Hoewel “workaholisme” al bijna 45 jaar wordt bestudeerd, voegt de digitale wereld van vandaag echt een nieuwe dimensie toe aan het concept van werkverslaving. Technologie – zoals smartphones, laptops en tablets – biedt de mogelijkheid om altijd en overal te werken en voor sommige mensen betekent dat de hele tijd werken. De mogelijkheid om werk mee naar huis te nemen vervaagt de grens tussen werk en vrije tijd, omdat veel mensen zich gedwongen voelen om door te werken tot lang na de officiële sluitingstijd. Vaak wordt verwacht dat mensen ook ’s avonds, in het weekend en zelfs tijdens vakanties beschikbaar zijn.

Hoge werkdruk, snel naderende deadlines en een snelle wereld betekenen voor de meeste mensen langere werktijden, maar voor ondernemers kan loskomen van het werk bijzonder moeilijk zijn. Immers, het missen van een belangrijk telefoontje of het niet snel genoeg beantwoorden van een e-mail kan gelijk staan aan gederfde inkomsten. De houding “tijd is geld” doet mensen twee keer nadenken over een ontspannen avond met het gezin of vrije tijd met vrienden. Het is zo’n probleem geworden dat workaholisme ook wel ‘de verslaving van deze eeuw’ wordt genoemd.

Wanneer gaat onze bereidheid om voortdurend beschikbaar te zijn de grens over om een workaholic te worden? De meeste onderzoekers definiëren een workaholic als een persoon die overmatig en dwangmatig werkt en niet in staat is zich los te maken van het werk. Maar tot nu toe was er geen definitieve manier om een “harde werker” van een “workaholic” te onderscheiden.”

Werkverslavingsschaal

Noorse onderzoekers van het Department of Psychosocial Science aan de Universiteit van Bergen, identificeerden specifieke symptomen die kenmerkend zijn voor workaholics. Onderzoekers creëerden een werkverslavingsschaal die de volgende zeven criteria gebruikt om de waarschijnlijkheid te beoordelen dat een individu een werkverslaving bezit:

1. Je bedenkt hoe je meer tijd kunt vrijmaken om te werken.

2. Je besteedt veel meer tijd aan werken dan aanvankelijk de bedoeling was.

3. Je werkt om gevoelens van schuld, angst, hulpeloosheid en/of depressie te verminderen.

4. Je hebt van anderen te horen gekregen dat je moet minderen met werken zonder naar hen te luisteren.

5. U raakt gestrest als u niet mag werken.

6. U deprioriteert hobby’s, vrijetijdsbesteding en/of lichaamsbeweging vanwege uw werk.

7. U werkt zo veel dat het uw gezondheid negatief heeft beïnvloed.

Als u op een van deze punten met “vaak” of “altijd” hebt geantwoord, bent u mogelijk een workaholic. De studie concludeerde dat ongeveer 8,3% van de Noorse beroepsbevolking verslaafd is aan werk – andere studies hebben gesuggereerd dat ongeveer 10% van de gemiddelde bevolking in andere landen workaholics.

Mensen geïdentificeerd als workaholics rangschikten vaak hoog in termen van deze drie persoonlijkheidskenmerken:

• Agreeableness – Workaholics hebben meer kans om altruïstisch, meegaand en bescheiden te zijn.
• Neuroticisme – Workaholics hebben de neiging nerveus, vijandig en impulsief te zijn.
• Intellect/verbeelding -Workaholics zijn over het algemeen inventief en actiegericht.

Uit de studie bleek dat jongere werknemers de meeste kans hadden om workaholics te zijn. Geslacht, opleidingsniveau en burgerlijke staat leken geen rol te spelen. Ouders hadden er echter meer kans op, vergeleken met degenen zonder kinderen.

De gevaren van een workaholic

Hoewel sommige CEO’s en managers zich misschien stiekem duizelig voelen wanneer ze iemand hebben aangenomen die bereid is om alle uren van de dag en de nacht te werken, op de lange termijn schaadt het bedrijven – en individuen. Uit een onderzoek van de Kansas State University uit 2013 bleek dat mensen die meer dan 50 uur per week werken, waarschijnlijk zowel fysieke als mentale gezondheidsgevolgen zouden ondervinden.

Het onvermogen om zich los te maken van het werk lijkt aanvankelijk misschien te resulteren in een verhoogde productiviteit. Na verloop van tijd neemt de productiviteit echter af en lopen relaties stuk. De stress heeft een cumulatief effect en uiteindelijk kan de verslaving aan het werk de gezondheidsrisico’s verhogen en zelfs bijdragen tot een vroegtijdige dood.

Het maken van lange werkdagen zorgt ook voor een interessante dynamiek. Hoe meer mensen werken, hoe meer geld ze verdienen. Maar hoe langer men werkt, hoe minder vrije tijd er overblijft om een deel van het geld uit te geven. Zonder het zelfs te beseffen, kan het leven snel alleen maar werk en geen spel worden als je niet oppast.

Behandeling voor workaholics

Het zijn van een workaholic zou geen statussymbool moeten zijn – in plaats daarvan zou het moeten worden behandeld als een ernstige aandoening. Een van de grootste problemen bij de behandeling van workaholisme is dat het Diagnostic and Statistical Manual het nog niet erkent als een verslaving op dezelfde manier als alcohol-, drugs- of gokverslavingen worden gediagnosticeerd. Dat betekent dat de verzekering de behandeling mogelijk niet vergoedt.

Hulp is echter nog steeds beschikbaar. Behandeling kan variëren van het bijwonen van zelfhulpgroepen zoals workaholics anonymous tot het inchecken in een residentieel behandelingscentrum. Therapie omvat meestal het leren hoe los te koppelen van het werk, het vinden van strategieën om weer in contact te komen met familie, en het identificeren van methoden om efficiënter te worden.

Misschien is de beste cursus van actie is het ontwikkelen van zelfbewustzijn van eventuele neigingen die je hebt om een workaholic te worden. Houd in de gaten hoeveel tijd u in uw werk steekt en merk op wanneer uw werk problemen veroorzaakt in uw privé-leven. Het beoefenen van ontkoppeling, het nemen van regelmatige vakanties en het stellen van gezonde grenzen kan u helpen een balans tussen werk en privéleven te ontwikkelen die zal voorkomen dat u een workaholic wordt.

Amy Morin is een psychotherapeut en de auteur van het binnenkort te verschijnen boek 13 Dingen die mentaal sterke mensen niet doen.