Xavier Marshall’s verhaal is het zoveelste geval van een onvervulde belofte. Hij begon als een felle batsman en maakte furore in het onder-19-circuit. Marshalls inspanningen werden erkend toen hij in 2005 werd uitgeroepen tot West Indies Jeugdcricketer van het Jaar.
Hij maakte zijn ODI en Test debuut in hetzelfde jaar maar kwam jammerlijk te kort om zijn binnenlandse succes te vertalen naar het grootste podium. Marshall werd al snel ontslagen, maar bij zijn terugkeer sloeg hij een ongeslagen 157 tegen Canada, die was bezaaid met 11 vieren en 12 maxima, waarmee hij het record van de meeste zessen in een ODI innings, dat toen gezamenlijk in handen was van het Aziatische paar van Shahid Afridi en Sanath Jayasuriya, overschreed. Hoewel de knock tegen onbeduidende spelers was, viel Marshall’s clean hitting op. Het leek erop dat hij klaar was om West Indies cricket vooruit te stuwen.
Helaas viel hij weer in de inconsistente cocon en ging de belofte in rook op. Hij maakte enkele vluchtige optredens in T20I’s en Tests voordat hij werd gedumpt. Marshall was berucht om zijn onstabiele temperament en indiscrete inborst vanaf zijn jongere dagen.
In mei 2006 tijdens de Under 19 World Cup werd hij om niet nader genoemde redenen berispt. Ongeveer 2 jaar later werd hij uit de jackpot Standford Super series gezet omdat hij marihuana zou hebben gebruikt.
De laatste keer dat hij op het internationale veld stapte, incasseerde Marshall een golden duck in de halve finale van de 2009 T20 Cup in Londen.
Door Deivarayan Muthu