Gemeenschappelijke naam: Tania

Bloem
Foto door: Hedy Csakvari

Bloem
Foto door: Hedy Csakvari

Plant, opgegraven om de knol te tonen
Foto door: Ahmad Fuad Morad

Loof
Foto door: Ahmad Fuad Morad

Geoogste wortels
Foto door: Ahmad Fuad Morad

Algemene informatie

Tania is een robuuste, kruidachtige plant met een korte stengel, aan de top waarvan enkele grote bladeren met lange rechtopstaande bladstelen gedragen worden. De plant kan 1,3 – 2,5 meter hoog worden.
Een zeer belangrijk basisvoedselgewas in de tropen, dat alleen na taro en eddo (Colocasia esculentum) als tweede in belang wordt beschouwd. Het wordt op grote schaal geteeld, vooral in Zuid-Amerika en het Caribisch gebied, West-Afrika en tropisch Azië, voor zijn eetbare knollen.

Bekende gevaren

Alle delen van de plant bevatten calciumoxalaatkristallen. Deze stof is vers giftig en geeft bij consumptie in de mond, tong en keel het gevoel alsof er honderden kleine naalden in zitten te graven. Calciumoxalaat wordt echter gemakkelijk afgebroken door de plant grondig te koken of volledig te drogen en in beide gevallen is het veilig om de plant te eten. Mensen met neiging tot reuma, artritis, jicht, nierstenen en hyperaciditeit moeten bijzonder voorzichtig zijn als ze deze plant in hun dieet opnemen.

Botanische referenties

Gebied

Noordelijk Z. Amerika – Brazilië, Bolivia, Peru, Venezuela; C. Amerika – Panama, Costa Rica.

Habitat

Niet bekend

Eigenschappen

Edibility Rating
Habitat	Perennial
Height	2.00 m
Teeltstatus	Geteeld

Teeltgegevens

Tania wordt vaak geteeld op plaatsen waar het bodemvochtgehalte te laag is voor de succesvolle teelt van Colocasia, maar de productie is het meest succesvol in gebieden met een hoge luchtvochtigheid. Het gewas is vaak beperkt tot laagland gebieden waar de klimatologische omstandigheden een snelle groei bevorderen, het groeit het beste op hoogtes onder 800 meter, hoewel succesvolle gewassen zijn geproduceerd op hoogtes tot 1.900 meter. Het gewas groeit het best in gebieden met een gemiddelde jaarlijkse neerslag tussen 1.000 en 2.000 mm, maar verdraagt 750 tot 6.000 mm. De gemiddelde jaartemperatuur ligt tussen 20 en 28°c, maar kan 10 tot 35°c verdragen.
Groeit het best op een vruchtbare bodem rijk aan organisch materiaal. Houdt niet van zware kleigrond. Verdraagt enige schaduw, maar groeit het beste in de volle zon. Verkiest een pH tussen 5,5 – 7, maar verdraagt 4,5 – 7,8.
Het kan 240 – 420 dagen duren om de eerste oogst te produceren.
Optimale opbrengsten van knollen zijn 25 – 37 ton per hectare, hoewel het gemiddelde ongeveer 6 – 12 ton is.
Zoals vele soorten in de familie Araceae, heeft deze plant de eigenschap om de bloeiende spadix te verwarmen als het stuifmeel klaar is voor bevruchting. Deze warmte verhoogt de sterkte van het aroma dat door de plant wordt vrijgegeven, waardoor meer bestuivende insecten worden aangetrokken. Het kan ook het effect hebben dat de insecten actiever worden, waardoor het niveau van bevruchting toeneemt.

Eetbaar gebruik

Wortel – gekookt. Hij kan worden gekookt, gebakken of gefrituurd. De gedroogde en geschilde wortelknol kan tot meel worden vermalen. Rijk aan koolhydraten, calcium, ijzer en fosfor. De kolfvormige knollen zijn gewoonlijk tot 15 – 25 cm lang. Zie bovenstaande opmerkingen over toxiciteit voor het eten van de knol.
Jonge bladeren en bladstelen – gekookt en gegeten als spinazie. Zie de opmerkingen hierboven over de toxiciteit voor het eten van de bladeren.

Medicinaal

Niet bekend

Gebruik in de bosbouw:

De plant wordt gebruikt als voedingsgewas voor cacao[