Gevangen in een herinnering, niet in staat om te verwerken wat ze je hebben aangedaan, en vergeven is het laatste wat je wilt horen… hier zijn 5 redenen waarom vergeven zo moeilijk is.

Ik denk dat het veilig is om te zeggen dat als het op relaties met mensen aankomt, één ding gegarandeerd is – je gaat gekwetst worden. Ik heb eens heel goed horen zeggen dat liefde toestemming is voor mensen om je in de steek te laten. Maar als het gebeurt, ben je er niet altijd klaar voor, of wel? En het zijn niet de mensen die ver van ons af staan of die volslagen vreemden die commentaar achterlaten op je Facebook-pagina of je YouTube-video, of de kennissen die een off-comment maken over dingen waar ze geen idee van hebben – het zijn de mensen die je in je leven toelaat, degenen die je dichtbij laat komen, die je echt kunnen overvallen.

Ik luisterde eens naar een panel van vrouwelijke leiders en predikanten die allemaal de vraag kregen: “Wat is het enige waar je niet overheen zou kunnen komen?”. Ze antwoordden allemaal zonder aarzelen, nadrukkelijk met een zeer nuchtere toon – “Verraad”. Verraad, of je nu man of vrouw bent, is een van de diepste wonden die je ooit kunt ervaren. Er zijn er meer van dezelfde orde. Wanneer een echtgenoot een zin uitspreekt waarvan je niet dacht dat je die ooit van je ergste vijand zou horen, laat staan van degene van wie je houdt. Wanneer een vriend je zonder waarschuwing verstoot. Wanneer het mes in je rug wordt gegeven door een familielid. “Etu, Brutus” – de analogie van Shakespeare is maar al te reëel.

En een van de laatste woorden die ieder van ons wil horen als we te maken hebben met wat er is gebeurd, is dat je moet vergeven. Als je in religieuze kringen verkeert, zoals ik, hoor je dat we anderen moeten vergeven zoals God ons heeft vergeven. Nou nou, is dat niet een grote zin daar? Anderen zouden de oude regel “Vergeven en vergeten” tevoorschijn halen.

Maar is het eigenlijk wel mogelijk? Ben je echt in staat om voorbij te gaan wat ze je hebben aangedaan en vergeving te bewerkstelligen? Hier zijn 5 redenen waarom vergeven zo moeilijk is.

#1: Het repareert de gebroken plaat niet

Het plaatje van de gebroken plaat hierboven is heel opzettelijk. Een heel sterk bericht dat ik verschillende keren op internet heb zien rondgaan, is een gesprek tussen twee mensen:

Als we even reëel mogen zijn: excuses repareren de spreekwoordelijke kapotte plaat niet. Zelfs de daad van vergeving – het aanvaarden van een verontschuldiging die je hebt gekregen, of zelfs van een verontschuldiging die je niet hebt gekregen – kan de schade van wat er is gebeurd niet herstellen.

Vergeving brengt een hoge prijs met zich mee. We hebben net de paastijd achter de rug, en ik dacht juist aan die gedachte over hoe God ons vergeeft. Het was niet zo dat wat mensen deden om Hem te kwetsen oké was – het vereiste in feite de dood van Zijn enige en echte. Wat een ontnuchterende realiteit.

En zelfs als je iemand op de juiste manier hebt vergeven, denk ik niet dat dat betekent dat de pijn weggaat. Soms zal het nooit weggaan, om eerlijk te zijn. Het hangt af van de ernst van de actie. Vergeving is een stap in de richting van herstel, en een fundamentele, maar het is niet het enige deel.

Des te meer reden om dingen recht te zetten en niet alleen maar een klap over een eenvoudige “sorry”.

#2: Het verandert je verwachtingen van mensen

Ah man, dit is een van de grootste strijd voor mij in mijn leven geweest. Ik hou ervan om mensen in hoog aanzien te houden. Ik hou ervan om hun roeping gerealiseerd te zien. Ik hou ervan om met mannen en vrouwen in gesprek te gaan en te dromen over wie ze zullen worden en de geweldige bestemming die schuilgaat achter wat er nu in hun leven gebeurt.

