Articles

Cardiologieverpleegkundige, overlevende van hartaanval heeft boodschap voor vrouwen: ‘Luister naar je lichaam’ | Sharing Mayo Clinic

After surviving a heart attack of her own, cardiology nurse Kristin O'Meara has a clear and important message for women: "Listen to your body."

Na zelf een hartaanval te hebben overleefd, heeft cardiologieverpleegkundige Kristin O’Meara een duidelijke en belangrijke boodschap voor vrouwen: “Luister naar je lichaam.”

Kristin O’Meara’s verhaal, zegt ze, is er een van ontkenning.

Het begon met brandende pijn op de borst, een ernstig symptoom dat Kristin goed begrijpt van drie decennia als cardiologieverpleegkundige in de Mayo Clinic. Maar toen die pijn in haar eigen borstkas zat, had Kristin er moeite mee om het te herkennen voor wat het was.

“De hersenen werken op rare manieren,” zegt ze. “Ik was in goede vorm. Mijn cijfers waren allemaal goed. Ik zei tegen mezelf dat dit onmogelijk een hartaanval kon zijn.”

Een bezoek aan de dokter bewees dat ze het mis had. Ondanks het feit dat ze actief en fit was, ontdekten artsen van de Mayo Clinic’s Rochester campus dat Kristin die dag een hartaanval had als gevolg van een aandoening genaamd spontane coronaire arteriële dissectie, of SCAD. Voordat de diagnose kon worden gesteld, moest Kristin haar impuls overwinnen om haar symptomen af te doen als iets onbeduidends.

Discounting tell-tale signs

Op 5 januari 2017 begon Kristin’s dag, zoals zovelen ervoor, met een reis naar de sportschool.

Ze begon ongeveer 20 jaar geleden met hardlopen, en heeft in de jaren daarna talloze halve marathons en een paar marathons voltooid.

“Ik heb altijd genoten van lichaamsbeweging,” zegt Kristin. “Het is een passie van me geworden.”

De activiteit heeft Kristin ook geholpen haar gewicht op peil te houden en haar cholesterol en bloeddruk onder controle te houden. Dus toen ze tijdens het opwarmen op een elliptisch apparaat een scherpe pijn in haar borst kreeg, schreef ze het gevoel toe aan iets anders dan hartproblemen.

“Mijn eerste gedachte was dat het gewoon een van de pijntjes van het ouder worden was,” zegt Kristin, nu 57.

Ze verhuisde naar de atletiekbaan van het fitnesscentrum en begon te hardlopen. Na ongeveer 40 minuten begon Kristin druk te voelen in haar borstbeen. Toen verplaatste de pijn zich naar haar schouder en rug.

“Ik wilde me niet dwaas voelen. Maar als hulpverlener weet ik dat het altijd beter is om het zekere voor het onzekere te nemen en je symptomen te laten onderzoeken.” – Kristin O’Meara

“Ik begon me af te vragen of het een galblaasaanval of een slokdarmspasme kon zijn,” zegt Kristin.

Ze ging naar de kleedkamer, stopte twee keer om te rusten voordat ze de sportschool verliet. Tegen die tijd begon Kristin zich misselijk te voelen. Ze overwoog om naar de eerste hulp te gaan, maar iets hield haar tegen.

“Ik wilde niet gaan en erachter komen dat er niets aan de hand was. Ik wilde me niet dom voelen,” zegt ze. “Maar als zorgverlener weet ik dat het altijd beter is om het zekere voor het onzekere te nemen en je symptomen te laten onderzoeken.”

Kristin was er echter nog niet helemaal klaar voor om naar de stem van de zorgverlener in haar hoofd te luisteren. Ze reed langs het ziekenhuis, maar ging niet naar binnen. In plaats daarvan deed ze een boodschap en keerde terug naar huis, waar haar symptomen escaleerden. Het werd steeds moeilijker voor Kristin om niet te denken dat ze misschien een hartaanval had. Ze kauwde op een paar aspirinetabletten en moest onmiddellijk overgeven.

Kristin belde toen haar man, Rick, op zijn werk en vroeg hem naar huis te komen en haar naar de eerste hulp te brengen. Ze kon de boodschappen van haar lichaam niet langer ontkennen. Er was iets mis. Ze had hulp nodig.

