De woylie Bettongia penicillata ogilbyi is een klein kangoeroe-achtig buideldier. Ze worden ook wel borstelstaartbeertongs genoemd vanwege de kenmerkende zwarte borstel aan het eind van hun lange staart. Woylies zijn nachtdieren en foerageren vooral op ondergrondse zwammen (inheemse truffels).

Woylies maken veel graafgangen op zoek naar het voorkeursvoedsel, en deze graafgangen helpen water in de grond te sijpelen en voedingsstoffen in de grond te verplaatsen. Schimmelsporen overleven wanneer ze door woylies worden opgegeten en worden in de uitwerpselen van de woylies over het bos verspreid. Aangezien schimmels planten helpen groeien, spelen woylies een belangrijke rol bij het in stand houden van de gezondheid en het herstel van inheemse vegetatie. Woylie staan er ook om bekend zaad te verspreiden en op te slaan, wat ook van invloed is op de rekrutering en regeneratie van vegetatie.

De woylie werd ooit geprezen als een van de succesverhalen van beschermingsprogramma’s voor in het wild levende dieren. In 1996 werd de woylie, als direct resultaat van een herstelprogramma, van de lijst van bedreigde diersoorten geschrapt. In 1999 begon echter een dramatische daling van het aantal woylie’s en als gevolg daarvan werd de woylie in 2008 opnieuw op de lijst geplaatst.

Deze bedreigde soort staat op de lijst van kritisch bedreigde fauna onder de Western Australian Biodiversity Conservation Act 2016. Nationaal staat hij op de lijst van bedreigde diersoorten onder de Commonwealth Environment Protection and Biodiversity Conservation Act 1999, en internationaal staat hij op de IUCN Red List of Threatened Species als Critically Endangered.

Woylie bewoonden ooit het grootste deel van het Australische vasteland ten zuiden van de tropen, waaronder de aride en semi-aride zones van West-Australië, het Northern Territory, New South Wales en Victoria. Ze worden nu echter nog slechts in twee kleine gebieden aangetroffen: Upper Warren en Dryandra Woodland. Er zijn ook getransloceerde populaties in Batalling en binnen omheinde gebieden in Mt Gibson, Karakamia en Whiteman Park, en ook in New South Wales en South Australia.

Refer naar NatureMap voor nadere informatie over de verspreiding van deze soort.

Belangrijkste bedreigingen voor de woylie

• Historische ontginning van habitat voor landbouw
• Nog steeds verder verlies en versnippering van habitat
• Predatie door verwilderde katten en vossen
• Ziekte en stress

In dit informatieblad kunt u meer lezen over de mogelijke oorzaken van de achteruitgang van de woylie.

Herstelplan

Department of Environment and Conservation (2012). Nationaal herstelplan voor de Woylie (Bettongia penicillata ogilbyi). Perth, West-Australië: Department of Environment and Conservation (Ministerie van milieu en natuurbehoud).

Het herstelplan schetst acties die worden uitgevoerd om de staat van instandhouding van de woylie te verbeteren:

• Opsporing van de oorzaken van de achteruitgang;
• Beperking van predatie door vossen en wilde katten;
• Behoud van de gezondheid, genetische diversiteit en levensvatbaarheid van wilde populaties;
• Behoud van genetische gezondheid en populatiegrootte van populaties in gevangenschap;
• Opzetten van translocaties, en
• Voorlichting aan de gemeenschap over en betrokkenheid van de gemeenschap bij het behoud van woylie’s.

Herstelprojecten

De via populatiemonitoring verzamelde gegevens leveren waardevolle informatie op voor de beoordeling van de staat van instandhouding van de soort. Er zijn momenteel 42 locaties in het zuidwesten van WA waar woylies worden gemonitord. De meeste van deze locaties maken deel uit van het Western Shield animal conservation programme van het departement. Het programma bestrijdt vossen en verwilderde katten door middel van lokazen en houdt toezicht op enkele van WA’s meest kwetsbare inheemse dieren, waaronder de woylie, die baat hebben bij roofdierbestrijding.

