STRUCTUREmag

Toen bouwkundig ingenieur Peter James aankwam bij de Bent Piramide, 25 mijl ten zuiden van Caïro, was het zijn taak om de overgebleven “bekleding” van het bouwwerk te inspecteren* – de gladde buitenmantel. Waarom was het aan het afbrokkelen?

De fundering leek volledig stabiel. De heersende theorie – dat “de ontbrekende bekleding was verwijderd door lokale opportunistische dieven” – wekte geen vertrouwen: Dat zou de vernielingen op de lagere niveaus kunnen verklaren, maar de schade strekte zich uit tot ver boven de piramide en “op een schijnbaar willekeurige manier, zonder tekenen van inkepingen door tijdelijke steigers of van symmetrisch snijden in de blokken om het verwijderen te vergemakkelijken,” schrijft James in STRUCTURE, een vakpublicatie over bouwtechniek. De schade leek niet het resultaat te zijn van dieven. Integendeel, zoals James het stelt, “lijkt het te zijn veroorzaakt door een reus wiens hand met enorme energie over het oppervlak van de piramide heeft gezwaaid, de bekleding eruit heeft gezogen en de rafelige lege holtes heeft achtergelaten. “

Dus wat was de oorzaak van het afbrokkelen? James komt met een nieuwe verklaring: thermische beweging – dat wil zeggen het uitzetten en inkrimpen van de kalksteen met temperatuurschommelingen – heeft de rotsen naar beneden gedrukt en hun posities verschoven.

Overdag stijgt de temperatuur tot 40°C aan de buitenkant van de buitenmantel, maar ’s nachts koelt het af tot 3°C vanwege het gebrek aan dekking en de blootstelling aan de heersende winden. Dit geeft een gemiddelde dagelijkse temperatuurschommeling van 37°C (67°F). De foto’s van de gebogen piramide laten zien hoe de blokken door thermische uitzetting naar de randen zijn verschoven, waar ze zijn losgekomen. Ook is te zien hoe individuele stenen, zonder steun, kunnen uitkragen en afbreken en vervolgens op de grond vallen.

Hij schat dat de beweging kan oplopen tot 1¼ inch per 328 voet. Als de stenen bewegen, zouden stof en zand van de stenen vallen en de ruimten tussen de stenen opvullen. De ruimten waarin ze ’s nachts konden inkrimpen, zouden krimpen, en na verloop van tijd zouden ze uit hun positie worden geduwd. “Vermenigvuldig deze eindeloze beweging met het aantal dagen dat de piramide is opgetrokken en je hebt de reden waarom al het buitenste omhulsel naar de uiteinden is verplaatst, waar het is geknikt of verschoven tegen blokken die in de tegenovergestelde richting bewogen en er vervolgens af is gevallen,” schrijft James. “Het kan vervolgens zijn opgepikt door opportunisten en verwijderd van de site. “

De Gebogen Piramide is een van de best bewaarde en biedt daardoor een unieke gelegenheid om te bestuderen hoe de afbrokkeling plaatsvindt. James theoretiseert dat de reden waarom de gebogen piramide zijn omhulsel heeft behouden, terwijl de rode piramide en de grote piramide “er vrijwel geen hebben”, is dat, ironisch genoeg, de gebogen piramide een slechtere constructie had om mee te beginnen. Naarmate de Egyptenaren vakkundiger werden en nauwkeuriger bouwtechnieken ontwikkelden, verdwenen de holtes tussen de stenen en waren de constructies minder in staat om de eb en vloed van de kalksteen op te vangen. De andere, meer perfecte piramiden ontwikkelden wellicht vrij snel uitwendige scheuren, en, zo veronderstelt James, dat is misschien de reden waarom de Egyptenaren uiteindelijk hun begraafplaatsen naar de Vallei der Koningen verplaatsten. De perfectie van de piramiden werd hun imperfectie; hun gladde gevels werden gebroken door de precisie van hun constructie.

H/t Yoni Appelbaum

* Deze zin werd herzien om James’ taak bij de piramide en de locatie ervan nauwkeuriger te beschrijven.