Fluent lezen vereist dat je in staat bent om automatisch en correct de betekenis van een steeds groter wordende verzameling woorden te herkennen en te begrijpen, moeiteloos en met snelheid.

Hoe lang duurt het voordat een kind in staat is om een woord automatisch te leren lezen (d.w.z, zonder tijd te besteden aan het decoderen van het woord omdat het een zichtwoord is geworden – in de ware definitie van het woord, dat wil zeggen dat een woord onmiddellijk kan worden herkend, niet dat het woord niet kan worden gedecodeerd en dus als een eenheid moet worden herkend)? Deze vraag werd onderzocht door Megherbi en collega’s (2018).

Deze auteurs merkten op dat het vermogen van kinderen om snel woorden te lezen gestaag toeneemt gedurende de basisschool en middelbare school totdat ze een volwassen niveau bereiken van ongeveer 200 tot 300 woorden per minuut.

Het doel van de experimentele studie van Megherbi en collega’s was om het ontstaan van automatisch lezen van kinderen in het eerste jaar van leesinstructie te onderzoeken. Zij stelden vast dat de ontwikkeling van het automatisch lezen gelijke tred hield met de ontwikkeling van het woorddecoderen. Met andere woorden, de verwerving van de alfabetcode (fonetiek) is de basis die nodig is voor de ontwikkeling van automatisme. Deze letter-klank associatie is de “lijm die orthografische representaties verbindt met de fonologische representaties van het hele woord. Zonder deze lijm, zou zichtwoordverwerving (d.w.z., automatisme) zich zeer langzaam ontwikkelen en foutgevoelig blijven. (p.661)”

De onderliggende boodschap is dat om leerlingen vloeiende lezers te laten worden, ze eerst moeten leren hoe woorden worden gecodeerd (d.w.z., fonetiek).