Verkrijgbaar in onder andere Française, Español, Português, Deutsch, Россию, 中文 en 日本.

Het derde zweefvliegtuig van de Wrights was ’s werelds eerste vliegtuig met drie-assige aërodynamische controle; dat wil zeggen, het kon worden gemaakt om te pitchen, rollen, en gieren tijdens de vlucht met beweegbare oppervlakken. Het voorwaartse hoogteroer bewoog de neus van het zweefvliegtuig op en neer rond zijn laterale as; de vleugelverdraaiing rolde de vleugels van het zweefvliegtuig rond zijn lengte-as, en een achterroer gierde de neus naar rechts en links rond de verticale as. Dit was de basis voor het pionierspatent “vliegmachine” van de Wrights in 1906.

De specificaties van de Wright Glider uit 1902:

• 32 ft (9,6 m) spanwijdte
• 5 ft (2,1 m) koorde
• 1/24 camber
• 4,8 ft (1.5 m) separatie
• 4 in (10.2 cm) anhedral (vleugelverlaging)
• 305 sq ft (28.3 sq m) vleugeloppervlak
• 15 sq ft (1.4 sq m) voorste hoogteroeroppervlak
• 11.7 sq ft (1.1 sq m) achterste verticale stabilisator gebied, later veranderd in een achterste beweegbaar roer met 5.7 sq ft (0.5 sq m) gebied, dan verhoogd tot 11.4 sq ft (1 sq m) in 1903
• 16 ft (4.9 m) lengte
• 112 lbs (50.8 kg) gewicht.

Het voorste hoogteroer werd bediend door een horizontale staaf voor de piloot te draaien. De piloot bewoog zijn lichaam naar rechts of links in een nieuwe “heupwieg” om de vleugels krom te trekken. Het richtingsroer bestond oorspronkelijk uit twee vaste schoepen die alleen dienden als verticale stabilisator; het bewoog in het geheel niet. Maar begin oktober hebben de Wrights een van de schoepen weggegooid en de overgebleven schoep omgebouwd tot een beweegbaar roer. De beweging van dit richtingsroer was gekoppeld aan de heupwieg, omdat zowel rol- als gierbesturing nodig waren bij het inzetten van een bocht of het horizontaal zetten van de vleugels. Deze besturingselementen bleven gekoppeld op Wright vliegtuigen tot 1905.

Wrights vlogen hun derde zweefvliegtuig in Kitty Hawk bijna 1000 keer in september en oktober van 1902, waarbij ze vluchten maakten die zich uitstrekten tot 622 voet en zo lang duurden als 26 seconden. Ze sloegen het zweefvliegtuig op in Kitty Hawk gedurende de winter, en gebruikten het dan opnieuw in 1903 om hun vliegvaardigheden aan te scherpen. Zij maakten nog eens 1000 vluchten tussen september en november van 1903, waarvan er een 43 seconden duurde. Gedurende deze tijd, vervingen zij het enkele verticale roer door een dubbel roer.

Het 1902 zweefvliegtuig werd verlaten in Kitty Hawk na hun 1903 vliegseizoen. Een enkele vleugeltip is alles wat overblijft van dit vliegtuig; het is te zien in het Smithsonian Air & Space Museum.

Zie meer beelden van de 1902 Wright Glider in onzeVirtual Hangar.