Deze bijdrage onderzoekt het concept van zwakke signalen: het basisidee dat door Igor Ansoff werd voorgesteld en de latere ontwikkelingen ervan. Wij stellen dat recente futures studies de analyse van dit concept, dat oorspronkelijk geen nauwkeurige definitie had, wezenlijk hebben verdiept. Door zwakke signalen in de algemene context van toekomstonderzoek te plaatsen, heeft het concept een theoretisch aanknopingspunt gekregen en is het in verband gebracht met andere toekomstconcepten – zoals sterke signalen en trends. Recente studies hebben ook de toepasbaarheid van het concept van zwakke signalen vergroot door manieren te specificeren waarop signalen kunnen worden geïdentificeerd, verzameld en geïnterpreteerd. Bijgevolg zijn er tegenwoordig een aantal empirische voorbeelden van de analyse van zwakke signalen beschikbaar. In dit artikel vatten wij zowel de theoretische bijdragen als de managementimplicaties van deze nieuwe benaderingen samen en evalueren deze. Terwijl wij de nadruk leggen op de vooruitgang van het onderzoek, willen wij er ook op wijzen dat Ansoff niet alleen een pionier op dit gebied was, maar ook veel ideeën ontwikkelde die vandaag nog steeds van toepassing zijn. Wij besluiten onze uiteenzetting met suggesties voor de verdere ontwikkeling van het onderzoek naar zwakke signalen.