. Geralt’s liefdesleven in Witcher 2 is niet zo opmerkelijk. Hoewel hij met een paar verschillende mensen een relatie kan hebben, is de enige echte romance die met Triss.

12 The Witcher 2: Moeilijkheidsgraad

Het analyseren van de moeilijkheidsgraad in videogames is lastig, omdat iedereen een ander vaardigheidsniveau heeft. Velen zullen het er echter mee eens zijn dat het uitspelen van The Witcher 3 een beetje te gemakkelijk is. Zodra u sommige sterke apparatuur krijgt, en erachter te komen hoe goed te gebruiken tekenen, het winnen van gevechten neigt te zijn een makkie. Dit geldt vooral als je goed gebruik maakt van het Quen-teken.

Witcher 2 verslaan is niet zo eenvoudig. Het is een stuk moeilijker om je tegenstanders te bedriegen, en sommige van je vijanden hebben een echte punch. De verhoogde uitdaging is welkom, want het betekent dat je moet vechten als een echte Witcher door veel olie en drankjes te gebruiken. Deze dingen kun je in het derde deel vaak negeren.

11 The Witcher 3: Minigames

Minigames zijn een hoofdbestanddeel van open-wereldtitels. Ze helpen je muntjes te verdienen en tijd te doden tussen de serieuze verhaallijnen door. En The Witcher 2 heeft er een hele reeks, met dobbelpoker, vuistgevechten en armworstelen.

Hoewel deze activiteiten allemaal vermakelijk zijn, zijn ze lang niet zo uitgebreid en populair als Gwent van Witcher 3. Het kaartspel is uitgegroeid tot een fenomeen, zelfs paaien volledige games van zijn eigen. Het is geliefd omdat het zo leuk en verslavend is, vooral als je alle beste kaarten hebt. De vuistgevechten en paardenraces in het derde deel zijn ook niet slecht.

10 The Witcher 2: speelduur en herspeelbaarheid

Iedereen heeft zijn eigen voorkeur als het gaat om de speelduur. Hoewel mensen over het algemeen liever hebben dat een verhaalgedreven titel niet ongelooflijk lang duurt om uit te spelen. The Witcher 3 is erg lang door de manier waarop het is ontworpen; het moet voelen als een episch avontuur. Het tweede deel daarentegen is korter en compacter. Dit werkt in zijn voordeel, omdat het fans niet afschrikt om meerdere playthroughs te doen.

Zeker, niet iedereen denkt er zo over, want er zijn waarschijnlijk honderden, zo niet duizenden mensen die zich gedwongen voelden om meerdere run-throughs van Witcher 3 te doen. Toch valt niet te ontkennen dat kortere avonturen over het algemeen beter herspeelbaar zijn.

9 The Witcher 3: De omvang

Iedereen die het derde spel in de serie heeft gespeeld, zal je vertellen dat de wereld enorm groot is. En het bevat tonnen interessante en mooie locaties om te bezoeken. Elke regio heeft zijn eigen nuances, natuur en cultuur.

Door naar deze verre landen te reizen, voelt het alsof je een aparte wereld verkent die wordt bewoond door enorm verschillende koninkrijken. Voor degenen die graag de tijd nemen om hun bestemming te bereiken en het landschap onderweg in zich op te nemen, heeft The Witcher 3 absoluut de overhand tussen deze twee titels.

8 The Witcher 2: Dichtheid werkt als een voordeel

In de afgelopen jaren hebben steeds meer gamers de mening gedeeld dat het hebben van een ongelooflijk grote wereld niet per se een goede zaak is. Dit komt omdat een gigantische kaart onvermijdelijk kale gebieden zal hebben die geen interessante dingen te ontdekken hebben.

Vanwege dit zijn veel mensen tegenwoordig van mening dat kleinere werelden eigenlijk beter zijn, omdat het de ontwikkelaars meer tijd geeft om gedetailleerde en intrigerende gebieden te creëren in plaats van hun tijd te besteden aan het maken van een oversized sandbox. Dit is waar The Witcher 2 de overhand heeft, omdat elke plek waar je komt uniek en gedenkwaardig is.

7 The Witcher 3: Soepeler Combat

Zoals iedereen weet, is combat een essentieel onderdeel van deze franchise, dus gevechten moeten leuk en intens zijn. Op dit gebied komt The Witcher 3 als beste uit de bus, omdat de gevechten en de besturing in het algemeen niet zo onhandig aanvoelen.

