Een mythe over de stichting van Wu, voor het eerst opgetekend door Sima Qian in de Han dynastie, herleidde de koninklijke lijn naar Taibo, een verwant van Koning Wen van Zhou. Volgens de Verslagen van de Grote Geschiedschrijver was Taibo de oudste zoon van Gugong Danfu en de oudere oom van Koning Wen die de Zhou Dynastie stichtte. Gugong Danfu had drie zonen genaamd Taibo, Zhongyong, en Jili. Taibo was de oudste van de drie broers, Jili was de jongste. Zich realiserend dat zijn jongste broer, Jili, door zijn vader werd bevoorrecht om de troon van Predynastisch Zhou te erven, verlieten de oudere broers Taibo en Zhongyong Zhou om een conflict te vermijden en vestigden zich in het zuidoosten van Wu met een groep volgelingen die loyaal waren aan hem en zijn broer Zhongyong. Zij stichtten hun eerste hoofdstad in Meili (梅里), waarvan wordt aangenomen dat het het huidige Meicun in Wuxi is. Taibo’s jongste broer Jili, die uiteindelijk troonopvolger werd, werd de vader van koning Wen, aan wie het begin van de Zhou dynastie wordt toegeschreven.

Er is weinig bekend over de geschiedenis van Wu vóór de Lente en Herfst periode. Wu kwam aan de macht in de 6e eeuw v.Chr., nadat het door de staat Jin was geholpen als nuttige bondgenoot tegen de staat Chu.

In 584 v.Chr. kwam Wu in opstand tegen Chu op advies van Wuchen, een minister van Jin, die was overgelopen van Chu. Vanaf dat moment zou Wu een constante bedreiging vormen voor het koninkrijk Chu. Wu plantte rebellie onder Chu’s vazallen langs de Yangtze vallei. Wu Zixu, de moeder en broer van een zeer invloedrijke Chu politicus, werd vermoord door Koning Ping van Chu en vluchtte naar Wu om wraak te nemen. Wu Zixu werd later een vertrouwde adviseur van Prins Guang en hielp hem zijn neef Koning Liao van Wu te vermoorden en de troon over te nemen. Na de succesvolle moord op Koning Liao, besteeg Prins Guang de troon en werd bekend als Koning Helü van Wu.

In 506 BCE, tijdens de regering van Koning Zhao van Chu, besloot Koning Helü om Chu binnen te vallen. De koning leidde persoonlijk het leger, samen met zijn jongere broer Fugai, Wu Zixu, en Sun Tzu, auteur van De kunst van het oorlogvoeren. Hoewel Chu een sterk leger had onder leiding van Nang Wa en Shen Yinshu, leed het een zware nederlaag in de Slag bij Boju. Koning Zhao van Chu vluchtte naar Sui en het Wu leger veroverde Ying, de hoofdstad van Chu. Na Ying te zijn binnengetrokken, groef Wu Zixu het lijk van Koning Ping op en gaf het 300 zweepslagen om wraak te nemen voor zijn moeder en broer die door de Chu Koning waren vermoord. De militaire overwinning leidde tot Wu Zixu’s verheffing tot Hertog van Shen en zijn alias Shenxu. Na deze overwinningen was Wu kortstondig de machtigste natie en wendde zich tot andere veldtochten, waarbij hij in 484 v. Chr. de Staat Qi versloeg.

Koning Helü van Wu wordt beschouwd als een van de Vijf Hegemonen van China tijdens de Lente en Herfst periode vanwege zijn militaire successen in deze tijd met de hulp van zijn beroemde bevelhebber/strateeg Sun Tzu. Wu wordt ook algemeen beschouwd als de ontwikkelaar van de eerste Chinese marine. Deze marine was vrij complex en had verschillende klassen van schepen. Deze “klassen” van schepen waren de grote vleugel (da yi), de kleine vleugel (xiao yi), de buikschuiver (tu wei), het kasteelschip (lou chuan), en het brugschip (qiao chuan). Deze werden opgesomd in de Yuejueshu (Verloren Verslagen van de Staat Yue) als een geschreven dialoog tussen Koning Helü van Wu (r. 514 BC-496 BC) en Wu Zixu (526 BC-484 BC) waarin deze laatste verklaarde:

Heden ten dage gebruiken we bij het trainen van zeestrijdkrachten de tactieken van landstrijdkrachten voor het beste effect. Zo komen grote vleugelschepen overeen met de zware strijdwagens van het leger, kleine vleugelschepen met lichte strijdwagens, buikschuivers met stormrammen, kasteelschepen met mobiele aanvalstorens, en brugschepen met lichte cavalerie.

Ironiek genoeg werd Wu later bedreigd door een opkomende staat in zijn eigen zuiden, Yue; Chu hielp vervolgens Yue’s opkomst als een tegenwicht tegen Wu. Hoewel Wu de meeste gevechten tegen de Yue won en hun koning Goujian gevangen nam, slaagde Wu er niet in Yue volledig te onderwerpen, deels vanwege Fuchai’s bereidheid om koning Goujian als zijn dienaar in Wu te laten wonen. Koning Goujian leed jarenlang als Fuchai’s dienaar/slaaf en plande zijn wraak. Fuchai liet Goujian, onder de belofte van vrede, terugkeren naar zijn thuisland Yue, wat later een fatale vergissing voor Wu bleek te zijn. Terwijl Wu bezig was met een militaire campagne in het noorden, voerde Goujian zijn wraak uit en lanceerde een verrassingsaanval op Wu in 482 v. Chr. en veroverde de hoofdstad. In het volgende decennium was Wu niet in staat zich te herstellen en Yue nam de staat in 473 v. Chr. in bezit.

Wu, Yue en Chu riepen zichzelf in de 6e eeuw v. Chr. uit tot koningen, waaruit de drastische verzwakking van het gezag van het Zhou hof tijdens de Lente en Herfst periode blijkt.

Wu en Yue waren meesters in de metallurgie en fabriceerden uitstekende zwaarden met ingekraste boodschappen, geometrische patronen en ingelegd goud of zilver. De zwaarden van Wu en Yue hebben de neiging veel meer tin dan koper te gebruiken in vergelijking met die van andere staten. Wu stuurde vaak zwaarden als geschenk naar noordelijke staten, zoals Qi en Cai. Voorbeelden hiervan zijn de speerpunt van Koning Fuchai en het zwaard van Prins Guang.