Voormalige first lady Nancy Reagan, bekend om haar invloed op en toewijding aan president Ronald Reagan tijdens zijn acht jaar in het Witte Huis en zijn decennia daarbuiten, is zondag op 94-jarige leeftijd overleden.

De Ronald Reagan Library in Simi Valley, Californië, bevestigde dat Reagan was overleden in haar huis in Los Angeles.

Joanne Drake, een woordvoerster van de stichting, zei in een verklaring dat de voormalige first lady “vanmorgen in haar huis in Los Angeles op de leeftijd van 94 jaar is overleden. De oorzaak van haar dood was congestief hartfalen”.

Reagan zal worden begraven in de presidentiële bibliotheek naast haar man, voegde Drake eraan toe. Ze zei dat er voor de begrafenisdienst gelegenheid zal zijn voor het publiek om hun respect te betuigen.

Als first lady, Reagan beroemd speerpunt van de jaren 1980 “Just Say No” campagne tegen drugsmisbruik, spreken op scholen in het hele land gedurende meerdere jaren en dringt er bij de Verenigde Naties om drugsonderwijs te verbeteren. Hoewel ze hoon kreeg voor haar beslissing om het Witte Huis duur te renoveren tijdens een recessie, werd ze vereerd voor haar werk aan sociale doelen, vooral in de Republikeinse partij en onder conservatieven in het algemeen.

Ronald Reagan overleed in 2004, op 93-jarige leeftijd en na jaren van afnemende gezondheid.

Geboren Anne Frances Robbins in 1921 in New York City als zoon van een autoverkoper en een acteur, werd Reagan opgevoed door haar tante en oom in Maryland nadat haar ouders waren gescheiden en haar moeder weer ging acteren.

Zij heette al op jonge leeftijd Nancy, maar nam de achternaam Davis aan van haar moeders tweede echtgenoot, en ging in de jaren ’40 acteren aan Smith College en op Broadway. Tegen de jaren 1950 was ze in Hollywood, waar ze haar toekomstige echtgenoot ontmoette, toen zelf een acteur.

“Nancy Reagan was volledig toegewijd aan president Reagan, en we troosten ons dat ze nog een keer herenigd zullen worden,” zei Barbara Bush, echtgenote van Reagan’s vice-president en opvolger, in een verklaring. “George en ik sturen onze gebeden en condoleances naar haar familie.”

De Reagans verschenen samen in de film Hellcats of the Navy uit 1957, en hun toewijding aan elkaar werd beroemd naarmate ze opklommen door de rangen van het openbare leven.

Het echtpaar bracht een veeleisende, theatrale aandacht voor presentatie naar de overheidsdienst, zozeer zelfs dat zij er soms van werd beschuldigd de woorden van de president te scripten en zijn imago in te lijsten. Nadat hij was opgeklommen tot het ambt van gouverneur van Californië, hielp ze Reagan’s opstandige presidentiële campagne in 1976 te beheren.

In functie, nadat een schutter had geprobeerd de president te doden, pleitte ze bij haar man voor strengere wapenbeheersing, die hij uiteindelijk omarmde.

Senator Chuck Schumer, een Democraat uit New York, zei op zondag: “Je hoefde geen Reagan-republikein te zijn om Nancy Reagan te bewonderen en te respecteren.”

“Ze was een toren van kracht naast haar man, had sterke overtuigingen en was niet bang om politiek haar eigen koers te varen. Ze haalde haar man over om de Brady-wet te steunen, en hun pleidooi heeft ons geholpen om die wet erdoor te krijgen.”

In de nasleep van het Iran-Contra-schandaal over wapens die naar anti-regeringsgroepen in Nicaragua waren gestuurd, hielp ze een stafchef van het Witte Huis afzetten. Die voormalige functionaris onthulde toen de aandacht van de first lady voor astrologie, die ze later verklaarde als een reactie op de moordpoging op haar man.

“Astrologie was gewoon een van de manieren waarop ik omging met de angst die ik voelde nadat mijn man bijna was gestorven,” schreef ze in 1989 in haar memoires, My Turn: the Memoirs of Nancy Reagan.

In het Witte Huis besteedde de first lady nauwgezette zorg aan bijna alle facetten van het leven: ze liet het personeel uitgebreide maaltijden voor hoogwaardigheidsbekleders bereiden, en haalde top-Democraten binnen om met haar man te praten tijdens de Iran-Contra-affaire. Na de dood van haar man schikte ze zorgvuldig de stijgbeugels van het paard dat zijn begrafenisstoet begeleidde.

“Hij was alles wat ik ooit in een man had gewild, en meer,” schreef ze in de memoires. In een interview zei ze ooit: “Ik was het gelukkigste meisje ter wereld toen ik wij werd.”

Haar man deinsde er niet voor terug zijn eigen genegenheid te tonen door haar tijdens een lunch in 1988 te zeggen: “Nancy, ten overstaan van al je vrienden hier vandaag, laat me zeggen: Dank je voor alles wat je doet. Dank je voor je liefde. En bedankt dat je gewoon jezelf bent.”

Toen bij de voormalige president de ziekte van Alzheimer werd vastgesteld, lobbyde de voormalige first lady voor het opheffen van beperkingen op stamcelonderzoek – in tegenstelling tot het standpunt van de Republikeinse partij. Het echtpaar richtte later een onderzoeksinstituut op dat zich bezighield met het bestuderen van de oorzaken en de behandeling van de ziekte.

Reagan wordt overleefd door twee kinderen, Patricia Ann en Ronald Prescott, en twee stiefkinderen. Haar geadopteerde stiefzoon Michael – uit het vorige huwelijk van Ronald Reagan – tweette: “Ik ben bedroefd door het overlijden van mijn stiefmoeder Nancy Reagan. Ze is weer bij de man van wie ze hield. God zegene.”