Rubber Handschoenen: “Geboren” – en nu verbannen – in Johns Hopkins – 14.01.2008
William Stewart Halsted, de eerste hoofdchirurg van het Johns Hopkins-ziekenhuis, wordt algemeen beschouwd als de eerste die in de Verenigde Staten rubberen operatiehandschoenen ontwikkelde en introduceerde. Dat was in 1894, vijf jaar na de opening van de instelling.
Nu, in een poging om de medische zorg veiliger te maken voor patiënten en gezondheidswerkers, is The Johns Hopkins Hospital de eerste grote medische instelling geworden die “latex veilig” is geworden door een einde te maken aan het gebruik van latex handschoenen en bijna alle medische latex producten.
“Latex ziekenhuishandschoenen zijn hier uitgevonden, dus het is alleen maar passend dat Johns Hopkins het initiatief neemt om alternatieven te promoten,” zegt Johns Hopkins anesthesioloog Robert H. Brown, M.D., M.P.H., de voorzitter van de John Hopkins Hospital Latex Task Force en een van de vele Hopkins faculteit en personeelsleden die hebben bijgedragen aan het latex-veilig maken van het ziekenhuis.
Het was in Hopkins dat immunologen Robert Hamilton, Ph.D., en Franklin Adkinson, M.D., vroeg sleutelonderzoek deden met betrekking tot de problemen van natuurlijke rubberlatex als een allergeen. Bovendien, zo wijst Brown erop, hebben de verpleegsters en andere eerstelijns ziekenhuismedewerkers een belangrijke rol gespeeld bij de uitvoering van het latex-veilige beleid en de voorlichting van het personeel. Studies tonen aan dat ongeveer 6 procent van de bevolking en tot 15 procent van de gezondheidswerkers allergisch is voor latex, waarbij het hogere percentage bij medisch personeel te wijten is aan het langere contact met natuurrubber. Naast chirurgische handschoenen wordt latex gebruikt in tal van medische hulpmiddelen, zoals tourniquets, bloeddrukmanchetten en stethoscoopbuizen. De anafylactische reacties, vergelijkbaar met die veroorzaakt door voedsel zoals pinda’s of door bijensteekallergieën, kunnen een daling van de bloeddruk, een onregelmatige hartslag, zwelling in de handen en voeten en vernauwing van de luchtwegen omvatten. In extreme gevallen kan een anafylactische shock, die enkele minuten na de blootstelling kan optreden, tot de dood leiden.
Allergische reacties zijn meestal het gevolg van blootstelling aan natuurlijke eiwitten, in dit geval eiwitten die specifiek zijn voor natuurrubberlatex, een product van rubberbomen.
De momenteel verkrijgbare vervangende handschoenen zijn gemaakt van een van de drie synthetische producten — neopreen, polyisopreen of vinyl, die geen van alle natuurlijke plantaardige eiwitten bevatten.
Johns Hopkins gebruikt nu steriele neopreen- en polyisopreenhandschoenen in de operatiekamer, omdat ze gevoeliger aanvoelen.
“De gevoeligheid en de pasvorm van de nieuwe handschoenen zijn dezelfde als die van latexhandschoenen,” zegt Julie Freischlag, M.D., professor en voorzitter van chirurgie. “Tenzij iemand het je vertelt, zou je het verschil niet weten. Het enige nadeel is dat ze iets duurder zijn.”
Steriele neopreen en polyisopreen handschoenen kosten 30 procent tot 50 procent meer dan latex handschoenen. Niet-steriele neopreen- en vinylonderzoekshandschoenen kosten ongeveer evenveel als die van latex. Johns Hopkins gebruikt meestal neopreen handschoenen voor alle niet-steriele procedures die handschoenbescherming vereisen.
Dr. Brown zegt dat het risico op het ontwikkelen van een allergische reactie op latex groter is als er contact wordt gemaakt met beschadigde huid of slijmvliezen – zoals wanneer handen rauw zijn van veelvuldig schrobben of wanneer gezondheidswerkers het poeder inademen dat de handschoenen gemakkelijker aan te trekken maakt. Patiënten voor wie gewoonlijk latex medische producten worden gebruikt voor behandeling – zoals kinderen met aandoeningen zoals blaasexstrofie of spinale bifida – kunnen tot 80 procent kans hebben op het ontwikkelen van een allergische reactie op de natuurlijke rubberlatex.
Halsted zou de latex handschoen hebben ontwikkeld om de handen van zijn schrobverpleegkundige te beschermen tegen de agressieve antiseptica die op grote schaal werden gebruikt als ontsmettingsmiddelen. In 1966 waren latex handschoenen voor eenmalig gebruik de norm in operatiekamers in het hele land, en in de jaren 1980 nam het gebruik van latex handschoenen buiten de operatiekamer en onder gezondheidswerkers overal toe door de behoefte aan “universele voorzorgsmaatregelen”, ingegeven door de AIDS-epidemie. Aangezien het handschoengebruik proliferated, zo ook het tarief van allergische reacties, en tegen medio de jaren ’90, latexallergieën als een belangrijke gezondheidskwestie werd beschouwd. Dr. Brown zegt dat hij de term “latexveilig” verkiest boven “latexvrij”, omdat het verwijderen van alle bronnen van natuurrubber een beetje een uitdaging blijft.
“We doorzoeken het ziekenhuis nog steeds op de paar overgebleven medische latexproducten die we misschien over het hoofd hebben gezien, hoewel we veilig kunnen zeggen dat alle belangrijke latexproducten die een duidelijk risico vormen voor gezondheidswerkers en patiënten, zijn geëlimineerd,” zegt hij.