Wolfspin
Een wolfspin is een lid van de groep spinnen waarvan de wetenschappelijke naam de Lycosidae is. Lycos betekent “wolf” in het Grieks. Deze spinnen ontlenen hun naam aan de manier waarop ze jagen, waarvan de mensen die ze hun naam gaven dachten dat het leek op de manier waarop wolven jagen. Wolven jagen echter in roedels, maar spinnen zijn solitaire dieren. Hun manier van jagen lijkt meer op die van solitaire katten zoals de jachtluipaarden.:55 Ze wachten meestal tot hun prooi in de buurt komt, en dan storten ze zich erop om hem te doden.:9
| Wolfspinnen
Tijdelijk verspreidingsgebied: Krijt-heden
|
|
|---|---|
 |
|
| Wolfspin | |
Wetenschappelijke classificatie  |
|
| Kingdom: | Animalia |
| Phylum: | Arthropoda |
| Subphylum: | Chelicerata |
| Klasse: | Arachnida |
| Order: | Araneae |
| Infra-orde: | Araneomorphae |
| Superfamilie: | Lycosoidea |
| Familie: | Lycosidae Sundevall, 1833 |
| Diversiteit | |
| 124 genera, 2888 soorten | |
 |
|
De wolfspinnen behoren tot een grote groep. De kleinste zijn minder dan 0,04 inch (1 mm) in lichaamslengte. De grootste zijn ongeveer 1,5 inch (38 mm) in lichaamslengte. Sommige wolfspinnen brengen hun hele leven bovengronds door (met de beste schuilplaats die ze kunnen vinden), andere graven holen maar komen er uit om rond te dwalen en te jagen, en weer andere brengen bijna hun hele leven door met wachten op passerende insecten in hun holen.
Een soort wolfspin geeft ons de naam die nu in het Engels gebruikt wordt voor een heel andere soort spin. Dit is Hogna tarantula omdat hij voorkomt rond Taranto, een stad in Italië. De mensen daar geloofden ooit dat als een mens gebeten werd door een van deze wolfspinnen, hij zeker zou sterven tenzij hij een wilde dans zou doen. Eigenlijk geeft de Hogna tarantula geen beten die medische hulp nodig hebben. Eventuele sterfgevallen door spinnen in de omgeving van Taranto kwamen waarschijnlijk van de lokale Widow spin.:8
Nadat een vrouwelijke wolfspin paart, creëert zij een vrije ruimte op de grond, legt een ruw vel zijde neer, en bovenop dat vel maakt zij een zijden bekertje waarin zij haar eitjes legt. Vervolgens sluit ze het kopje, waardoor een ronde bal ontstaat, en houdt die met haar spindoppen vast:9 tot de baby’s beginnen uit te komen. Dan opent ze de zijden bal en laat de baby-spinnen eruit komen. Ze lopen allemaal langs haar poten en bedekken het bovenste deel van haar lichaam.:67-75. Er kunnen meer dan honderd babyspinnen op haar rug zitten.:9
Zoals u op de tweede foto kunt zien, dragen moederwolfspinnen hun babyspinnen op hun rug rond. Ze beschermen de baby’s een paar dagen, en dan verlaten de baby’s haar en gaan ze op eigen houtje verder.
