Getting Hotter
De aarde warmt nu al meer dan 100 jaar gestaag op, in samenspel met de toenemende koolstofvervuiling die de planeet heeft gehuld in een sluier van warmte-vangende gassen.
Na decennia van koolstofvervuiling en ontbossing, zijn we nu regelmatig getuige van record-brekende hete maanden en hete jaren. 2015 was het heetste jaar ooit en 2016 is nog heter. Vandaag heeft niemand jonger dan 30 jaar ooit een maand meegemaakt waarin de oppervlaktetemperatuur van de aarde onder normaal was.
De warmte in de atmosfeer gaat nu veel verder dan de natuurlijke grenzen van het klimaatsysteem van de aarde. Het grootste deel van de opgebouwde warmte wordt opgeslagen in de uitgestrekte oceanen, waar de energie-inhoud de pan uit rijst. In zijn geheel accumuleert het klimaatsysteem van de aarde elke seconde een verbijsterende hoeveelheid warmte ter waarde van 4 Hiroshima bomontploffingen.
We zien de tekenen van opwarming overal: temperatuurmetingen, satellietmetingen, verdwijnend zee-ijs, verdwijnende gletsjers, smeltende ijskappen, veranderende seizoenen, migrerende diersoorten, en de versnelde stijging van de oceanen nu de zeeën opwarmen en uitzetten.
We leven nu ook met dramatische veranderingen in extreem weer. De opwarmende atmosfeer houdt meer vocht vast en stort meer water als het regent. Het is niet verrassend dat het aantal overstromingen wereldwijd is toegenomen.
Het opwarmende klimaat leidt ook tot hittegolven. Het wereldwijde gebied dat de ergste hittegolven kent, is nu 10 keer groter. In de Verenigde Staten overtreffen nieuwe recordtemperaturen regelmatig het aantal nieuwe laagterecords met twee tegen één, en er is een ongekende piek in hete nachten tijdens hittegolven, waardoor ’s nachts het voor kinderen, ouderen en zieken broodnodige respijt verdwijnt.
Deze dramatische veranderingen waren te verwachten. Een kleine verschuiving in de gemiddelde temperatuur op aarde veroorzaakt een dramatische verandering in het klimaat. En we hebben die weg al gedeeltelijk afgelegd.
De huidige snelheid van opwarming is ongekend in misschien wel tientallen miljoenen jaren. We kunnen de vingerafdrukken van warmtevangende gassen zien in de opwarmingspatronen. De supercomputers die het klimaat van de aarde modelleren wijzen in niet mis te verstane bewoordingen naar koolstofvervuiling. En eenvoudige fysica, al meer dan 100 jaar bekend, vertelt ons dat koolstofvervuiling warmte vasthoudt.
De atmosfeer heeft de neiging om de koolstofvervuiling vast te houden die de planeet opwarmt. Dus, de Aarde zal niet stoppen met opwarmen tot de koolstofvervuiling stopt, alles. We kunnen de opwarming niet terugdraaien, maar wel een halt toeroepen.