Wulfstan werd rond 1008 geboren in Long Itchington in het Engelse graafschap Warwickshire. Zijn familie verloor hun land rond de tijd dat koning Cnut van Engeland op de troon kwam. Hij werd waarschijnlijk genoemd naar zijn oom, Wulfstan II, aartsbisschop van York. Door de invloed van zijn oom studeerde hij in kloosters in Evesham en Peterborough, voordat hij klerk werd in Worcester. In die tijd drongen zijn superieuren, die zijn reputatie van toewijding en kuisheid opmerkten, er bij hem op aan om priester te worden. Wulfstan werd kort daarna, in 1038, tot priester gewijd en trad spoedig in bij een klooster van Benedictijnen in Worcester.

Wulfstan diende als penningmeester en prior van Worcester. Toen Ealdred, zowel bisschop van Worcester als aartsbisschop van York, Worcester door paus Nicolaas moest afstaan, besloot Ealdred Wulfstan in Worcester te laten benoemen. Bovendien bleef Ealdred een aantal landhuizen van het bisdom bezitten. Wulfstan werd op 8 september 1062 door Ealdred tot bisschop van Worcester gewijd. Het zou juister zijn geweest als hij was gewijd door de aartsbisschop van Canterbury, in wiens provincie Worcester lag. Wulfstan had opzettelijk de wijding door de huidige aartsbisschop van Canterbury, Stigand, vermeden, omdat de wijding van Stigand zelf oncanoniek was geweest. Wulfstan erkende nog steeds dat de zetel van Worcester een suffragan van Canterbury was. Hij legde geen gelofte van gehoorzaamheid af aan Ealdred, maar legde in plaats daarvan een gelofte van gehoorzaamheid af aan Stigands opvolger Lanfranc.

Wulfstan was een vertrouweling van Harold Godwinson, die hielp het bisdom voor hem veilig te stellen.

Als sociaal hervormer zette Wulfstan zich in om de kloof tussen het oude en het nieuwe regime te overbruggen, en om het lijden van de armen te verlichten. Hij was een sterk tegenstander van de slavenhandel, en samen met Lanfranc was hij hoofdverantwoordelijk voor het beëindigen van de handel vanuit Bristol.

Na de Normandische verovering van Engeland was Wulfstan de enige in Engeland geboren bisschop die zijn diocees na de verovering enige tijd van betekenis behield (alle anderen waren in 1075 door Normandiërs vervangen of opgevolgd). Willem merkte op dat de pastorale zorg voor zijn bisdom Wulfstan’s voornaamste interesse was.

In 1072 ondertekende Wulfstan het Akkoord van Winchester. In 1075 weerstonden Wulfstan en de Worcestershire fyrd militie de Opstand der Graven, toen verschillende magnaten een poging deden om in opstand te komen tegen Willem de Veroveraar.

Wulfstan stichtte de Priorij van Great Malvern, en ondernam veel grootschalige wederopbouwwerkzaamheden, waaronder de kathedraal van Worcester, de kathedraal van Hereford, de abdij van Tewkesbury en vele andere kerken in de gebieden Worcester, Hereford en Gloucester. Na de Normandische verovering eiste hij dat de Oswaldslow, een “triple hundred” die door de bisschoppen van Worcester werd bestuurd, vrij was van inmenging door de plaatselijke sheriff. Dit recht om de sheriff uit te sluiten werd vastgelegd in het Domesday Book in 1086. Wulfstan bestuurde ook het bisdom Lichfield toen dat tussen 1071 en 1072 vacant was.

Als bisschop assisteerde hij vaak de aartsbisschoppen van York bij wijdingen, omdat zij weinig suffragan bisschoppen hadden. In 1073 hielp Wulfstan Thomas van Bayeux bij de wijding van Radulf tot bisschop van Orkney, en in 1081 hielp hij bij de wijding van William de St-Calais tot bisschop van Durham.

Wulfstan was verantwoordelijk voor de compilatie door Hemming van het tweede cartularium van Worcester. Hij was goed bevriend met Robert Losinga, de bisschop van Hereford, die bekend stond als wiskundige en astronoom.

Wulfstan stierf 20 januari 1095 na een langdurige ziekte, de laatste overlevende pre-Conquest bisschop. Na zijn dood werd een altaar aan hem gewijd in de priorij van Great Malvern, naast dat van Thomas Cantilupe en Koning Edward de Belijder.