Waar is God bij natuurrampen?
In dit interview met Dr. Erwin Lutzer, oorspronkelijk gepubliceerd in de nasleep van de aardbeving en tsunami in Japan in 2011, beantwoordt de predikant en auteur vragen over Gods rol in natuurrampen.
In de nasleep van verlies en rampen worstelen we om te begrijpen hoe een God die almachtig en alwetend is, ook als goed en liefdevol kan worden beschouwd. Pastor en leraar Erwin Lutzer pakt dit moeilijke onderwerp frontaal aan in zijn boek, Where Was God?
Q: Kunt u ingaan op iets wat we vaak horen, namelijk: “Waarom zou God natuurrampen toelaten?”
Lutzer: Een ding dat we moeten onthouden is dat de wereld gevallen is. De Bijbel zegt dat toen de mens in zonde viel, de hele natuur vervloekt was. Met andere woorden, het was onmogelijk voor een zondig mens om te leven in een perfecte omgeving van het paradijs, dus de hele natuur is vervloekt.
Maar dat gezegd hebbende, betekent het niet dat God een hands-off beleid heeft als het gaat om natuurrampen. Veel mensen willen God afschermen van het duidelijke onderwijs van de Bijbel, waaruit blijkt dat Hij betrokken is bij natuurrampen. Het is niet zo dat God ze veroorzaakt, maar juist het feit dat Hij ze zou kunnen voorkomen toont aan dat we vierkant onder ogen moeten zien dat natuurrampen gebeuren binnen Gods voorzienigheid.
Laat me u een paar voorbeelden geven. In de tijd van de plagen in Egypte stuurde God duidelijk die plagen. Dan heb je de tijd van Noach; de zondvloed werd duidelijk door God gezonden. Er staat over Jona, dat God een storm in de zee wierp. We moeten God zien in natuurrampen. De vraag is natuurlijk waarom Hij ze toelaat en wat er te leren valt.
Q: Wat voor lessen kunnen we leren van natuurrampen?
Dr. Lutzer: Natuurrampen zijn een megafoon van God en zij leren ons verschillende lessen. Ten eerste, natuurrampen laten ons de onzekerheid van het leven zien. Duizenden mensen worden ’s morgens wakker niet wetende wat er die dag gaat gebeuren, zoals de verschrikkelijke verwoesting in Haïti en elders. Er was een echtpaar dat Californië verliet omdat ze bang waren voor aardbevingen. Toen ze vervolgens naar Missouri kwamen, kwamen ze om in een tornado. We kunnen niet wegkomen van de realiteit dat het leven zeer, zeer kort is en het is mogelijk voor ons om onszelf voor de gek te houden.
Wanneer we naar het nieuws kijken en deze rampen zien, is het als een voorproefje van de natuurrampen die op een dag over de aarde zullen komen. Als je kijkt naar de tweede komst van Christus, dan vind je veel verschillende natuurrampen die daarmee verbonden zijn.
Q: Wat kunnen christenen zeggen tegen buren en vrienden die zich afvragen of God barmhartig en liefdevol kan zijn en rampen kan laten gebeuren?
Dr. Lutzer: Een van de grootste uitdagingen die wij als christenen hebben, is om op de een of andere manier God te blijven geloven en op Hem te blijven vertrouwen te midden van afschuwelijke verwoestingen. Wanneer je kinderen gescheiden ziet worden van hun vaders en moeders, wanneer je levens verscheurd ziet worden en honderden mensen dood, dan is het heel natuurlijk om de vraag te stellen: “Waar is God?”
Wat we ons moeten realiseren is dat God te vertrouwen is, zelfs wanneer het lijkt alsof Hij niet aan onze kant staat. Wij moeten de mensen wijzen op het feit dat God in onze planeet heeft ingegrepen door Jezus Christus te zenden. Daar zien we de liefde van God het duidelijkst.
Het was Maarten Luther die zei: “Wanneer je om je heen kijkt en je afvraagt of God er iets om geeft, moet je je altijd haasten naar het kruis en je moet Hem daar zien.”
Het andere wat je je moet realiseren is dat de tijd kort is en de eeuwigheid lang. Soms draaien we dat om. De waarden die we hier op aarde hebben, hoewel het leven kostbaar is, is het een feit dat aardbevingen de dood niet doen toenemen. Iedereen gaat op een dag dood. Het is de manier waarop ze sterven die ons zoveel verdriet doet.
Wanneer we horen over een natuurramp zouden we moeten rouwen met degenen die rouwen. En we moeten ons afvragen wat we kunnen doen om hun lijden te verlichten.
Tot slot, denk ik dat dit de beste illustratie is. Alle 10 kinderen van Job stierven in een natuurramp. Er was een windstorm die het huis omver blies. Job werd geconfronteerd met het feit dat door een natuurramp, er 10 verse graven op de heuveltop zijn. Dus wat gaat hij nu doen?
Zijn vrouw zegt God te vervloeken en te sterven. Maar Job zei: “De Heer heeft gegeven en de Heer heeft weggenomen. Gezegend zij de naam van de Heer.” Job laat ons zien dat het mogelijk is om God te aanbidden, zelfs zonder uitleg, zelfs wanneer we niet alle redenen kennen. Zij die God onder die omstandigheden aanbidden zijn bijzonder gezegend.