Lees hier meer over de dood van Wong Ming Yang (1982).

Geboren

Ontleden

28 oktober 1982

Opleiding

Bachelor of Medicine

Bachelor of Chiropody

Master of Arts

Alma mater

University of Cambridge

Spouse(s)

Lee Hsien Loong (m. 1978 – 1982)

Wong Ming Yang (1951 – 28 oktober 1982) was de eerste echtgenote van de premier van Singapore, Lee Hsien Loong, en de moeder van Li Xiuqi en Li Yipeng. Ten tijde van haar huwelijk met Lee Hsien Loong was zij arts in het Addenbrookes Hospital in Cambridge, Verenigd Koninkrijk.

Achtergronden

Familie

Wong Ming Yang werd in 1951 in Kuala Lumpur, Maleisië geboren uit ouders die werkzaam waren als verzekeringsmanager en onderwijzeres. Ze had een broer, Wong Kok Kien, die ook arts was.

Onderwijs

Wong Ming Yang was een leerlinge van Bukit Bintang Girls’ School en Victoria Institution die beide in Kuala Lumpur gevestigd waren. Zij studeerde vervolgens aan het Girton College in Cambridge University en behaalde twee Bachelor’s in de Geneeskunde en Chiropody (een tak van de geneeskunde gewijd aan de diagnose en behandeling van de voeten). Ze had ook een Master of Arts graad. Voordat ze als arts aan de slag ging in het Addenbrookes Hospital, volgde Wong haar opleiding in het Middlesex Hospital in Londen.

Persoonlijk leven

Volgens haar moeder ontmoette Wong Ming Yang Lee Hsien Loong voor het eerst in 1973 toen ze beiden studeerden aan de universiteit van Cambridge. Na de universiteit bleef Wong Ming Yang als arts werken in Cambridge, terwijl Lee Hsien Loong in 1974 terugkeerde naar Singapore om te dienen als lid van de strijdkrachten van Singapore. De grootvader van Lee Hsien Loong van vaderskant, Lee Chin Koon, vertelde aan The Straits Times dat:

“Zij (Wong Ming Yang en Lee Hsien Loong) zaten samen op de universiteit en werden zeer goede vrienden. Ze bleven contact houden nadat Hsien Loong terugkwam naar Singapore.”

Huwelijk met Lee Hsien Loong

In mei 1978 trouwde Wong, toen 27 jaar oud, met de 26-jarige Lee Hsien Loong tijdens een stille ceremonie in het huwelijksregister in Singapore. Het huwelijk werd alleen bijgewoond door de naaste familie van beide kanten, waaronder de grootouders van Lee Hsien Loong’s vaderskant. In 1980 schonk Wong het leven aan hun eerste kind, Li Xiuqi. Twee jaar later kreeg het echtpaar hun tweede kind, Li Yipeng, die geboren werd met albinisme.

overlijden

Voor een vollediger verslag van Wong Ming Yang’s dood, klik hier.

Op 28 oktober 1982, slechts drie weken na de geboorte van Li Yipeng, overleed Wong Ming Yang op 31-jarige leeftijd. Naar verluidt had ze de avond ervoor een hartaanval gehad. Nadat ze naar de Coronary Care Unit van het Singapore General Hospital was gebracht, overleed Wong om 12.30 uur. De oorzaak van haar dood werd vastgesteld als een myocardinfarct. In een brief van de moeder van Lee Hsien Loong, Kwa Geok Choo, die door Lee Wei Ling werd gereproduceerd en in 2011 werd gepubliceerd, noteerde de moeder momenten van het verdriet van haar zoon. Ze schreef:

“Het eerste diner moet pijnlijk voor hem zijn geweest omdat hij minder dan een maand eerder met Ming Yang aan een soortgelijk diner had deelgenomen, en soms zag ik zijn gezicht trekken van pijn en zijn ogen gevuld met tranen. Het tweede diner, was hij iets meer bedaard. Hij moet en zal er overheen komen. Maar het is zo pijnlijk.”

Cornea donatie

Toen Wong overleed, werd gemeld dat haar familie ervoor had gekozen haar hoornvliezen te doneren aan patiënten die een hoornvliestransplantatie nodig hadden. Haar hoornvliezen werden gedoneerd aan Yeo Buck Hock, een student, en Low Thoe Guan, een mecanicien. Beide ontvangers kregen op dezelfde dag dat Wong overleed een succesvolle transplantatie en konden enkele weken na hun operatie zien en lezen.

Lee Hsien Loong’s lofrede

Op 31 oktober 1982 hield Lee Hsien Loong zijn lofrede voor zijn overleden vrouw, Wong Ming Yang tijdens haar begrafenisdienst. Hij haalde herinneringen op aan de vele herinneringen die Wong en hij deelden en zei:

“Ik herinner me haar om haar steun en aanmoediging in moeilijke tijden, om haar kracht in tegenspoed en om haar tactvolle advies in alle zaken. Ik herinner me haar om haar hartelijkheid, haar gewoonte om kleine veelzeggende gebaren te maken en zich persoonlijk kleine persoonlijke details te herinneren, waaruit haar natuurlijke bezorgdheid voor en empathie met anderen bleek. Ik herinner me haar voor de tijd die we samen doorbrachten, voor de 10 jaar die we samen hadden. Als ze niet bij me was, was ze in de geest altijd aan mijn zijde, een constante inspiratie voor me om haar trots te maken.”

Lees hier de volledige grafrede.

Referenties/citaten