William zelf had een klein landgoed in Weardale, Castle Gate genaamd, niet ver van Eastgate gelegen, waar hij zich de hele zomer verbleef om te werken aan uiteenlopende projecten zoals steenhouwen en horlogemaken. Bezeten van een opmerkelijke energie en openhartigheid van spreken, publiceerde Emerson vele werken die merkwaardig vrij zijn van errata.

In The Principles of Mechanics (1754) toont hij een door de wind aangedreven voertuig waarin de verticaal gemonteerde propeller via een systeem van tandwielen directe kracht geeft aan de voorwielen. In de mechanica heeft hij nooit een voorstel gedaan dat hij nog niet in de praktijk had beproefd, noch heeft hij een uitvinding gepubliceerd zonder eerst de effecten ervan met een model te hebben bewezen. Hij was bedreven in de wetenschap der muziek, de theorie der klanken, en de oude en moderne toonladders; maar als uitvoerder bereikte hij nooit een uitmuntend niveau. Hij stierf op 20 mei 1782 in zijn geboortedorp, waar zijn grafsteen grafschriften draagt in het Latijn en het Hebreeuws.

Emerson kleedde zich in oude kleren en zijn manieren waren onbehouwen. Hij droeg zijn hemd met de rug naar voren en zijn benen in zakken gewikkeld om ze niet te verbranden als hij boven het vuur zat. Hij sloeg een aanbod om FRS te worden af, omdat het te veel zou kosten na alle kosten van farthing candles die hij in de loop van zijn studietijd had moeten betalen. Emerson reed regelmatig Darlington binnen op een paard als dat van Don Quichot, geleid door een ingehuurde kleine jongen. Op oudere leeftijd, geplaagd door de steen, bad en vloekte hij afwisselend, wensend dat zijn ziel ‘de lompen van de sterfelijkheid kon afschudden zonder zo’n geklepper.’

Net als zijn collega uit County Durham, John Bird, duikt Emerson op in Mason and Dixon van Thomas Pynchon.