Wanneer je het opneemt tegen schurken in een steegje of monsters in een moeras, wil je het gevoel hebben dat je zoveel mogelijk controle hebt over Geralt. Je wilt niet vechten met de besturing van het spel terwijl je het tegen een vijand opneemt. Sommigen zullen beweren dat het gevechtssysteem van Witcher 3 diepgang mist en te snel is. Het valt echter niet te ontkennen dat het erg gepolijst is.

6 The Witcher 2: De Skill Tree

Een van de belangrijkste mechanieken die zo’n beetje elke op gevechten gebaseerde RPG heeft, is de skill tree. Door een level omhoog te gaan, kun je ervaring uitgeven om onder andere stats te upgraden of nieuwe moves vrij te spelen. Hoewel de skill trees van de tweede en derde Witcher games op het eerste gezicht vergelijkbaar zijn, is het zodra je ze speelt dat je het verschil begint op te merken.

De unlocks die Witcher 2 biedt voelen meer impactvol en niet zo passief als de vaardigheden die je in zijn opvolger krijgt. Daardoor merk je beter dat je sterker wordt.

5 The Witcher 3: The Freedom

Veel open-wereld RPG’s laten je over de kaart zwerven en zo’n beetje gaan waar je maar wilt. En The Witcher 3 is een van de beste, omdat het je hand niet te veel ophoudt tijdens het verkennen.

Met deze titel kan iedereen met reislust gewoon overal naartoe reizen waar hij maar wil, zonder een verplichte bestemming. Er zijn natuurlijk wel belangrijke quests te doen, maar je kunt ze voltooien wanneer je maar wilt. Hierdoor voelt het alsof jij de baas bent over het avontuur.

4 The Witcher 2: Straight To The Point

Hoewel het derde deel in de serie je alle vrijheid van de wereld geeft, voelt het tweede deel meer op zichzelf gericht en gefocust op zijn eigen plot. Natuurlijk is het spel meer op rails, maar dit werkt in zijn voordeel.

Doordat The Witcher 2 meer lineair is, voelt het meer gefocust en to the point, met quests en side quests die niet te veel afwijken van het basisplot. Dit in tegenstelling tot de hoofdquestline van het derde spel, waar je heen en weer moet rennen met weinig vooruitgang.

3 The Witcher 3: The Graphics

Dit is waarschijnlijk een voor de hand liggend verschil tussen de twee spellen, maar toch kan het niet onvermeld blijven. Er is een aanzienlijke grafische upgrade wanneer je van de tweede titel naar de derde gaat. Het is des te duidelijker door de enorme en prachtige vergezichten in de Witcher 3.

Het is een eeuwenoud argument dat meestal opgaat, namelijk dat de graphics niet alles zijn als het gaat om de kwaliteit van een spel. Maar in dit geval is de verbetering van de graphics zeker een welkome verandering.

2 The Witcher 2: De presentatie

De presentatie van een spel is belangrijk om de aandacht van de speler te krijgen en vast te houden. Als het erop aankomt, gaat het bij de presentatie om de manier waarop het verhaal is geschreven en in de wereld is verwerkt.

Hoewel er ruimte is voor discussie vanwege de subjectiviteit van de materie, heeft The Witcher 2 een betere presentatie dan zijn opvolger. Het vangt je aandacht vanaf de eerste momenten en behoudt je interesse door middel van een grimmig en diep verhaal dat veel grijze moraal met zich meebrengt. En het valt niet te ontkennen dat The Witcher 2 een van de coolste openingsfilmpjes ooit heeft, wat de presentatie nog een extra boost geeft.

1 The Witcher 3: de zijverhalen

Omdat de kaart van The Witcher 3 zo groot is, is het een zegen dat de ontwikkelaars hebben geprobeerd er leven in te blazen door er zijverhalen in te stoppen die vaak hilarisch of schokkend zijn.

Hoewel er in het basisspel genoeg geweldige zijmissies zitten, zijn de DLC-verhalen nog beter. Zo zal niemand de onvoorspelbaarheid van de Hearts of Stone-uitbreiding snel vergeten. Hopelijk zal de kwaliteit van dergelijke verhalen meer ontwikkelaars inspireren om hun creatieve spieren te strekken bij het creëren van side content.

5 Manieren waarop Cyberpunk 2077 CD Projekt Red’s beste spel is (& 5 It Will Always Be The Witcher 3)