De Worth Four Light Test, ook bekend als de Worth’s Four Dot test of afkorting W4LT, is een eenvoudige klinische test die voornamelijk wordt gebruikt voor het beoordelen van de mate van binoculair zien van een patiënt. Men zou kunnen zeggen dat de W4LT een van de eenvoudigere methoden is om fusie, onderdrukking en anomale retinale correspondentie (ARC) te onderzoeken.

Deze test kan op twee manieren (manieren) worden uitgevoerd. De ene methode is een vast doelwit op een afstand van de proefpersoon, dat ofwel in een verlichte doos zit, ofwel op een scherm wordt geprojecteerd. Dit wordt de verafgelegen Worth punttest (6 meter) genoemd. De andere methode is de nabije Worth-punttest (op 33 cm), waarbij een zaklamp gemakkelijk van de proefpersoon wordt opgeschoven of teruggeschoven om de projectiehoek van het doelbeeld op het netvlies te veranderen. Bij beide testafstanden (veraf en dichtbij) moet de patiënt altijd een rood-groene bril dragen (met een rode lens over één oog, meestal het rechter, en een groene lens over het linker).

Gelichte doos of zaklamp (afhankelijk van het weer wordt de test op afstand of dichtbij uitgevoerd) bestaat uit 4 lichten, die in een ruitformatie zijn gerangschikt. Een rood licht is altijd bovenaan, twee groene lichten aan weerszijden (links en rechts) en een wit licht is altijd onderaan. De patiënt bekijkt het doel door een anaglyfische testbril, die bestaat uit een rood filter voor het ene oog en een groen filter voor het andere oog. Gezien door het rode filter, zijn de groene stippen onzichtbaar; gezien door het groene filter, is het rode stipje onzichtbaar. De witte stip wordt gezien als rood door de rode filter en als groen door de groene filter.

Voordat de arts begint met de interpretatie van de waardetest met vier lichtjes, is het van groot belang niet te vergeten de patiënt, meestal kind, een reeks vragen te stellen. Deze vragen zijn essentieel en zeer belangrijk voor elke arts:

1. Hoeveel lichtjes ziet u?
2. Welke kleur hebben ze?
3. Waar bevinden ze zich?
4. Staan alle lichten op één lijn? Of zijn sommige hoger dan de andere?
5. Zien we alle lichtjes tegelijk, of knipperen ze aan en uit?

De clinicus wordt ook aangeraden te noteren op welke afstand de test wordt uitgevoerd en of de patiënt al dan niet zijn eigen refractiecorrectie heeft gedragen. De proefpersoon moet worden getest met de optimale optische correctie op (bril of contactlenzen) achter de anaglyfische filters. Het is ook zeer belangrijk, wanneer er een probleem is in de communicatie tussen clinicus en patiënt (volwassene) of wanneer er met kleine kinderen wordt gewerkt, de patiënt/kind te vragen te tekenen wat hij/zij ziet. Dit vereenvoudigt veel en helpt de clinicus bij de interpretatie van het resultaat van de tekening.

Er zijn een aantal mogelijke resultaten aangetoond door een W4LT

De patiënt ziet alle vier de stippen :

• Normale binoculaire respons zonder manifeste afwijking (NRC zonder heterotropie)
• Harmonieuze ARC met manifeste scheelzien.

De patiënt ziet vijf stippen:

• ongekruiste diplopie met esotropie, rode stippen verschijnen rechts
• gekruiste diplopie met exotropie, rode stippen verschijnen links van de groene stippen.

De patiënt ziet drie groene stippen, onderdrukking van het rechteroog

De patiënt ziet twee rode stippen, onderdrukking van het linkeroog