Articles

Wolves Fact Sheet

by admin

Watch Arctic Wolf Pack HERE.

Grijze wolf (Canis Lupus): het grootste in het wild levende lid van de hondenfamilie.

AKA: Timber wolf

Kingdom: | Animalia
Phylum: | Chordata
Klasse: | Mammalia
Orde: | Carnivora
Familie: | Canidae
Genus: | Canis
Soorten: | C. Lupus

Wolven en Mythologie:

De grijze wolf is een veelvoorkomend motief in Eurazië en Noord-Amerika, dat overeenkomt met de geografische locatie van de wolf. Als roofdier wordt de wolf sterk geassocieerd met gevaar en vernietiging. In de moderne samenleving is de “Grote Boze Wolf” een veel voorkomende troop vanwege de bedreigingen die hij vormt voor zowel mensen als vee. Vroege menselijke samenlevingen die jaagden om te overleven, bewonderden de wolf echter en probeerden zijn habitat na te bootsen. De wolf blijft een belangrijke figuur in de cultuur en religie van nomadische groepen in zowel Eurazië als de Noord-Amerikaanse vlakten, maar de bekendste culturele bijdrage is die van huishonden: wolven werden enkele duizenden jaren geleden gedomesticeerd, en selectief fokken leverde honden op als huisdieren.
In fabels en literatuur zijn wolven afgeschilderd als gevaarlijk en bedrieglijk. De Griekse verteller Aesop liet wolven in meerdere fabels voorkomen, waaronder zijn beroemdste, “De jongen die wolf huilde”. De uitdrukking “wolfskreet” is afgeleid van deze fabel, die gericht is tegen hen die willens en wetens vals alarm slaan. De Bijbel bevat talrijke verwijzingen naar wolven, waar ze meestal worden gebruikt als metafoor voor hebzucht en vernietiging.
Later, in 1697, tastte het sprookje van “Roodkapje” de reputatie van de wolf in de westerse wereld verder aan. In de loop der tijd is de wolf nog steeds de boosdoener. De negatieve connotatie van wolven in de moderne tijd heeft bijgedragen tot de snelle achteruitgang van wolvenpopulaties in Noord-Amerika, Mexico en het grootste deel van Europa, hoewel inspanningen zoals Yellowstone Wolf helpen grijze wolven te her-wilden en opnieuw te introduceren op de plaats waar ze thuishoren.
Lees verder voor meer informatie over grijze wolven.

Foto door Eva Blue op Unsplash.

Grootte en gewicht: Een noordelijke mannetjeswolf is ongeveer 1,80 meter lang, inclusief de borstelige staart, en staat op de schouders ongeveer 30 centimeter hoog. Gemiddeld weegt hij ongeveer 100 pond, maar hij kan variëren van 31 tot 143 pond. Vrouwtjes zijn gemiddeld 20 procent kleiner dan mannetjes.

De grootte van de wolf hangt af van zijn geografische locatie. De grootste wolven worden gevonden in west-centraal Canada, Alaska, en in Noord-Azië. De kleinste wolven worden aangetroffen in het Midden-Oosten, Arabië en India.

Bont: De vacht op het bovenlichaam is meestal grijs, maar kan ook bruin, roodachtig, zwart of witachtig zijn, terwijl de onderdelen en de poten meestal geelwit zijn. In het arctische gebied komen lichtgekleurde wolven voor.

De wolf heeft een zeer dichte en donzige wintervacht. De wintervacht is zeer goed bestand tegen de kou. Wolven in noordelijke klimaten kunnen comfortabel rusten in open gebieden bij min 40 graden Fahrenheit.

Dieet: Wolven zijn geboren roofdieren en zijn goed uitgerust om een prooi te vangen. Ze hebben scherpe zintuigen, grote hoektanden, krachtige kaken en het vermogen om te rennen tegen 37 mijl per uur.

Grijze wolven jagen en verplaatsen zich meestal ’s nachts, vooral in gebieden met een hoge menselijke bevolking. Hun voornaamste prooi zijn grote herbivoren, waaronder herten, elanden, bizons, dikhoornschapen, kariboes en muskusossen. Wanneer beschikbaar, jagen wolven op bevers en hazen. Canadese wolven vissen op Pacifische zalm. Zodra zij met succes een prooi hebben gedood, zal de roedel zich volvreten en blijven hangen. Ze verorberen meestal 7 tot 20 pond per dier.

Habitat: Wolven kunnen worden gevonden van de toendra tot de bossen, graslanden en zelfs woestijnen. Hun aanwezigheid is grotendeels afhankelijk van de beschikbaarheid van prooien.