Dus wanneer iemand die ik hoogacht iets doet dat pijn doet, dan verbrijzelt dat echt mijn wereld. Niet dat perfectie wordt verwacht, maar is het niet verbazingwekkend waar we toe in staat zijn in de manier waarop we met elkaar omgaan?

Ik denk dat een van de dingen die we soms niet graag doen, maar die vaak nodig is, is om een situatie toe te staan om je verwachtingen van mensen bij te stellen. Het wordt volkomen onmogelijk om een situatie of een handeling te begrijpen als je nog steeds verwacht dat iemand weet dat wat hij heeft gedaan verkeerd is, of dat hij weet dat hij het beter moet doen. Maar zoals TD Jakes eerlijk en somber over vergeving zegt, als je een 10-gallon persoon bent, kun je niet van je stuk gebracht worden als je ontdekt dat iemand “pint-sized” capaciteiten heeft. Hij gaat verder met te zeggen dat in het vergeven van mensen, we zien hun gedrag en moeten onze verwachtingen dienovereenkomstig aan te passen om goed te begrijpen wat er gebeurd is. Het betekent niet dat we de persoon moeten verstoten of haten, maar het betekent alleen dat we erkennen dat het waarschijnlijk niet binnen zijn wilskracht of vermogen ligt om iets beter te doen.

Ik vraag me af of dat een nederige uitdaging voor ons is om niet bang te zijn onze verwachtingen bij te stellen… of nog meer, om gebieden in ons eigen leven te herkennen waar we anderen misschien met een “piepklein” vermogen behandelen, en te kijken wat we kunnen doen om op die gebieden te groeien.

#3: Het moet goed verwerkt worden

Ik sprak onlangs met iemand die een zeer diepe en verontrustende ervaring in zijn leven deelde. Eerst zei hij dat het niet zo erg was, maar na een paar minuten en een paar dikke tranen realiseerde ik me al snel dat het voor deze persoon echt heel erg was. Ze hadden zich gekleineerd gevoeld door de woorden en daden van iemand die hen dierbaar was en ze hadden het gevoel gehad dat ze zoveel met zich meedroegen zonder dat ze er iets aan konden doen. Op een gegeven moment vroeg ik hen: “Waarom denk je dat je hart er niet toe doet?”

Dr Phil McGraw (awww ja Dr Phil) heeft in de loop van vele jaren een aantal zeer fascinerende counseling sessies gedaan. Hou van hem of haat hem, de kerel heeft een aantal grote successen in het helpen van koppels in het bijzonder met problemen. Een van de sessies die ik zag was waar de echtgenoot precies had gedaan waar de vrouwen in de leiding hierboven zo bang voor waren – verraad. Hij had haar bedrogen met een andere vrouw, maar had echt berouw en probeerde het goed te maken met haar. Hij zei dat zijn toenaderingspogingen elke keer werden afgeslagen, omdat zij alleen maar snel antwoordde: “Nou, je hebt me bedrogen”. Dit was de mate waarin zij het probleem besprak. De goede dokter keek haar in de ogen en zei: “Je hebt zoveel moeite om te vergeven en te accepteren, omdat je niet echt hebt uitgedrukt hoezeer wat hij deed je heeft getroffen”. Hij wist dat het haar pijn deed, zij wist dat het haar pijn deed, maar ze moest nog in detail uitdrukken hoe zijn daden haar precies deden voelen. Een zeer lang en moeilijk gesprek zou in hun leven naderen dat de sleutel zou zijn tot hun herstel.

En nogmaals, de situatie doet me denken aan anderen vergeven op de manier waarop God ons vergeeft. En de realiteit is dat God niet deed alsof alles in orde was. Integendeel, Hij deelde heel openlijk mee wat onze fouten hebben gekost om te herstellen. Hij blijft het niet over ons houden of ons kleineren, maar Hij was volledig openhartig over hoezeer het Hem raakte. Misschien is het niet erg als we hetzelfde met anderen moeten doen.

Biecht elkaar, en gij zult genezen worden.

En de uitdaging kan echt ontstaan wanneer de ander niet eens bereid is om je dat te geven. Het is een tragedie dat het gebeurt, maar het gebeurt. Wat ons brengt tot…

#4: Het is niet hetzelfde als verzoening

Vergeving en verzoening zijn twee verschillende dingen. Voor vergeving is één nodig. Hoe moeilijk het ook kan zijn, om vooruit te komen is er een nodig. Maar verzoenen en de verbroken relatie herstellen? Daar zijn er eigenlijk twee voor nodig.

