ORIGINAL ARTICLE

Year : 1982 | Volume : 30 | Issue : 3 | Page : 129-132

White with pressure (WWP) and white without pressure (WWOP) lesions
Manoj Shukla, OP Anuja
Institute of Ophthalmology, Aligarh Muslim University, Aligarh, India

Correspondentieadres:
Manoj Shukla
Institute of Ophthalmology, Aligarh
India

Source of Support: Geen, Belangenconflict: Geen

Check

3

PMID: 7174054

Hoe dit artikel aan te halen:
Shukla M, Anuja O P. Wit met druk (WWP) en wit zonder druk (WWOP) laesies. Indian J Ophthalmol 1982;30:129-32

Hoe deze URL te citeren:
Shukla M, Anuja O P. White with pressure (WWP) and white without pressure (WWOP) lesions. Indian J Ophthalmol 1982 ;30:129-32. Beschikbaar van: https://www.ijo.in/text.asp?1982/30/3/129/28190

Tabel 3 Klik hier om te bekijken

Tabel 3 Klik hier om te bekijken

Tabel 2 Klik hier om te bekijken

Tabel 2 Klik hier om te bekijken

Tabel 1 Klik hier om te bekijken

Tabel 1 Klik hier om te bekijken

Het fenomeen van met witte druk (WWP) waarbij netvliesopacificatie optreedt in het perifere netvlies bij sclerale indentatie werd voor het eerst beschreven door Schepens. Okumara bedacht de term `wit met druk’ om een vlakke perifere netvliesloslating te beschrijven zonder enige retinale breuk. De conditie van wit zonder druk (WWOP) is beschreven als een gevorderde vorm van wit met druk waarbij een zekere witheid van perifeer netvlies zichtbaar is zelfs zonder sclerale indentatie, Dit onderzoek werd uitgevoerd om deze twee belangrijke laesies van het perifere netvlies bij normale Indiase proefpersonen te bestuderen en hun associatie met netvliesbreuken te achterhalen.

Materialen en methoden

De huidige studie werd uitgevoerd op 400 ogen van 200 normale proefpersonen die willekeurig werden gekozen uit de personen die de polikliniek en de refractieafdelingen bezochten. Deze personen varieerden in leeftijd van 10 tot 72 jaar en hadden geen symptomen die verband hielden met een netvliesaandoening. Van elk individu werd de gezichtsscherpte en de refractiestatus genoteerd.
Het onderzoek van het perifere netvlies werd uitgevoerd na een maximale pupilverwijding met behulp van de indentatie van Fison’s indirecte oftalmoscoop. Het werd verder aangevuld met biomicroscopie van het achterste segment met behulp van een Goldmann’s 3-spiegel contactlens bij ogen met perifere retinale degeneraties waaronder witte met druk en witte zonder druk laesies. Dit onderzoek werd ondernomen om de fijnere morfologische details van deze letsels en hun relatie met het overliggende posterieure hyaloïde membraan van het glasvocht te bestuderen. De bevindingen werden genoteerd op een conventionele fundus topografiekaart.

Observaties

Het fenomeen van wit met druk werd gezien in het perifere netvlies na sclerale indentatie en vertoonde verschillende vormen a. Het aangetaste netvlies verscheen als een gebied van witte opacificatie die het onderliggende choroidale patroon aanzienlijk vertroebelde. De laesie werd gezien in 63 (15,75%) ogen van 44 (22%) proefpersonen en bilateraal in 19 (43,18%) van hen. Het fenomeen kwam meer voor in het tweede decennium van het leven zonder voorliefde voor een geslacht (x2=0,16). De laesies van wit met druk werden vaker waargenomen bij bijziende ogen zoals blijkt uit. 50 (79,37%) van de getroffen ogen hadden eilanden van WWP gelegen in het suborale gebied terwijl 10 (15,87%) van de getroffen ogen de eilanden in het equatoriale gebied hadden. De resterende 3 (4,76%) ogen hadden WWP aanwezig op beide locaties. In totaal werden 74 eilanden van wit met druk waargenomen, waarvan 62 (83,78%) eilanden zich bevonden in het suborale gebied en 12 (16,22%) eilanden aan de evenaar. Deze cijfers zijn exclusief de gebieden van wit met druk geassocieerd met cystoïde en rooster degeneraties.Alle kwadranten van het perifere netvlies waren aangetast met wit met druk maar de temporale helft van het netvlies was meer aangetast dan de nasale.
Wit zonder druk (WWOP) laesie werd waargenomen in l I (2,7S%) ogen van 8 (4%) proefpersonen die bilateraal waren in (37,50%) van hen. Het netvlies zag er dik en lichtjes ondoorzichtig uit zonder enige netvliesloslating. In alle gevallen betroffen de laesies van WWOP equatoriale en post equatoriale gebieden die van ora serrata gescheiden waren door wit met druk (WWP). Twee personen die broers waren, hadden 360° wit zonder druk b. 7 van de 11 aangetaste ogen hadden een myopie van matige tot hoge graad (-3D tot -16D). De temporale helft van het netvlies was meer aangetast dan de nasale. We hebben geen netvliesbreuken waargenomen in gebieden van WWP en WWP hoewel veel van dergelijke letsels significante aanwijzingen hadden van vitreo-retinale adhesie en tractie.

