Waarom prins Charles niet met Camilla Parker Bowles is getrouwd
Prins Charles en Camilla, hertogin van Cornwall, vierden dit jaar hun 13-jarig huwelijk, maar iedereen die de royals ooit heeft gevolgd, weet dat hun relatie veel verder teruggaat dan dat.
De toekomstige koning ontmoette zijn tweede vrouw naar verluidt in de zomer van 1971. Ze waren meteen weg van elkaar en grepen elke gelegenheid aan om samen tijd door te brengen. Maar ondanks hun hechte band duurde het nog drie decennia voordat het paar in het huwelijk trad. In de tussentijd kwam er een buitenechtelijke affaire, veel schandalen, twee echtscheidingen, en een heleboel liefdesverdriet.
Het is verleidelijk om je af te vragen hoe de geschiedenis zou zijn verlopen als ze in het begin gewoon bij elkaar waren gebleven, maar net als bij elke breuk is het ingewikkeld. Meerdere factoren dwongen het koppel uit elkaar en maakten een mogelijk aanzoek destijds onmogelijk.
Hier zijn vijf van de redenen die het vaakst worden genoemd door historici en koninklijke experts waarom prins Charles en Camilla Parker Bowles in eerste instantie niet trouwden.
Prins Charles ging overzee.
Prins Charles ontmoette zijn tweede vrouw via een gemeenschappelijke vriendin, de Chileense historica Lucia Santa Cruz. Hij was meteen weg van haar, vooral omdat ze “op geen enkele manier onder de indruk van hem was, niet fawning of sycophantic,” schreef koninklijke biograaf Penny Juror in The Duchess: Camilla Parker Bowles and the Love Affair That Rocked the Crown.
De twee ontmoetten elkaar vaak bij polowedstrijden en slopen later stiekem tijd weg op Broadlands, het landgoed dat toebehoorde aan zijn oom Lord Mountbatten. Hun relatie had echter een deadline. Prins Charles zou begin 1973 met de Royal Navy vertrekken op de HMS Frigate.
Maar in plaats van Camilla te vragen om te wachten op zijn terugkeer over acht maanden, onthield hij zich naar verluidt van het uiten van de sterkte van zijn gevoelens. Zijn afwezigheid bleek een kans voor Camilla om weer in contact te komen met haar oude beau, Andrew Parker Bowles.
Camilla was verliefd op Andrew Parker Bowles.
Camilla Shand ontmoette haar eerste echtgenoot in 1965 op haar debutantenfeest. “Hij was 25 en een nogal mooie officier in de Huishoud Cavalerie; zij was 17 maar opmerkelijk zelfverzekerd,” zegt Juror. “Andrew ging naar haar toe en zei simpelweg: ‘Laten we dansen.’ Ze dansten en ze werd verliefd.”
Het paar had in de jaren daarna een af en aan relatie. Andrew was zelf weg met zijn regiment toen Camilla een band kreeg met de prins. De ups en downs van hun relatie hielden ook verband met de voorliefde van de officier voor andere vrouwen. Op een gegeven moment ging hij zelfs om met Prinses Anne, de jongere zus van Prins Charles.
Volgens Juror maakte zijn status als begeerlijke vrijgezel hem “alleen maar aantrekkelijker” voor Camilla. Ondanks zijn gevestigde manieren, vroeg Andrew zijn vriendin uiteindelijk ten huwelijk in maart 1973, toen Prins Charles duizenden mijlen verderop in West-Indië was. Camilla aanvaardde het aanzoek en ze trouwden het jaar daarop.
Ze had een “reputatie.”
Zelfs als beiden hun gevoelens voor elkaar hadden beleden, vonden Prins Charles en Camilla waarschijnlijk dat ze nooit konden trouwen gezien het koninklijke protocol in die tijd. Ten eerste, ook al was haar grootvader van moeders kant een baron, Camilla had geen voldoende aristocratische achtergrond om een serieuze kandidate te zijn voor een toekomstige koningin.
Ten tweede, diepgeworteld seksisme rond de vereiste maagdelijkheid van een koninklijke bruid deed de huwelijkskandidaat van meet af aan de das om. “In een geval als het uwe zou de man zijn wilde haver moeten zaaien en zoveel mogelijk affaires moeten hebben alvorens zich te settelen,” schreef Lord Mountbatten in een brief aan prins Charles. “Maar ik denk dat hij voor een echtgenote een geschikt aantrekkelijk meisje met een lief karakter moet kiezen, voordat ze iemand anders heeft ontmoet voor wie ze zou kunnen vallen.”
Haar vader spande tegen haar samen.
Andrew’s aanzoek kan uit meer dan alleen romantiek voortgekomen zijn. Zijn broer en Camilla’s vader wilden dat de vrijgezel zich zou binden aan zijn vriendin van bijna zeven jaar, dus broedden ze naar verluidt een plan uit.
“Ze kwamen tussenbeide door een verlovingsbericht te publiceren in The Times,” schreef Sally Bedell Smith in Prince Charles: The Passions and Paradoxes of an Improbable Life. “Zijn hand werd publiekelijk gedwongen, Andrew deed een aanzoek.”
Anderen hadden plannen met de prins.
Prins Charles had ook familieleden die koppelaar speelden. Lord Mountbatten wilde dat zijn neef zou trouwen met zijn kleindochter, Amanda Knatchball, schreef auteur Carolly Erickson in Lilibet: An Intimate Portrait of Elizabeth II.
Koningin Elizabeth de Koningin-moeder maakte ook ontwerpen. Ze duwde haar kleinzoon in de richting van de kleindochters van haar goede vriendin en hofdame, Lady Ruth Fermoy. Haar tactiek werkte uiteindelijk. Prins Charles ging uiteindelijk in 1977 uit met Lady Sarah Spencer, en zo ontmoette hij haar jongere zuster en zijn toekomstige bruid Lady Diana Spencer. Het stel kreeg verkering in 1980 en trouwde het jaar daarop. De rest is geschiedenis.