Xanthoceras sorbifolium, de geelhoorn, glanzend bladgeelhoorn, goudhoorn, of Chinese bloeiende kastanje, is een soort van bloeiende plant in de zeepkruidfamilie Sapindaceae, en de enige soort in het geslacht Xanthoceras. Hij is inheems in het noorden van China in de provincies Gansu, Hebei, Henan, Liaoning, Nei Monggol, Ningxia, Shaanxi, en Shandong. Hij wordt ook in Rusland geteeld, waar hij sinds de 19e eeuw wordt ingevoerd.

Xanthoceras
1887 illustratie
Wetenschappelijke classificatie
Koninkrijk:	Plantae
Clade:	Tracheophytes
Clade:	Angiospermen
Clade:	Eudicots
Clade:	Rosiden
Orde:	Sapindales
Familie:	Sapindaceae
Subfamilie:	Xanthoceroideae
Genus:	Xanthoceras Bunge
Soorten:	X. sorbifolium
Binomiale naam
Xanthoceras sorbifolium

Het is een grote bladverliezende heester of kleine boom die tot 8 m hoog wordt. De bladeren staan om en om gerangschikt, 12-30 cm lang, en zijn geveerd, met 9-17 deelblaadjes, de deelblaadjes 3-6 cm lang, met een scherp gezaagde rand. De bloemen zijn 2-3 cm in diameter, met vijf witte bloemblaadjes, en worden geproduceerd in opstaande pluimen van 10-20 cm lang in het midden van de lente. De vrucht is een ovale leerachtige capsule van 5-6 cm doorsnede, die bij rijpheid in drieën splijt om de 6-18 zaden vrij te geven; de zaden zijn zwart, 1,5 cm in doorsnede, en lijken op een klein paardenkastanjezaad.

De geslachtsnaam Xanthoceras (wat zich laat vertalen als “gele hoorn”) wordt beschouwd als het meest basale lid van de familie Sapindaceae. Het specifieke epitheton sorbifolium verwijst naar de bladeren, die lijken op die van de ver verwante lijsterbessen (Sorbus). Het werd oorspronkelijk gespeld als sorbifolia, maar dit is een grammaticale fout die werd gecorrigeerd tot sorbifolium onder de ICBN.

In cultuur in het Verenigd Koninkrijk heeft X. sorbifolium de Royal Horticultural Society’s Award of Garden Merit gekregen. Hij is volledig winterhard, maar geeft de voorkeur aan een beschutte standplaats.

De bladeren, bloemen en zaden van geelhoorn zijn alle eetbaar.