Typisch zal het verspreidingsgebied van een wolvenroedel tussen de 80 en 300 mijl bedragen, afhankelijk van het aantal prooien en de verspreiding ervan. In gebieden met een extreem klimaat, zoals het noordpoolgebied, kan het territorium van de roedel meer dan 1000 vierkante mijl omvatten.

Geografie: De grijze wolf bewoont uitgestrekte gebieden van het noordelijk halfrond, verspreid van Noord-Amerika tot Eurazië en in de arctische gebieden.

Levensduur: Wolven kunnen in het wild tot 13 jaar oud worden, maar slechts weinigen overleven die leeftijd. Gemiddeld leven ze 6 tot 8 jaar.

Gedrag van roedels: Grijze wolven leven meestal in roedels van 6 tot 10 individuen, maar de roedel kan tot twee dozijn wolven omvatten. Een roedel is een familiegroep met een volwassen broedpaar (het alfa-mannetje en het alfa-vrouwtje) en hun nakomelingen van alle leeftijden. Wolven vormen sterke sociale banden met elkaar, waardoor zij de wolvenroedel kunnen vormen.

Het alfa-vrouwtje en het alfa-mannetje leiden de roedel en leiden de activiteiten van de groep. Terwijl het wijfje overheerst in rollen als verzorging en verdediging van pups, overheerst het mannetje in foerageren en voedselvoorziening. Zowel mannetjes als vrouwtjes zijn actief in de jacht en het doden van prooien.

Fokken: Wolven paren gewoonlijk tussen februari en april, meestal tussen het alfa-mannetje en het alfa-vrouwtje. Het wijfje brengt in de lente, na een draagtijd van twee maanden, een nest van ongeveer 5 tot 6 jongen ter wereld. De pups worden geboren in een hol dat bestaat uit een natuurlijk hol of hol. Ze worden verzorgd door alle leden van de roedel en zijn het middelpunt van de aandacht van de roedel gedurende de eerste maanden in de lente en de zomer.

In oktober of november zijn de meeste pups bijna volwassen. Na twee of meer jaren in de roedel, kunnen ze vertrekken om een partner te zoeken, een nieuw territorium te stichten of hun eigen roedel te vormen. Wolven die bij hun eigen roedel blijven, kunnen hun ouder vervangen als de alfa, of het fokkende lid van de roedel.

Conservation Status: Volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN) wordt de grijze wolf als minst zorgwekkend beschouwd.

Dreigingen: Behalve de mens, hebben wolven weinig natuurlijke vijanden. Mensen zijn de belangrijkste doodsoorzaak voor wolven in de meeste delen van de wereld. In gebieden met een hoge wolvendichtheid en een afnemende prooipopulatie zijn andere wolven en verhongering echter belangrijke doodsoorzaken.

Canine parvovirus, hondenziekte, hondsdolheid, blastomycose, ziekte van Lyme, luizen, schurft, en hartworm behoren tot de ziekten en parasieten die wolven treffen.

Aanvullende feiten:

  • Er zijn tussen de 5 en 24 ondersoorten grijze wolven in Noord-Amerika, 7 tot 12 in Eurazië, en 1 in Afrika.
  • Wolven communiceren met elkaar door middel van vocalisaties, geur-markering, en visuele signalen, zoals gezichtsuitdrukking, lichaamshouding, staart positie.
  • Huilen is een andere vorm van communicatie Het helpt de roedel met elkaar in contact te blijven. Er zijn ook aanwijzingen dat gehuil de sociale banden tussen roedelleden versterkt.
  • Wolven markeren hun territorium met urine en uitwerpselen om naburige roedels van hun aanwezigheid op de hoogte te brengen en hen te laten weten dat ze niet moeten binnendringen. Indringende roedels worden vaak gedood door inwonende roedels, maar in sommige gevallen worden ze geaccepteerd.
  • Wolven zijn monogame dieren en blijven levenslang bij dezelfde partner.
  • In de continentale Verenigde Staten werden grijze wolven bijna uitgeroeid vanwege de bedreiging die ze vormden voor de veiligheid van de mens en voor vee. Grijze wolven werden geherintroduceerd in delen van de V.S., zoals Yellowstone, in de jaren 1990. Ze waren sinds de jaren 1930 afwezig in de regio, en de herintroductie maakte deel uit van een federaal herstelplan.

Informatie is ontleend aan Encyclopedia Britannica en American Expedition.