De inbound pass lijkt misschien een simpel spel tijdens een basketbalwedstrijd. Maar het kan hard werken tijdens de training om in staat te zijn om de bal succesvol in te slaan naar een teamgenoot.

Het is belangrijk om de grondbeginselen van de inbound van de bal te begrijpen. Een inbound pass vindt plaats na:

• Een niet-schietende overtreding heeft plaatsgevonden.
• De bal gaat buiten de bounds.
• Een dode bal, zoals een sprongbal of het einde van een kwart.
• Een gemaakte basket.

Bij het inbounden geeft de scheidsrechter je de bal als je buiten de bounds staat. U heeft vijf seconden om de bal in te nemen. Als je niet in staat bent om een inbound pass te maken, roep je een time-out. Anders is het een turnover.

Er zijn twee soorten inbound passes:

• On-the-Spot: In dit geval mag u niet bewegen wanneer u de bal inbound. Je moet met je voet pivoteren en vertrouwen op de schijnbewegingen van je bal en die van je teamgenoten om een open speler te vinden en de bal in te kaatsen.

• Lopen over de basislijn: Dit gebeurt na een gemaakte basket. In deze situatie mag je over de baseline rennen om de bal in te nemen. Je hoeft niet in één positie te blijven. Als je onder druk staat van het andere team, kan het lopen over de baseline je helpen een open teamgenoot te vinden voor een goede inbound. Als je in deze situatie een time-out moet roepen voordat je een inbound pass maakt, kun je nog steeds de basislijn lopen nadat je het spel hebt hervat.

In beide gevallen, als je een time-out roept om een vijf-seconden call en turnover te voorkomen, wordt je vijf-seconden klok opnieuw ingesteld na de onderbreking van het spel.

Het leren van de regels die verband houden met de inbound pass is de sleutel tot het begrijpen van het spel.

Zodra je de pass inbound, zal je team in staat moeten zijn om de bal succesvol rond het veld te verplaatsen. Bekijk deze vier pass-drills om uw team te helpen meer succes te hebben in de aanval.