Articles

WAAROM ZOU IK VERGEVEN?

Vergeven is niet optioneel, maar het is een keuze die we maken.

Vergeving brengt genezing in je leven, het gaat niet om de persoon die vergeven is, het gaat om jou. Jij bent de reden dat je moet vergeven.

Vergeven is een gebod van God zelf:

Zo bidt dan:

Onze Vader in de hemel, Uw naam worde geheiligd. 10 Uw koninkrijk kome. Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel. 11 Geef ons heden ons dagelijks brood. 12 En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren.13 En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.14 “Want indien gij de mensen hun schuld vergeeft, zal ook uw hemelse Vader u vergeven. 15 Maar indien gij de mensen hun schuld niet vergeeft, zal ook uw Vader uw schuld niet vergeven. Mattheüs 6:9-15

Er zijn mensen die je zult moeten vergeven, of je dat nu wilt of niet. Ik geloof er sterk in dat ik mezelf moet toestaan om te vergeven, hoe moeilijk dat ook is. Het gaat er niet om de ander ‘vrijuit’ te laten gaan, het gaat erom de gerechtigheid zijn werk te laten doen, het gaat erom de bitterheid en woede tegenover de persoon waaraan je vasthoudt, los te laten. In staat zijn om de persoon die je verdriet heeft gedaan te vergeven is een cruciaal onderdeel van je genezing. Vergeving kan echter voor veel mensen een probleem zijn, alleen al omdat ze geen duidelijk beeld hebben van wat vergeving inhoudt en het verwarren met verzoening, ja natuurlijk is in sommige gevallen vergeving een deel van die reis, maar niet altijd.

Vergeven houdt niet noodzakelijk in dat de persoon wordt vrijgesteld van gerechtigheid, we hebben allemaal consequenties voor al onze daden en in het geval van seksueel of fysiek misbruik moet de dader met die consequenties omgaan. Het is cruciaal dat je onthoudt dat als je de persoon vergeeft, je misschien nog steeds de waarheid moet getuigen in de rechtbank, maar met het besef dat het uit jouw handen is, maar in de handen van de rechtbank en uiteindelijk God.

Je moet niet vergoelijken wat de persoon heeft gedaan om hem te vergeven. In de bijbel (Lucas 15:11-32) spreekt Jezus over de gelijkenis van de verloren zoon. De vader vergeeft zijn zoon voor het weggaan en het verspillen van al zijn geld en hij rent hem tegemoet, geeft hem een knuffel, ring en een kleed, geeft vervolgens een groot feest om de zoon terug te verwelkomen, maar de vader probeert vervolgens niet ook nog een tweede keer zijn landgoed te verdelen tussen de twee zonen, alsof de jongste zoon zijn eerlijke deel niet al had gekregen. De vergevingsgezindheid van deze vader herinnert zich de omstandigheden van het vertrek van de jongste zoon, maar hij eert ook de oudste zoon en behandelt hem rechtvaardig. De uiteindelijke verantwoordelijkheid van de jongste zoon lag bij hem en hij moest leven met zijn daden. Mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen gedrag. Het houdt niet noodzakelijk in dat het door de dader geschonden vertrouwen volledig wordt hersteld. Maar het is het vrijmaken van Gods kracht in jou, zodat Hij je kan vergeven.

Vergeving brengt meestal een vrede in je en de vrijheid om de rest van je leven niet te laten bepalen door het lijden dat je in deze tijd hebt ondergaan.

Vergeving is een daad van de verbeelding. Het daagt je uit om je een betere toekomst voor te stellen, een toekomst die gebaseerd is op de mogelijkheid dat jouw gekwetstheid niet het laatste woord over de zaak zal zijn.

Wanneer je degenen die je hebben gekwetst niet hebt vergeven, keer je je rug toe tegen je toekomst, maar wanneer je wel vergeeft, begin je vooruit te lopen naar je toekomst. We zullen moeten zeggen dat ik niet zal toestaan dat deze dader bepaalt hoe ik me in het leven voel. Zodra je geestelijk in een positie kunt komen waarin je dit kunt doen, kun je het loslaten.

We zijn er erg goed in om beledigd te raken om de kleinste dingen, nietwaar? Maar er zijn dingen die zo groot zijn dat we ons afvragen of we ooit in staat zullen zijn om te vergeven en verder te gaan. Maar, keuze is altijd aanwezig in vergeving. Je hoeft niet te vergeven, maar er zijn consequenties als je het niet doet en er zijn consequenties als je het wel doet. Weigeren te vergeven door vast te houden aan de woede, de wrok en de bitterheid zal betekenen dat de dader nog een slachtoffer zal maken. Maar als je vergeeft, dan is de consequentie dat je vrij zult zijn, het zal zijn alsof je geketend was en gebonden in je emoties, maar als je loslaat en vergeeft zul je de ketenen verbreken en vrijgelaten worden.