* Is leven in een Blended Family of een Stiefgezin “more than you bargained for?”

* Voelt het stiefouderschap als de meest uitdagende en ondankbare taak van allemaal?

** Eisen de spanningen en conflicten hun tol op uw relaties?

* Wordt u ongerust over uw kinderen en hun welzijn?

* Maakt u voortdurend ruzie met uw partner over de kinderen, discipline en ouderschap in het algemeen?

– Veroorzaakt uw ex of de ex van uw partner echte problemen in uw gemengde gezin en in uw relatie

– Bent u aan het eind van uw Latijn en hebt u NU antwoorden nodig

* Overweegt u om in een Gemengd Gezin of Stiefgezin te stappen en wilt u voorbereid zijn?

Er is een nieuwe beweging op gang gekomen. Het is de beweging in en uit het leven van onze kinderen waar wij als volwassenen bij betrokken zijn en hoewel we nog niet begrijpen wat de volledige impact hiervan op hen zal zijn; kunnen we ons de verwoesting alleen maar beginnen voor te stellen. Er zijn verschillende vormen van migratie. De eerste is de migratie die plaatsvindt wanneer de biologische ouders uit elkaar gaan of scheiden. Gewoonlijk betekent dit dat één van de ouders verhuist en minder tijd of beschikbaarheid heeft voor de betrokken kinderen. De meerderheid van de ouders begrijpt echter de noodzaak om betrokken en verbonden te blijven met hun kinderen, ook al is het op deeltijdbasis, en ook hier is de motiverende factor om dit te doen grotendeels gebaseerd op de eigen behoefte en wens van de ouders om verbonden te blijven met hun eigen biologische kinderen.
Maar wat gebeurt er wanneer het stiefgezin of gemengde gezin een punt van instorting bereikt, en de ouders scheiden of uit elkaar gaan. Doorgaans blijven de kinderen bij de biologische ouder en de stiefouder, die de zo belangrijke rol van ouder voor de kinderen van zijn partner heeft gespeeld, vertrekt vaak met weinig of geen belofte van betrokkenheid bij de kinderen daarna. Afhankelijk van het soort breuk, kunnen volwassenen ervoor kiezen om helemaal geen contact meer te houden. In een kerngezin dat uit elkaar gaat, maken ouders er meestal een prioriteit van om contact te houden en de communicatielijnen open te houden om het co-ouderschap van hun kinderen te vergemakkelijken. En meestal blijven zij hun kinderen opvoeden, ook al is dat in deeltijd of op afstand. Als gevolg daarvan blijft de band die bestaat tussen de kinderen en de ouder die is vertrokken, zoveel mogelijk intact.
In het stiefgezin of gemengde gezinshuishouden kunnen de kinderen die een band hebben opgebouwd met, afhankelijkheid van, of genegenheid voor een stiefouder, dit alles verliezen wanneer hij/zij vertrekt. Voor kinderen die ook relaties hebben opgebouwd met stiefbroers en -zussen, kan dit een nieuw verlies in hun leven betekenen. En voor kinderen die al de verwoesting hebben meegemaakt van het uiteenvallen van het gezin of het overlijden van een van de ouders, kan dit op zijn minst nog meer van dezelfde verwoesting zijn. Aangezien veel kinderen zichzelf vaak de schuld geven van het uiteenvallen van het gezin, kan het feit dat dit meer dan eens is gebeurd hun ergste angsten opnieuw bevestigen, namelijk dat zij gewoon “slecht” of “niet geliefd” zijn en dat dit de reden is waarom mensen hen blijven verlaten. Het is belangrijk om naar deze kwestie te kijken, niet om schuldgevoelens aan te wakkeren, maar om ons allen als stiefouders ervan bewust te maken dat we een absoluut cruciale rol spelen in het leven van deze jonge mensen. In en uit hun leven komen alsof wat wij te bieden hebben niet zo belangrijk is omdat wij niet de biologische ouders zijn, is gewoon een pijnlijke en verkeerde veronderstelling, die een spoor van gebroken harten en afgewezen kinderen achterlaat.
Als stiefouders moet ieder van ons het belang inzien dat wij kunnen hebben in het leven van onze stiefkinderen als zorgzame individuen, rolmodellen en ouderfiguren. Wij kunnen gemotiveerd worden door ons te realiseren welke kritieke invloed wij hebben in het leven van onze stiefkinderen. Dit is waar wanneer wij een plaats in hun gezin innemen, en evenzeer waar wanneer en als wij ervoor kiezen om ons uit hun gezin terug te trekken. Een verbintenis met een partner is niet altijd voor het leven, maar een verbintenis met kinderen die op ons zijn gaan rekenen, mag nooit worden verbroken als dat ook maar enigszins mogelijk is. Hoewel de bloedband niet bestaat, kan, wanneer kinderen een vertrouwensband en een relatie opbouwen met een stiefouder, het verlies van die persoon net zo pijnlijk en verwoestend zijn. Aan de andere kant, als we een relatie met hen kunnen onderhouden, hen kunnen geruststellen dat zij geen schuld hebben, en met hun biologische ouder kunnen samenwerken om een vorm van voortdurende ouderlijke betrokkenheid in hun leven tot stand te brengen, zullen zij daar op vele manieren van profiteren, niet het minst belangrijke daarvan is dat zij leren de volwassenen in hun leven te vertrouwen. Dit zal hen op lange termijn ten goede komen, zowel in hun eigen ontwikkeling als in de relaties die zij in de toekomst zullen aangaan.
Onderschat nooit uw vermogen om een held te zijn voor deze kinderen die u nodig hebben. Zoek manieren om bij hen betrokken te blijven en geef hen de voortdurende geschenken van zorg, geruststelling en hoop.
Actiestap:
Als u stiefouder bent en een scheiding of echtscheiding van uw partner overweegt, onderzoek dan alle mogelijke wegen van informatie en steun die beschikbaar zijn om u te helpen de problemen in uw relatie en in uw stiefgezin te doorstaan. Vergeet niet dat in de overgrote meerderheid van de gevallen, de problemen die stiefgezinnen en gemengde gezinnen leiden tot echtscheiding of scheiding, een direct gevolg zijn van de dynamiek in het spel, en niet de schuld zijn van de betrokken individuen. U bent het aan uzelf, uw partner en de betrokken kinderen verschuldigd om alles te doen wat in uw vermogen ligt om de dingen te laten werken voordat u een beslissing neemt om te vertrekken. 85% van de stiefgezinnen en gemengde gezinnen die hulp zoeken bij deze problemen, lossen ze op en gaan verder met het samen (her)opbouwen van hun gezin. Als een scheiding onvermijdelijk is, maak er dan een prioriteit van om samen met je partner te plannen hoe je ook daarna op een belangrijke manier betrokken kunt blijven bij je stiefkinderen. En tenslotte, als je een stiefouder bent die al een tijdje uit het leven van je stiefkinderen is, als gevolg van een scheiding of echtscheiding, overweeg dan serieus om weer contact met hen te maken en te houden – het kan voor hen het verschil van de wereld maken. Het zal hen geruststellen dat zij waardige en waardevolle mensen zijn en zal hen tot voorbeeld dienen hoe zij meelevende, toegewijde en zorgzame jonge mensen kunnen zijn. Wat een geschenk kun je hen geven door gewoon je tijd aan hen te besteden! Yvonne Kelly, MSW, RSW, oprichtster van het Step and Blended Family Institute