In 2006, toen duidelijk werd dat de achteruitgang van de aantallen aanhield en niet tot één locatie beperkt bleef, is het intensieve Woylie Conservation Research Project van start gegaan. Het project is gericht op een gebied ten oosten van Manjimup waar de grootste hoeveelheid informatie beschikbaar is, maar het project verzamelt ook informatie van andere locaties. Het vormt een aanvulling op de standaardfaunamonitoring in het kader van het Western Shield-programma. Doel van het project is de onderliggende factoren te bepalen die verantwoordelijk zijn voor de recente achteruitgang van de woylie in de regio Upper Warren in het zuidwesten van WA. Het project identificeert ook beheersstrategieën die nodig zijn om deze achteruitgang te keren. U kunt meer lezen over het project in het volgende rapport – Woylie Conservation and Research Project: Voortgangsrapport 2010-1315.46 MB

Woylie demografie wordt onderzocht door dieren te vangen en radio-telemetrie is gebruikt om hun overleving te monitoren. Voedselbronnen, ziekte en predatie zijn ook het onderwerp van onderzoek om de mogelijke oorzaken van de achteruitgang van de woylie te helpen identificeren. De huidige gegevens wijzen erop dat de woelies vooral door katten, maar ook door vossen, zijn gepredateerd en dat zij wellicht kwetsbaarder zijn geworden voor predatie door een of andere ziekte. De inspanningen om de werkelijke oorzaken te achterhalen worden voortgezet, omdat zekerheid de beste manier is om te informeren hoe behoud en beheer de woylie het meest effectief kunnen redden.

Het Perup Sanctuary is een 423 hectare groot roofdiervrij verblijf in inheems bushland nabij Manjimup. Het werd eind 2010 opgericht als een verzekeringskolonie voor het geval de belangrijkste woyliepopulaties in het wild zouden uitsterven. Met een goede vertegenwoordiging van de genetische diversiteit van de woylie is het ook een uitstekende bron voor translocaties om de woylie te helpen herintroduceren in gebieden waar het veilig is om dat te doen. In slechts de eerste vier jaar is hun aantal in het reservaat gestegen van 87 volwassen dieren tot meer dan 400, plus bijna 300 die zijn getranslokeerd naar drie locaties om hun herstel in het wild te bevorderen. Meer recent is een omheind gebied aangelegd in Dryandra Woodland, en woylies zijn een van de soorten die zullen profiteren van deze roofdiervrije omgeving.

Kernpartners bij het onderzoek met het Department of Parks and Wildlife zijn onder meer Murdoch University, Perth Zoo, Australian Wildlife Conservancy, University of Western Australia, James Cook University, World Wildlife Fund en Department of Environment, Water and Natural Resources. In 2013 werd een groot samenwerkingsproject met de Warren Catchments Council voltooid, met steun van de federale programma’s Caring for Our Country en Natural Resource Management van de WA-staat. Vele universiteitsstudenten en andere partnerschappen en samenwerkingsverbanden zijn betrokken geweest bij de inspanningen om de woylie te redden. Veel universiteitsstudenten, vrijwilligers en andere partnerschappen en samenwerkingsverbanden zijn betrokken geweest bij de inspanningen om de woylie te redden.

Video

Lees hoe DBCA samenwerkt met de gemeenschap om de toekomst van de woylie (Bettongia penicillata) en numbat (Myrmecobius fasciatus) in de WA’s Wheatbelt veilig te stellen

Verstrekkende informatie

• Woylie-informatiebladen – faunaprofiel947.65 KB en faunafeiten480.31 KB
• EPBC Act SPRAT Profile – Bettongia penicillata Brush-tailed Bettong, Woylie
• Perup Sanctuary brochure747.18 KB
• Upper Warren – home of threatened fauna
• Publicaties en bronnen van het departement, inclusief publicaties over onderzoek door medewerkers. Voor op onderzoek gebaseerde publicaties, zie deze lijst van openbare publicaties die zijn geproduceerd als onderdeel van het Woylie Conservation Research Project.
• Verschillende artikelen over woylies zijn beschikbaar op ABC South West WA
• Als u meer wilt weten over woylies uit de eerste hand, bezoek de websites van de Australian Wildlife Conservancy, Whiteman Park en Kanyana Wildlife Rehabilitation Centre om meer te weten te komen over rondleidingen en vrijwilligersmogelijkheden.