Nogmaals, de analogie van hoe God ons vergeeft. Als wij allen vergeven zijn, waarom is het dan niet zo dat wij allen in een duidelijke relatie met God staan? De Schrift is hier heel open over – het is omdat er een antwoord van ons wordt verlangd. Het pleidooi van de nieuwtestamentische kerk is dit – verzoent u met elkaar, en met God. Je hebt iets verkeerds gedaan, Hij heeft het je vergeven, maar als je nu de relatie terug wilt, moet je de stappen nemen om nader tot elkaar te komen.

Verzoend worden is meer dan een toverstafje dat je in één zin oplost. Het kost echt tijd. Het duurt eigenlijk accepteren dat uw acties schadelijke gevolgen hebben, en dat het een proces kan zijn voor de andere persoon om u terug te laten keren naar waar u was. Omwille van hun eigen voortbestaan, zoals Taylor Swift vond in Back to December, kan er een ketting op die deur liggen als je weer teruggaat.

Maar echt herstel en genezing voor beide partijen vereist een daad van verzoening. Het kan een brief zijn, een e-mail, een telefoontje. Persoonlijk denk ik dat het altijd de bedoeling moet zijn om belangrijke zaken persoonlijk te communiceren, omdat de elektronische formulieren echt belemmeren wat je probeert te doen en mensen het gevoel kunnen geven dat ze zijn opgelicht of gebruikt, vooral als ze op het verkeerde moment worden verstuurd. Waar het op neerkomt is respect – wat is er voor nodig om je in die situatie gerespecteerd te voelen? Geef de persoon dat respect. Doe wat je moet doen om het recht te zetten.

En als je geen verzoening van de andere partij krijgt, accepteer dan dat je jouw deel hebt gedaan. Als je de olijftak hebt uitgestoken en echt je best hebt gedaan, alleen maar om het teruggeslagen te krijgen, dan wat jou betreft, heb je alles gedaan wat je kon. Zelfs God zal geen verzoening afdwingen bij iemand die dat voortdurend weigert.

#5: Je vergeet hoeveel je vergeven is

Wanneer ik over vergeving nadenk, denk ik altijd aan een verhaal dat Jezus vertelde. Het ging over een man die een rijke man veel geld schuldig was. De man die het geld schuldig was, kon niet betalen en smeekte en smeekte om meer tijd, waarop de rijke man reageerde door zijn schuld kwijt te schelden en hem vrij te laten. Een paar minuten later zag de vergeven man iemand die hem veel minder geld schuldig was, en hij bleef het hem kwalijk nemen. Toen de rijke man dit hoorde, liet hij de vergeven man in de gevangenis gooien.

Waanzinnig verhaal.

Maar een vernederende herinnering aan de schuld die ik nooit zou kunnen betalen. Van de genade die mij werd geschonken. Van de genade die mijn ketenen brak en me bevrijdde. En nu tegenover een ander, of een groep mensen, blijf ik verbitterd? Dat kan niet. Jij en ik zijn voor zoveel vergeven. Het was goed verwerkt. De prijs van onze vergeving werd ons zo duidelijk medegedeeld. We weten hoeveel het heeft gekost. En in plaats van verbitterd te raken, moeten we om wijsheid en genade vragen om dezelfde vergeving te schenken die ons geschonken is.

Makkelijk? Nee. Noodzakelijk? Absoluut.

Met dezelfde kracht als Degene die het mogelijk vond ons zoveel te vergeven.

–

Ik bid dat waar je je ook bevindt, waar je ook mee geconfronteerd wordt op dit moment, wat de pijn ook is, ik bid dat je de genade vindt om het op de juiste manier te vergeven. Je hoeft niet te doen alsof het geen pijn deed. Je hoeft geen beter gedrag te verwachten van de daders. Maar vergeving is de prijs die liefde betaalt. En in elke relatie in ons leven, of het nu met God is, met anderen, of met onszelf, is vergeving datgene wat ons in staat zal stellen de afstand te overbruggen. Wat zijn sommige dingen die je moeilijk vond met vergeving? Of manieren die je hebben geholpen om er goed mee om te gaan?