Dit bericht is geschreven door Criss Kovac. Criss Kovac is de supervisor van het Motion Picture Preservation Lab bij de National Archives and Records Administration (NARA).

Het is niet ongewoon voor het NARA om minder-dan-perfect materiaal te ontvangen voor films gemaakt door federale agentschappen. Een van de soorten elementen die we soms ontvangen heet een workprint. Werkprints zijn als een ruwe schets voor een film. De editor maakt alle mogelijke bewerkingen aan de hand van workprints en legt ze dan voor de definitieve goedkeuring voor aan de regisseur voordat hij de originele negatieven monteert. Workprints hebben soms samengestelde optische sporen of kunnen vergezeld gaan van afzonderlijke optische of magnetische sporen.

Omdat het werkelementen waren, werden workprints over het algemeen zwaar behandeld. Typische kenmerken van workprints zijn tapeverbindingen tussen de meeste scènes, krassen, vingerafdrukken, vuil, scheuren, markeringen van vetpotloden die zijn gebruikt om toekomstige bewerkingen, fades of dissolves aan te geven, en slugs. Geen slakken zoals de slijmerige dingen in uw tuin, maar een stukje blanco film dat in de beeldspoel is gestoken om aan te geven waar shots zijn verwijderd, moeten worden ingevoegd, of om het beeld synchroon te laten lopen met de soundtrack.

Deze werkafdruk heeft tape splices die de emulsie hebben verkleurd. Er zijn ook vingerafdrukken zichtbaar op de emulsie van de film. De filmmakers gebruikten deze kopie om het negatief te monteren, dat cementlassen heeft.

Slugs worden vaak gebruikt in een workprint om ontbrekende shots aan te geven of om de synchronisatie met de soundtrack te behouden.

Deze vetpotloodmarkering geeft een scènenummer aan. Werkprints kunnen ook markeringen hebben om aan te geven waar fades of dissolves moeten worden toegevoegd aan het eindproduct.

In het geval van een film van het United States Information Agency (USIA) uit het begin van de jaren ’60, met als werktitel The American Negro (Local Identifer: 306.4786), ontving het NARA een allegaartje van elementen. Voor de beeldrollen 1, 3 en 5 hebben we 35mm-prints en voor de rollen 2 en 4 16mm-prints. Voor het geluid hebben we vijf spoelen met magnetische sporen (full coat en single stripe). We hebben ook een aantal spoelen met originele 16mm-negatief outtakes.

We weten niet of de film ooit is voltooid, dus de meest originele en complete kopie die we hebben is de workprint en de bijbehorende audio. Alle rollen hebben een azijnsyndroom, vooral de magnetische sporen. Onlangs hebben we alle spoelen gedigitaliseerd voor een referentieaanvraag. Daarna hebben we ze digitaal gemonteerd om de film in de meest complete staat te presenteren. Je kunt alle kenmerken van een workprint zien in de gedigitaliseerde versie – de manier waarop het geluid niet helemaal synchroon loopt over alle spoelen, de onvolledige scène op 10:15, de diepe witte emulsiekrassen die gekartelde lijnen achterlaten in delen van het beeld, de slak net voordat Robert F. Kennedy spreekt en tijdens de beelden van Little Rock, en de vetpotloodmarkeringen die de linkerkant van het frame ontsieren tijdens de koorrepetitie.

De film lijkt op veel van de andere films van de USIA waarin raciale kwesties in Amerika in die tijd worden onderzocht, en was bedoeld om aan een internationaal publiek te worden vertoond. Het bevat interviews die elders niet zijn opgenomen met James Farmer, Roy Wilkins, Whitney Young, en Ralph Metcalfe. Farmer, Wilkins en Young werden samen met Martin Luther King, Jr. tot de “Grote Vier” leiders van de burgerrechten gerekend. James Farmer was de initiatiefnemer van de Freedom Ride in 1961 en medeoprichter van het Congres voor Raciale Gelijkheid. Roy Wilkins was uitvoerend directeur van de NAACP tussen 1955 en 1977. Whitney Young was uitvoerend directeur van de National Urban League tussen 1961 en 1971. Ralph Metcalfe was Olympisch atleet en won zilveren medailles in 1932 en 1936. Later werd hij vier jaar lang Amerikaans congreslid uit Illinois. De film beschrijft ook de vooruitgang en de uitdagingen waarmee Afrikaanse Amerikanen werden geconfronteerd op het gebied van stemmen, huisvesting en onderwijs.