“Dit is een baanbrekende studie,” zei Comen. “De vrouwen in het onderzoek hadden allemaal borsttumoren die nog niet waren uitgezaaid naar andere plaatsen in het lichaam. Maar velen hadden kanker in nabijgelegen lymfeklieren.

Ze hadden allemaal voor de operatie standaard chemotherapie gekregen, maar hadden nog “restkanker” achter zich.

Toi’s team wees de patiënten willekeurig toe aan een van de twee groepen. De meeste vrouwen in beide groepen kregen bestraling, en degenen met hormoongevoelige borstkanker begonnen met hormonale medicijnen.

Slechts één groep kreeg Xeloda, terwijl vrouwen in de andere groep placebopillen kregen. De behandeling werd gegeven in zes of acht “cycli” van drie weken, waarbij het medicijn twee weken werd toegediend en één week niet.

Vijf jaar later was 89 procent van de Xeloda-patiënten nog in leven, vergeleken met iets minder dan 84 procent van de placebopatiënten.

Het verschil was groter bij vrouwen met “triple-negatieve” borstkanker; dat betekent dat hun kanker niet alleen HER2 ontbeerde, maar ook niet hormoongevoelig was — wat hun behandelingsmogelijkheden beperkt.

Van deze vrouwen was 79 procent van de Xeloda-patiënten na vijf jaar nog in leven, vergeleken met 70 procent van de placebopatiënten.

De belangrijkste bijwerking – die bijna driekwart van de patiënten trof – was het hand-voetsyndroom. Dat is het rood worden en opzwellen van de handpalmen en voetzolen. Het is vergelijkbaar, zei Malamud, met een “slechte zonnebrand,” en het gaat weg zodra het medicijn wordt gestopt.

Volgens Comen kan de dosering van Xeloda voor elke patiënt worden geïndividualiseerd om de bijwerkingen te helpen beheersen. De dosis kan bijvoorbeeld worden verlaagd, of een patiënt kan een korte “vakantie” nemen van het medicijn, zei ze.

Wat de toegang tot het medicijn betreft, zeiden zowel Malamud als Comen dat het hen zou verbazen als een verzekeraar niet zou betalen. Malamud zei dat hij geen problemen met dekking heeft ondervonden.

“Deze studie is een demonstratie dat kankercellen die niet door bepaalde medicijnen worden gedood, toch door andere kunnen worden gedood,” zei Comen.

En, voegde ze eraan toe, het “maakt duidelijk” dat onderzoekers vooruitgang blijven boeken in de strijd tegen moeilijk te behandelen borstkanker.

De proef werd gefinancierd door de Advanced Clinical Research Organization en de Japan Breast Cancer Research Group.

De resultaten werden 1 juni gepubliceerd in het New England Journal of Medicine.