Bron: Publiek domein

Vóór de Tweede Wereldoorlog was het niet ongewoon, vooral op het platteland, dat families hun overleden familieleden begroeven in een klein hoekje van hun eigendom. Nu sommige van die landelijke gebieden niet meer zo landelijk zijn, kan een landeigenaar tot zijn verrassing ontdekken dat zijn land onderdak biedt aan de overblijfselen van vroegere eigenaars uit vervlogen tijden.

De eigenaar van land waarop een familiebegraafplaats ligt, heeft twee opties met betrekking tot de begraafplaats. De eerste is om toe te staan dat de begraafplaats blijft liggen. De andere optie is om een gerechtelijk bevel te verkrijgen dat de verplaatsing van de begraafplaats toestaat. In Virginia kan een circuit court de verplaatsing van een familiebegraafplaats bevelen als de begraafplaats is verlaten en het is niet van historisch belang.

Als de eigenaar toestaat dat de begraafplaats blijft liggen, heeft die eigenaar over het algemeen geen plicht om de begraafplaats te onderhouden, anders dan de plicht die lokale proffer-vereisten en bestemmingsplannen kunnen opleggen.

Als een eigenaar een verlaten familiebegraafplaats op zijn eigendom wil verplaatsen naar een gevestigde begraafplaats, zijn er verschillende stappen die de eigenaar moet nemen.

De eigenaar moet een eigendomsonderzoek laten uitvoeren om te bepalen of er een voorbehoud van rechten op de begraafplaats in de eigendomsketen is. Een voorbehoud van rechten op een familiebegraafplaats in een akte wordt over het algemeen niet beschouwd als een voorbehoud van de volle eigendom van de grond die de begraafplaats vormt. Het is eerder te vergelijken met een grove erfdienstbaarheid die familieleden of andere begunstigden toestaat om de begraafplaats te begraven, te bezoeken en te onderhouden. Als het gebruik van de begraafplaats wordt gestaakt en de overblijfselen worden verplaatst, vervalt het voorbehoud en hebben de begunstigden van het voorbehoud geen verdere rechten op het onderliggende land.

De eigenaar moet ook bevestigen dat de begraafplaats in feite is verlaten. De Virginia Code vereist specifiek dat om als verlaten te worden beschouwd, er gedurende een periode van ten minste 25 jaar geen menselijke resten op de begraafplaats begraven mogen zijn geweest. Bovendien moet de eigenaar bevestigen dat de begraafplaats in een staat van verval verkeert en gedurende een aanzienlijke periode op geen enkele manier is onderhouden.

Gezinsbegraafplaatsen worden over het algemeen niet als “historisch significant” beschouwd, tenzij er een historisch significant persoon is begraven, er een uniek architectonisch aspect van de begraafplaats is, of de begraafplaats rechtstreeks verbonden is met een historisch significante plaats of gebeurtenis.

Hoewel het niet verplicht is, is het raadzaam een archeoloog de begraafplaats te laten afbakenen om de grenzen van de begraafplaats en de locatie van gemarkeerde en ongemarkeerde graven te bevestigen.

Het is ook raadzaam een genealoog in de arm te nemen om de afstammelingen te lokaliseren van degenen waarvan bekend is dat ze op de begraafplaats begraven zijn en eventuele andere mogelijke begunstigden van een voorbehoud van rechten. Als niet alle afstammelingen kunnen worden opgespoord, moedigt de Virginia Code de eigenaar van het onroerend goed aan om verschillende richtlijnen te volgen, waaronder het publiceren van een kennisgeving voor het publiek en het waarschuwen van plaatselijke genealogische en historische genootschappen.

Als de begraafplaats geen historische betekenis heeft en is verlaten, kan de landeigenaar een verzoek indienen bij de circuitrechtbank van zijn jurisdictie voor een bevel dat de verplaatsing van de begraafplaats toestaat naar een gevestigde begraafplaats waar de graven eeuwige zorg en onderhoud zouden krijgen. De eigenaar is verantwoordelijk voor de kosten van de verplaatsing.

Voordat een verzoek tot verplaatsing van een begraafplaats wordt ingediend, kan het raadzaam zijn contact op te nemen met de bekende afstammelingen van de op het terrein begraven personen om hen het proces uit te leggen en om enige goodwill te kweken. De eigenaar zou hen ook moeten vragen of zij weet hebben van andere afstammelingen die misschien niet zijn geïdentificeerd, en hen toestemming vragen om de graven te verplaatsen zonder kosten voor hen.

Het verzoekschrift moet “alle partijen in het belang” noemen, wat niet duidelijk is gedefinieerd in de Virginia Code. Daarom kan het raadzaam zijn om “onbekende partijen” in het verzoekschrift op te nemen. De “onbekende partijen” moeten worden gedagvaard via publicatie in een plaatselijke krant en er moet een voogd ad litem worden aangesteld.

Het is aan de discretie van een circuit court om te bepalen of de verplaatsing gepast is en in het verleden hebben rechtbanken verplaatsingen bevolen ondanks de bezwaren van sommige afstammelingen.

Als de rechtbank eenmaal een beschikking heeft gegeven en de beroepstermijn van 30 dagen is verstreken, kunnen de graven worden verplaatst. Dit wordt gewoonlijk uitgevoerd door een erkende begrafenisonderneming.

In veel gevallen is het gewoon economisch niet haalbaar om een verlaten familiebegraafplaats te verplaatsen. Andere keren maken de grootte van de begraafplaats of de topografie van het terrein een verplaatsing economisch noodzakelijk. Dit zijn zaken om te overwegen voordat u een verzoek tot verplaatsing indient.

Als eigenaar van onroerend goed kan het bepalen van de beste manier om een begraafplaats op uw land aan te pakken met veel partijen en hoge kosten gepaard gaan, maar het kan worden gedaan. Als u vragen heeft over deze kwestie, neem dan contact op met John Rinaldi.