Wat is onrechtmatig ontslag of onrechtmatige opzegging?

Wrongful Discharge en Wrongful Termination worden vaak gebruikt om elke beëindiging te beschrijven die een individu onrechtvaardig of oneerlijk vindt; maar in de juridische wereld is onrechtmatige beëindiging eigenlijk een zeer specifieke oorzaak van actie onder de staatswet van Wisconsin die in het spel komt als een individu wordt beëindigd voor het weigeren om de wet te overtreden.

In Wisconsin kun je niet worden beëindigd omdat je weigert de wet te overtreden.

Sinds het einde van de negentiende eeuw is Wisconsin een “at-will” staat. Onder de at-will arbeids doctrine, kan een werkgever een arbeidsverhouding beëindigen (aka een werknemer ontslaan) voor een goede reden of geen reden. De at-will-doctrine houdt ook in dat werknemers vrij zijn om de arbeidsrelatie te beëindigen (ontslag nemen), wanneer zij dat willen en om welke reden dan ook. Zo kan een werkgever een werknemer niet beëindigen om een reden die discriminerend of vergeldend is. Als hij dat doet, kan hij Titel VII van de gewijzigde Civil Rights Act van 1964, de Wisconsin Fair Employment Act (WFEA), de Amerikanen met een handicap Act (ADA), de Family and Medical Leave Act (FMLA) of de Age Discrimination in Employment Act (ADEA) overtreden, om er maar een paar te noemen.

In 1983 breidde het Hooggerechtshof van Wisconsin de bescherming van werknemers uit door een actie voor onrechtmatig ontslag te erkennen als een openbare orde-exceptie op tewerkstelling at-will. Sindsdien zijn de grenzen van onrechtmatig ontslag zowel uitgebreid als beperkt, in een poging om het doel van onrechtmatig ontslag stevig te definiëren: het creëren van een uitzondering op de at-will werkdoctrine voor beëindigingen die de openbare orde schenden. Wat echter sinds 1983 waar is gebleven, is dat een werknemer onrechtmatig wordt ontslagen of onrechtmatig wordt beëindigd als de werknemer wordt beëindigd omdat hij weigert een grondwettelijke of wettelijke bepaling te overtreden of omdat hij onwettig gedrag op de werkplek heeft gemeld.

Elementen van onrechtmatig ontslag of onrechtmatige beëindiging

Om een vordering van onrechtmatig ontslag of onrechtmatige beëindiging te bewijzen, moet een individu:

• Een fundamentele en goed gedefinieerde grondwettelijke, wettelijke of administratieve bepaling identificeren
• Aantonen dat de geïdentificeerde bepaling van openbare orde werd geschonden door de beëindiging. De openbare orde van een statuut komt niet noodzakelijk uit de duidelijke of letterlijke taal van een statuut, maar kan ook uit de “geest” van een statuut komen

Voorbeelden van eerdere onrechtmatige ontslagzaken zijn een verpleegster die weigerde te werken in een gebied van het ziekenhuis waarvoor zij niet gekwalificeerd was, een medewerker van een kredietunie die weigerde haar werkgever te vergoeden voor de verliezen als gevolg van een ongedekte cheque van een klant, een vrachtwagenchauffeur die weigerde op bevel van zijn werkgever met zijn vrachtwagen te rijden zonder geldig rijbewijs, en een salarisadministrateur die weigerde de regels voor belastinginhouding te overtreden.

Als de werknemer kan bewijzen dat zijn of haar beëindiging in strijd was met de openbare orde, verschuift de last naar de werkgever om een rechtvaardige reden aan te tonen voor zijn beslissing om de werknemer te beëindigen.