Discussie

De incidentie van wit met druk (15,75%) zoals waargenomen in onze studie is vergelijkbaar met die gerapporteerd door Halpern. Terwijl Rutnin en Schepens het fenomeen waarnamen bij 31,9% van de normale ogen. Wij stelden geen toename vast van de incidentie van WWP met de leeftijd zoals gerapporteerd door Rutnin & Schepens eerder in onze studie neigde het fenomeen meer voor te komen in het tweede decennium van het leven. Onze waarneming van overwegend suborale lokalisatie van wit met druk (WWP) ondersteunt de waarnemingen van andere werkers. Wij vonden echter geen post equatoriale uitbreiding van WWP laesies zoals waargenomen door Karlin & Curtin. Wij hebben de minste WWP waargenomen in het supranasale kwadrant, terwijl Rutnin en Schepens opmerkten dat WWP laesies het minst voorkomen in het inferonasale kwadrant. Onze bevinding van de relatie van WWP en WWOP met hoge myopie is consistent met de waarnemingen van Kirker en McDonald.
Het fenomeen van wit zonder druk is een gevorderde vorm van wit met druk en kan vrij uitgebreid zijn (360°). De gelijkaardige presentatie bij twee broers in onze studie wijst in de richting van de rol van bepaalde erfelijkheidsfactoren bij het ontstaan van deze letsels. We konden echter de familieleden van andere personen met WWOP-laesies niet bestuderen wegens onbeschikbaarheid.
Retinale breuken zijn gemeld in de gebieden van wit met druk, maar een dergelijk verband werd niet gezien in de huidige studie, hoewel lokale verklevingen van het achterste hyaloïde membraan van het glasvocht met voorafgaande WWP en WWP-laesies werd waargenomen in fem gevallen. Gezien de vitreo-retinale adhesie en tractie die in dergelijke letsels aanwezig zijn, zijn deze omstandigheden potentieel gevaarlijk aangezien ze kunnen leiden tot de ontwikkeling van netvliesbreuken. Deze letsels verdienen dan ook een zorgvuldige opvolging en indien zich in eender welk stadium netvliesbreuken ontwikkelen in deze letsels, moeten deze letsels profylactisch worden behandeld.

Samenvatting

Twee interessante letsels van het perifere netvlies wit met druk (WWP) en wit zonder druk (WWOP) werden bestudeerd in 400 ogen van 200 normale personen uit de algemene bevolking. Deze laesies zijn vaak bilateraal en treffen respectievelijk 15,75% en 2,75% van de normale ogen. Zij worden vaker gezien bij zeer bijziende ogen van jongere personen in de suborale en equatoriale regio’s van de temporale retinale periferie. Gevorderde laesies van WWP en WWOP vertonen vitreo-retinale adhesie en tractie en als zodanig zijn er geen retinale breuken waargenomen in deze gebieden.

	Schepens, C.L., 1952, Trans. Amer. Acad. Ophthalmol. Otolaryngol., 56:399.
	Okiimara, I.D., 1953, Geciteerd door Karlin & Curtin; In Retina Congress, Appleton Century Crofts, New York; 1972, Blz. 630.
	Rutnin, U. and Schepens, C,L., 1967, Amer. J. Ophthalmol., 64:1040.
	Karlin, D.B, and Curtin, B.J., 1972, Axial length measurements in peripheral fund us changes in myopic eyes: In Retina Congress, Appleton Century Crofts, New York, 1972, p.p. 629.
	Watzke, R.C., 1974, An Experimental and histologic study of WWP-In current concepts in Ophthalmology, Vol. 4, ed. by F.C. Blodi, 1974, p.p. 344.
	Halpern, J,L, 1966, Amer. J. Ophthalmol, 62:99.
	Watzke, R.C., 1961, Arch. Ophthalmol., 66:812.
	Kirker, G.E M. and McDonald, D J., 1971, Canad. J. Ophthalmol, 6:58.

Figuren