Articles

Walther Nernst

Walther Nernst

Walther Hermann Nernst (1864-1941)

Geboren

Juni 25 1864
Briesen, West-Pruisen/Pommeren

Overleden

November 18 1941 (77 jaar oud)
Zibelle, Duitsland

Woonplaats

Duitsland

Nationaliteit

Duitser

Vakgebied

Fysicus

Instituten

Universiteit van GöttingenUniversiteit van Berlijn

Alma mater

Universiteit van ZürichUniversiteit van BerlijnUniversiteit van GrazUniversiteit van Wurzburg

Academisch adviseur

Friedrich Kohlrausch

Notabele studenten

Sir Frances Simon, Richard Abegg, Irving Langmuir

Bekend van

Werk aan elektrolyten

Notabele prijzen

Nobelprijs voor scheikunde (1920)

Walther Hermann Nernst (25 juni, 1864 – 18 november 1941) was een Duits scheikundige die bekend is geworden door zijn theorieën achter de berekening van chemische affiniteit zoals die is vervat in de derde wet van de thermodynamica, waarvoor hij in 1920 de Nobelprijs voor de scheikunde won. Nernst heeft bijgedragen aan de totstandkoming van het moderne vakgebied van de fysische chemie en aan de elektrochemie, thermodynamica, vastestofchemie en fotochemie. Hij is ook bekend vanwege de ontwikkeling van de Nernst-vergelijking.

Inhoud

  • 1 Biografie
  • 2 Publicaties
  • 3 Verder lezen
  • 4 Externe links en referenties

Biografie

Nernst werd geboren in Briesen in West-Pruisen (nu Wąbrzeźno in Polen) uit een Duitse vader en een Poolse moeder. Hij studeerde natuurkunde en wiskunde aan de universiteiten van Zürich, Berlijn en Graz. Na enig werk in Leipzig richtte hij in Göttingen het Instituut voor Fysische Chemie en Elektrochemie op. Nernst vond in 1897 de Nernst-lamp uit, een elektrische lamp met een gloeiende keramische staaf (de opvolger van de kooldamplamp en de voorloper van de gloeilamp). Nernst deed onderzoek naar osmotische druk en elektrochemie. In 1905 stelde hij wat hij noemde zijn “Nieuwe Warmte Stelling” op, later bekend als de Derde Wet van de Thermodynamica (die het gedrag van materie beschrijft als temperaturen het absolute nulpunt naderen).

In 1920 ontving hij de Nobelprijs voor de scheikunde als erkenning voor zijn werk in de thermochemie. In 1924 werd hij directeur van het Instituut voor Fysische Chemie in Berlijn, een functie die hij in 1933 neerlegde. Nernst ging zich verder bezighouden met elektro-akoestiek en astrofysica.

Nernst ontwikkelde in 1930 in samenwerking met de bedrijven Bechstein en Siemens een elektrische piano, de “Neo-Bechstein-Flügel”, waarbij de klankkast werd vervangen door radio-versterkers. De piano gebruikte elektromagnetische pickups om elektronisch gemodificeerd en versterkt geluid te produceren op dezelfde manier als een elektrische gitaar.

Zijn Nernst-gloeier, belangrijk op het gebied van de infraroodspectroscopie, is een straler voor een vast lichaam met een gloeidraad van zeldzame-aardoxiden. Voortdurende ohmse verwarming van de gloeidraad resulteert in geleiding. De gloeidraad werkt het best bij golflengten van 2 tot 14 micrometer.

Nernst overleed in 1941 en ligt begraven bij Max Planck in Göttingen, Duitsland.

Publicaties

  • Walther Nernst, “Redeneringen van de theoretische chemie: Negen verhandelingen (1889-1921)” (Ger., Begründung der Theoretischen Chemie : Neun Abhandlungen, 1889-1921). Frankfurt am Main : Verlag Harri Deutsch, c. 2003. ISBN 3-8171-3290-5
  • Walther Nernst, “De theoretische en experimentele grondslagen van de nieuwe warmtetheorie” (Ger., Die theoretischen und experimentellen Grundlagen des neuen Wärmesatzes). Halle W. Knapp, 1918 . )
  • Walther Nernst, “Theoretische Chemie aus dem Standpunkt der Avogadroschen Regel und der Thermodynamik” (Ger., Theoretische Chemie vom Standpunkte der Avogadroschen Regel und der Thermodynamik). Stuttgart, F. Enke, 1893 . LCCN po 28000417

Verdere lectuur

  • Mendelssohn, Kurt A. G., ‘De wereld van Walther Nernst. De opkomst en ondergang van de Duitse wetenschap.”. Macmillan, 1973 (biografie).
  • Barkan, Diana Kormos, “Walther Nernst and the Transition to Modern Physical Science”. Cambridge University Press, 1998.

Externe links en referenties

  • Katz, Eugenii, “Hermann Walther Nernst”. Biographies of Famous Electrochemists and Physicists Contributed to Understanding of Electricity.
    • “Hermann Walther Nernst, Nobelprijs Chemie 1920 : Prijsuitreiking”. Presentatietoespraak door professor Gerard de Geer, voorzitter van de Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen.
  • Schmitt, Ulrich, “Walther Nernst”. Fysisch-chemisch instituut, Göttingen
  • “Nernst: architect van natuurkundige revolutie”. Physics World, september 1999.
  • Suhling, Lothar, “Walther Nernst en de ammoniaksynthese na Haber en Bosch”. ISBN 3-928186-15-9
  • erkenning voor zijn werk in de thermochemie

v – d – e

Nobelprijswinnaars in de scheikunde

Jacobus van ’t Hoff (1901) -Emil Fischer (1902) -Svante Arrhenius (1903) -William Ramsay (1904) -Adolf von Baeyer (1905) -Henri Moissan (1906) -Eduard Buchner (1907) -Ernest Rutherford (1908) -Wilhelm Ostwald (1909) – Otto Wallach (1910) – Marie Curie (1911) – Victor Grignard / Paul Sabatier (1912) -Alfred Werner (1913) -Theodore Richards (1914) -Richard Willstätter (1915) -Fritz Haber (1918) -Walther Nernst (1920) -Frederick Soddy (1921) -Francis Aston (1922) -Fritz Pregl (1923) -Richard Zsigmondy (1925)

Volledig rooster | (1901-1925) | (1926-1950) | (1951-1975) | (1976-2000) | (2001-2025)

Categories: Thermodynamicists | German chemists | Nobel laureates in Chemistry