Dr. Manfred Schartl

Co-PI voor het XGSC

Mijn voornaamste onderzoeksinteresses zijn de moleculaire processen in de organismische ontwikkeling en hun disfunctie in de cancerogenese. Een belangrijk onderwerp is signaaltransductie en genregulatie in melanoom. Ik gebruik het Xiphophorus modelsysteem en transgene medaka die verschillende soorten pigmentceltumoren ontwikkelen. Naast klassieke instrumenten voor biochemische karakterisering van signaaltransductie en transcriptieregulatie, gebruik ik genoomsequencing en RNA-Seq transcriptomics in een vergelijkende benadering van vismodellen met humane data om nieuwe melanoomgenen en kleine niet-coderende RNA’s te identificeren die betrokken zijn bij de overgang van een goedaardige pigmentaire laesie naar kwaadaardig melanoom. Voor functionele studies hebben we verschillende celkweeksystemen opgezet van vis, muis en humaan melanoom om de uitlezing van enkele maligne transformatieparameters te meten. Dit wordt aangevuld met studies met transgene en CRISPR/Cas9 knock-out vissen. Mijn team heeft pionierswerk verricht bij het gebruik van kleine aquariumvismodellen voor kankeronderzoek. Na het isoleren van het eerste melanoom oncogen uit een modelorganisme heeft ons onderzoek het belang blootgelegd van Ras/Raf/MAPK signalering voor de vorming van melanomen, waarvan vandaag erkend wordt dat het verantwoordelijk is voor meer dan 60% van de menselijke melanomen. Hoewel mijn onderzoek geworteld is in de fundamentele wetenschap om de genetische, moleculaire en cellulaire basis van kankervorming te begrijpen, heb ik altijd veel aandacht besteed aan het translationele aspect van mijn resultaten. Ik heb op mijn leerstoel assistent- en associate professorteams opgezet die werken aan muismodellen en menselijke kankercellijnen en ik heb vaak samengewerkt met klinische wetenschappers. Vergelijkende studies hebben geresulteerd in de karakterisering van moleculen en cellulaire processen die voor het eerst zijn gedetecteerd in vismodellen en die relevant zijn voor de diagnostiek en therapie van de menselijke ziekte. Aan de medische faculteit van mijn universiteit heb ik de aanzet gegeven tot het gebruik van “next generation sequencing” voor de diagnose van kankerpatiënten. Ik heb met mijn collega’s van Dermatologie een gerichte sequencing genetische diagnose voor melanoompatiënten ontwikkeld, die nu is aangepast aan de nieuwe technologische ontwikkeling. Dit programma was zo succesvol dat andere klinische eenheden van het Comprehensive Cancer Center deze methode snel ook voor hun patiënten hebben ingevoerd. In ons NIH gefinancierde project samen met mijn collega’s van de Texas State University, heb ik een nieuw screening systeem ontwikkeld op basis van transcriptoom veranderingen in melanoom ontwikkelende vissen voor detectie van anti-kanker geneesmiddelen van high-throughput testen van chemische bibliotheken.

Google Scholar