Het vinden van een diagnose

Dennis Laudon, arts in de spoedeisende hulp, onderzocht Kristin toen ze aankwam in het Mayo Clinic Hospital – Rochester en vermoedde onmiddellijk dat haar symptomen te wijten zouden kunnen zijn aan spontane coronaire dissectie. Deze aandoening, die meestal voorkomt bij vrouwen zonder atherosclerotische risicofactoren voor hartaandoeningen, veroorzaakt een scheur of bloedzakje in de bloedvaten van het hart. Dit kan de bloedstroom vertragen of blokkeren en een hartaanval veroorzaken.

Cardioloog Marysia Tweet, M.D., een collega en vriendin van Kristin, werd erbij geroepen voor een second opinion.

“Toen ik de kamer binnenliep en Kristin zag, zonk mijn hart,” zegt dr. Tweet. “Het is moeilijk om iemand die je kent in die positie te zien.”

“Zo is Mayo nu eenmaal. Iedereen komt samen om uit te zoeken wat het beste is voor elke patiënt.” – Kristin O’Meara

Ze sprak met Kristin over haar symptomen en bekeek de resultaten van de onderzoeken die Dr. Laudon had besteld, waaronder een elektrocardiogram en bloedonderzoek. Dr. Tweet, die patiënten in de SCAD-kliniek van de Mayo Clinic verzorgt en de aandoening bestudeert als lid van het Spontaneous Coronary Artery Dissection (SCAD) Research Program van de Mayo, was het eens met de vermoedens van Dr. Laudon. Maar op basis van Kristins familiegeschiedenis, waaronder een dissectie van de aorta, besloot dr. Tweet een aanvullend onderzoek te laten doen.

“Ik wilde dat Kristin een CT-scan zou ondergaan om eerst dissectie van de aorta uit te sluiten voordat er invasieve procedures zouden worden uitgevoerd,” zegt ze. Naast het uitsluiten van een aortadissectie bracht de test ook een dissectie van de kransslagader aan het licht.

Kristin werd naar het hartkatheterisatielaboratorium gebracht, waar Thomas Tilbury, M.D. – die ze al 30 jaar kent – de verstopte slagader opende met ballonangioplastiek.

“Het is een uitdagende procedure bij SCAD-patiënten, omdat er een risico bestaat dat de slagader verder scheurt”, zegt Dr. Tweet. Voordat ze de procedure probeerden, overlegden zij en dr. Tilbury met nog twee collega’s om de beste behandelingsoptie voor Kristin te bepalen.

“Zo is Mayo nu eenmaal,” zegt Kristin. “Iedereen komt samen om uit te zoeken wat het beste is voor elke patiënt.”

Nieuw perspectief

Kristin O’Meara, rechts, met hardlopen met haar dochter, Ericka O’Meara Byer.

Na de ingreep heeft Kristin vier nachten in het ziekenhuis gelegen om te herstellen. Ze volgde ook drie maanden hartrevalidatie om te leren hoe ze weer veilig kon sporten. Ze zegt dat het een verhelderende en lonende ervaring was om aan de andere kant van het bed te staan.

“Ik was zo gezegend dat ik de zorg kreeg die ik kreeg”, zegt ze. “Iedereen die ik tegenkwam was zo aardig. Ik ben er altijd erg trots op geweest dat ik bij de Mayo Kliniek werk en ik heb altijd geloofd dat we uitstekende zorg verlenen. Maar ik heb daar nu een nieuw begrip van.”

Ze gelooft dat de ervaring ook haar vermogen om contact te maken met haar patiënten heeft vergroot.

“Ik was sympathiek, maar nu begrijp ik echt de angst die patiënten kunnen hebben,” zegt ze. “Ik denk dat ik nu beter met sommige van mijn patiënten kan omgaan, en dat is ook een zegen geweest.”

Jarenlang werd aangenomen dat spontane coronaire hartader dissectie uiterst zeldzaam was. Tot 2010 zag de Mayo Clinic slechts 10 patiënten per jaar met deze aandoening. Maar naarmate het bewustzijn groeide, grotendeels dankzij overlevenden die pleitbezorgers werden, werden meer mensen nauwkeurig gediagnosticeerd. Vandaag ziet Mayo’s SCAD kliniek meer dan 10 patiënten per maand. Het is een groep die veel overeenkomsten heeft.

