Een typische narcist zou er alles aan doen om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Of dat nu liegen, drama maken, of streven naar erkenning betekent, het maakt niet uit. We hebben allemaal tot op zekere hoogte aandacht nodig in het gezelschap van anderen, omdat we sociale wezens zijn. Maar voor narcisten is minimale aandacht nooit genoeg. Ze hebben er een diepere honger naar, die ze alleen bevredigd kunnen voelen zolang ze het middelpunt van de aandacht blijven. Maar wat is er anders in hun psyche dat maakt dat ze zo hunkeren naar aandacht?

In de psychologie, wanneer iemand bepaald gedrag overdrijft, weet dan dat hij het doet om een bestaande tekortkoming te bedekken of goed te maken. Dit geldt voor alle mensen en vooral voor mensen met vreemde persoonlijkheden zoals narcisten. Een leugenachtig persoon zal proberen er zo onschuldig mogelijk uit te zien. Een timide kind zal zijn best doen om er dapper uit te zien als hij gelooft dat timide zijn beschamend is. Maar wat veroorzaakt een complex gedrag als aandacht zoeken bij narcisten?

Ze geloven dat ze het verdienen.

Narcisten beschouwen zichzelf als bovengemiddeld, in het midden van gemiddelde en benedengemiddelde mensen. Hierdoor geloven ze dat zij degenen zijn die alle aandacht zouden moeten krijgen.

Als deze overtuiging eenmaal vaststaat, moeten ze keihard werken om de aanwijzingen die het ondersteunen in stand te houden. Als zij zich in een situatie bevinden waarin zij niet het middelpunt van de belangstelling zijn, zou dit suggereren dat zij niet zo bijzonder zijn. Dit kan hun fragiele ego ernstig kwetsen. Met andere woorden, ze hebben zoveel aandacht nodig omdat ze bang zijn als doorsnee te worden beschouwd.

Het geloof dat ze hebben over aandacht vragen kan echter een grote rol spelen. Als een bepaalde narcist gelooft dat aandacht vragen een dom gedrag is, zullen ze proberen zo indirect mogelijk te zijn in hun spel. Aandacht opgeven is geen optie. (Zie: waarom narcisten gaslight)

2. Het is een bron van Narcistische Supply.

Narcissistische aanbod omvat, projecteren groter dan het leven kwaliteiten om het publiek of geselecteerde individuen en het ophalen van de feedback. Deze feedback komt in de vorm van bewondering, lof, en het belangrijkste aandacht. Merk op dat negatieve aandacht tot op zekere hoogte ook gewaardeerd wordt. Ze krijgen liever negatieve aandacht dan nul aandacht.

Deze narcistische aanvoer is de zuurstof die ze inademen. Zonder dat zouden ze wegzakken in een depressie.

Om minderwaardigheidsgevoelens te verdoezelen.

De populaire definitie van narcisme zegt dat, “achter het masker van ultra-vertrouwen ligt een kwetsbaar gevoel van eigenwaarde (minderwaardigheid).” En dat is helemaal waar. Een individu met minderwaardigheidsgevoelens gelooft dat hij of zij een aantal gebreken heeft die hem of haar onderscheiden van anderen. Deze gebreken kunnen echt of ingebeeld zijn.

Narcisten vechten om in het middelpunt van de belangstelling te staan, omdat in die situatie de mensen zich alleen zouden richten op een bepaalde positieve kwaliteit die zij proberen te projecteren, (grappig zijn bijvoorbeeld). Op deze manier zou niemand het wagen om de gebreken te ontdekken waarvoor ze zo hard hebben gewerkt om ze te verbergen.

Zelfs als ze negatieve aandacht krijgen door middel van ongepast gedrag, is het doel nog steeds hetzelfde. Als ze bijvoorbeeld woede opwekken bij hun slachtoffers, zullen hun slachtoffers zich alleen maar richten op wraak nemen of zich verdedigen, waardoor er geen ruimte overblijft om na te denken over de gebreken van de narcist. Een goed voorbeeld is een incompetente leraar in zijn beroep die zijn studenten mishandelt.

Ze voelen zich genegeerd.

Zich onzichtbaar voelen is een van hun grootste angsten. Bijvoorbeeld, als een bepaalde narcist krijgt een aanzienlijke hoeveelheid aandacht thuis, op het werk, en andere gebieden die zij waarderen, zou er geen noodzaak om veel moeite te investeren in het verkrijgen van extra aandacht van een van die gebieden.

De problemen gebeurt wanneer ze voelen genegeerd door de mensen in van belangrijke gebieden (op het werk bijvoorbeeld). Om het onaangename gevoel van genegeerd te worden te compenseren, kunnen zij zich extra inspannen om voldoende aandacht te krijgen van de overblijvende bron. De angst om zich onzichtbaar te voelen kan hen soms tot het uiterste drijven om aandacht te trekken. (Zie ook: Waarom zijn sommige narcisten zo jaloers)