De volgende keer dat je een donzige perzik in je hand hebt, mag je de haartjes die je vingers kietelen dankbaar zijn dat ze dit zoete fruit mogelijk maken. Perzik fuzz is niet alleen een grappige eigenschap van de zomerse vrucht. Het is een verdedigingsmechanisme, en het is de reden dat deze vluchtige, tere vruchten het überhaupt redden van de boomgaard naar uw fruitmand.

Ten eerste beschermt perzikhaar het fruit tegen insecten en ander ongedierte. De kleine haartjes zijn irritant voor sommige insecten. Als elke centimeter van een perzik bedekt is met pluis, kunnen de kruipers en vliegers niet op de schil van de vrucht landen. Op hun beurt kunnen ze geen eieren leggen of zich tegoed doen aan het zoete vruchtvlees.

Ten tweede helpt het dons de schil van de vrucht te beschermen tegen rot en bederf door vocht weg te houden. In tegenstelling tot appels, die een relatief dikke schil hebben en tot een jaar kunnen worden bewaard, hebben perziken een dunne schil. Micro-organismen hebben het gemakkelijker om door deze schil heen te dringen. Hoewel ze stortregens (of het water uit uw gootsteen) niet tegenhouden, houdt het donshaar op perziken dauw of nevel tegen en houdt het weg van de perzikhuid. Water op de schil kan een uitnodigende plek zijn voor bacteriën, en dat kan leiden tot rot en bederf.

Omdat ze zo gevoelig zijn voor schade en bederf, hebben perziken een korte maar glorieuze levensduur. Van plukken tot rotten, zullen de vruchten ongeveer twee weken meegaan.

Hoewel de fuzz helpt het fruit langer mee te gaan en beter voor je te zijn wanneer je het koopt, vindt niet iedereen het leuk om in de sappige steenvrucht te bijten alleen om een mondvol haar te krijgen. De fruitproducenten hebben tijdens de verwerking een deel van het pluis verwijderd om de perziken aantrekkelijker te maken voor de koper.

Gelooft u ons niet? Kijk dan eens naar de perziken op uw boerenmarkt. De meeste telers verwerken hun vruchten op geen enkele manier, dus de donsjes zijn zoals ze gegroeid zijn. Kijk dan eens naar perziken in de supermarkt. U zult merken dat er aanzienlijk minder haar is. Dit zou de levensduur van uw perziken niet mogen beïnvloeden – de pluisjes helpen de vrucht tijdens de groei, niet erna – maar de extra bewerking zou sneller bederf kunnen betekenen, omdat de vruchten nogal delicaat en temperamentvol zijn.

Als zelfs een beetje pluis u afschrikt, kunt u in plaats daarvan nectarines nemen. Deze pluisvrije perziken smaken net als de klassieke vrucht, maar ze hebben een supergladde schil. De schil is zelfs zo glad dat water van de vrucht glijdt en op de grond terechtkomt. Zo beschermt deze vrucht zich tegen waterschade, net als de perziken.

Voor deze vrucht kun je een recessieve genen-eigenschap bedanken. Nectarines zijn per ongeluk haarloos, maar ze blijven groeien omdat de supergladde schil ze beschermt tegen rot en beschadiging. Als de vrucht het seizoen doorkomt, is ze sterker en beter voor het volgende jaar. Helaas worden nectarines vaak bruin en rotten ze gemakkelijker omdat ze de fuzz missen, echter.

Als je een partij perziken ophaalt die kleine fuzz-emmers zijn, kun je de tresses op die vruchten een beetje temmen voordat je je tanden erin zet. Zachtjes schrobben met een borstel kan de haren verwijderen. Soms is alleen wassen al voldoende. Je kunt ook altijd de schil verwijderen, als je alleen het sappige vruchtvlees wilt. Het kan geen kwaad om de pluisjes helemaal weg te snijden.