Wolf Pack Dynamics
Alpha, Beta, Delta, Omega – klinkt als een studentenvereniging die geen naam kon kiezen. Dit zijn de namen die jarenlang, tot voor kort, werden gebruikt om de hiërarchie van de wolvenroedel te beschrijven. Het menselijk ras heeft de gewoonte om dingen in categorieën te willen onderbrengen en in mooie kleine doosjes met goedbedoelde etiketten. Meer onderzoek naar dit specifieke onderwerp bracht echter iets bijzonder interessants aan het licht als het gaat om wolven. Er zijn geen etiketten, geen hokjes, en geen categorieën. Alles wordt gedaan voor het welzijn van de roedel. Alle ruzies, het huilen, het spelen, het jagen – het wordt allemaal gedaan om het voortbestaan van de roedel en het voortbestaan van de toekomstige generaties te verzekeren. Als dit eenvoudig klinkt en niet veel voorstelt, dan is het dat ook. Maar het is ook wat roedels succesvol maakt.
Wolven bestaan al zo lang en doen wat ze doen, ze passen zich aan en veranderen met hun ecosystemen, zodat de roedel overleeft. Er zijn leiders, en er zijn volgers in die roedel, net als in de meeste gelijksoortige soorten. Heel lang werd gedacht dat de Alfa’s de leiders van de roedel waren. Om duidelijk te zijn, er zijn leiders, zij die het voortouw nemen in een jacht, zij die de lekkere hapjes eerst opeten, en zij die de wet voorschrijven en ervoor zorgen dat de ondergeschikten weten waar ze aan toe zijn. Maar elke wolf in de roedel heeft iets wat hij doet, de een beter dan de ander, de ander omdat hij op die plaats is gezet en moet doen wat nodig is. Hoe “hoger” in de roedel, hoe meer vrijheden men geniet.
Er is een fokpaar in de roedel waarvan men dacht dat het de alfa’s waren, maar het is gebleken dat dit meer een soort “vader en moeder” scenario is, omdat meestal slechts één paar paart. Er zijn beta’s, zij die de “generaals” van de groep zijn, of de tweede in bevel, net onder de “alfa’s”. Dan zijn er natuurlijk de ondergeschikten, zij die hun plaats in de roedel hebben en nog belangrijke taken te vervullen hebben. Zo zijn er de babysitters die op de pups passen als de roedel op jacht is of hun territorium afdwingt. Er is meestal één omega, de laagste wolf op de totempaal, die iets heeft gedaan waardoor hij tot deze positie is gedegradeerd. Hoewel ze de neiging hebben de meeste negatieve aandacht te krijgen, dienen ze ook een doel. De omega is een noodzakelijke positie in de roedel die, indien goed uitgevoerd, de neiging heeft om de spanning in de roedel te verlichten, omdat zij het spel op gang brengen, wat helpt om de roedel gefocust te houden op de noodzakelijke dingen. Afhankelijk van de roedelgrootte, kunnen er ook verkenners, jagers, beschermers/watchers, en vele andere posities zijn.
Typisch bestaat een roedel uit 6 tot 10 wolven, maar er zijn roedels geweest die er veel meer hadden, zoals een van de roedels die in Yellowstone National Park was. Maar, zoals je je kunt voorstellen, blijft niet iedereen bij de oorspronkelijke roedel. Meestal vertrekken de mannetjes om een eigen roedel te zoeken of te stichten. Soms worden de vrouwtjes weggelokt van hun roedel door een mannetje van buitenaf. Hoewel de dynamiek van de roedel vele malen kan veranderen gedurende het leven van één generatie, zal een goede leider de roedel gaande houden en succesvol zijn. Dit is het ultieme voorbeeld van samenwerken voor het grotere goed van de groep.
Voor nu, reik naar de sterren, geloof in jezelf, en huil naar de maan voor de pure vreugde van het. Volg voor altijd de Wolf.
Schreven door Samantha Ford
Links –
Rangen van de wolf
https://www.youtube.com/watch?v=88vesQBAnOE
“Alpha”-Wolf
National Geographic Documentaire – Inside the Wolfpack
https://www.youtube.com/watch?v=AA05bJkkAK4
The Hidden Lives of Wolves
Wolf Country
http://www.wolfcountry.net/information/WolfPack.html
Mid-Ranglijst Wolven