“Kristin is zoals zoveel SCAD-patiënten. Ze is een toonbeeld van gezondheid en zeer actief. Ze is geen ’typische’ hartaanvalpatiënt.” – Marysia Tweet, M.D.

“Kristin is als zoveel SCAD-patiënten,” zegt Dr. Tweet. “Ze is een toonbeeld van gezondheid en zeer actief. Ze is geen ’typische’ hartaanvalpatiënt.”

Dat is een deel van wat de aandoening zo moeilijk te diagnosticeren kan maken. Wanneer relatief jonge, gezonde vrouwen zoals Kristin op de spoedeisende hulp komen met pijn op de borst, kunnen de hulpverleners de symptomen afwijzen of ze toeschrijven aan iets anders dan een hartkwaal. En net als Kristin beseffen patiënten zelf misschien niet dat hun symptomen op een hartaanval wijzen en stellen ze het zoeken van zorg uit.

Dr. Tweet en haar collega’s, waaronder Sharonne Hayes, M.D., Rajiv Gulati, M.D., Ph.D., en Tim Olson, M.D., hopen dat hun onderzoek zal helpen dat te veranderen. Zij bestuderen gegevens van het lopende Mayo Clinic SCAD Registry and Biorepository. Er zijn momenteel meer dan 750 SCAD patiënten van over de hele wereld ingeschreven. De groep heeft sinds 2011 meer dan 25 artikelen over de aandoening gepubliceerd in de hoop zowel patiënten als zorgverleners bewuster te maken. En ze blijven de gegevens bestuderen, met als doel nieuwe en betere manieren te ontdekken om de aandoening te behandelen en te voorkomen dat deze optreedt of terugkeert. Tussen 12 en 29 procent van de mensen die gediagnosticeerd zijn met de aandoening, ervaren het opnieuw.

“Ik ben niet van plan om bij hen te horen,” zegt Kristin.

Reflecteren op geleerde lessen

In plaats daarvan is Kristin van plan om het leven dat ze leefde en liefhad terug te brengen. “Ik wil terug naar de persoon die ik was,” zegt ze. En ze is goed op weg. Ze is weer aan het werk en aan het hardlopen, en heeft in augustus zelfs een halve marathon gelopen. “Ik ben niet meer zo snel als vroeger, maar dat geeft niet.”

Er zijn ook andere dingen aan Kristin veranderd.

“Ontkenning is een heel sterke emotie. Ik dacht dat ik gezond was. Ik dacht dat ik onoverwinnelijk was. Maar we zijn niet onoverwinnelijk. Alles kan iedereen overkomen. Ik wil vrouwen vertellen dat ze naar hun lichaam moeten luisteren.” – Kristin O’Meara

“Ik heb geleerd dat het OK is om tijd te hebben om te zitten en na te denken en te lezen en te bidden,” zegt ze. En als ze de tijd neemt om na te denken, is ze vaak dankbaar voor “de beschermengel die die dag bij me was.”

Kristin hoopt dat haar verhaal andere vrouwen zal helpen die in haar schoenen zouden kunnen staan.

“Ik wist dat er iets niet in orde was,” zegt ze. “Maar ontkenning is een heel sterke emotie. Ik dacht dat ik gezond was. Ik dacht dat ik onoverwinnelijk was. Maar we zijn niet onoverwinnelijk. Iedereen kan van alles overkomen. Ik wil vrouwen vertellen dat ze naar hun lichaam moeten luisteren.”

Kristin zegt dat ze dankbaar is voor de kans om te kunnen blijven luisteren naar het hare. “Als ik elke dag wakker word,” zegt ze, “dank ik God echt voor een nieuwe dag.”

  • Lees meer over spontane coronaire arteriële dissectie.
  • Lees over het SCAD-onderzoeksprogramma van de Mayo Clinic.
  • Maak contact met anderen die praten over cardiovasculaire aandoeningen op Mayo Clinic Connect.
  • Verken Mayo Clinic’s Rochester campus.
  • Vraag een afspraak aan.

Tags: Cardiologie, Cardiology & Cardiac Surgery, Dr. Dennis Laudon, Dr. Marysia Tweet, Dr. Rajiv Gulati, Dr. Sharonne Hayes, Dr. Thomas Tilbury, Dr. Tim Olson, SCAD, SCAD Research Program, Spontaneous coronary artery dissection