Wanneer mensen mij vragen of de vooruitgang van de wetenschap beter verenigbaar is met theïsme of atheïsme, geef ik de volgende vier fundamentele stukken wetenschappelijk bewijs die beter verenigbaar zijn met theïsme dan atheïsme:

1. het kalam-argument van de oorsprong van het universum
2. het kosmische fine-tuning (bewoonbaarheid) argument
3. de biologische informatie in de eerste replicator (oorsprong van het leven)
4. de plotselinge oorsprong van alle verschillende lichaamsvormen in het fossielenbestand (Cambrische explosie)

En ik wijs op specifieke voorbeelden van recente ontdekkingen die deze vier argumenten bevestigen. Hier zijn slechts een paar van hen:

1. Een verklaring van 3 van de 6 experimentele bewijzen voor de Big Bang kosmologie (van Physics Forums)
2. Voorbeelden van kosmische fijnafstemming om het bestaan van bewust, belichaamd leven mogelijk te maken (Van de New Scientist)
3. Het bewijs dat functionele eiwitreeksen buiten het bereik van het toeval liggen, (uit Doug Axe’s JMB artikel)
4. Bewijs dat Ediacaran fauna geen voorlopers zijn van de Cambrium fossielen, (uit het tijdschrift Nature)

Atheïsten zullen op de recente wetenschappelijke ontdekkingen die hun speculaties onderuit halen, meestal als volgt antwoorden:

1. Misschien wordt de Big Bang kosmologie omvergeworpen door de Big Crunch/Bounce, zodat het universum eeuwig is en geen oorzaak heeft
2. Misschien is er een multiversum: een oneindig aantal onwaarneembare, niet te testen universa die ons fijn afgestemde universum waarschijnlijker maken
3. Misschien is de oorsprong van het leven het resultaat van toeval en natuurlijke processen
4. Misschien vinden we een naadloze keten van fossielen die verklaren hoe de Cambrische explosie langzaam, over een lange periode plaatsvond

Ergens een van deze antwoorden gehoord?

Hieronder noem ik een aantal bronnen om je te helpen te reageren op de vier reacties van atheïsten op de experimentele gegevens.

1) De Big Crunch/Bounce is theoretisch en experimenteel weerlegd.

Theoretisch:

Nature 302, 505 – 506 (07 april 1983); doi:10.1038/302505a0

De onmogelijkheid van een stuiterend universum

ALAN H. GUTH* & MARC SHER†

*Center for Theoretical Physics, Laboratory for Nuclear Science and Department of Physics, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Massachusetts 02139, USA

†Department of Physics, University of California, Irvine, California 92717, USA

Petrosian1 heeft onlangs de mogelijkheid besproken dat het herstel van symmetrie bij grand unification in een gesloten samentrekkend Robertson-Walker universum de samentrekking zou kunnen vertragen en stoppen, waardoor het universum zou gaan stuiteren. Vervolgens besprak hij de mogelijkheid dat ons universum een reeks van dergelijke stuiterbewegingen heeft ondergaan. Wij zijn het niet eens met deze analyse. Een van ons (M.S.) heeft reeds aangetoond2 dat indien een samentrekkend heelal door straling wordt gedomineerd, een sprong onmogelijk is. Wij zullen hier nog twee andere resultaten laten zien: (1) entropie-overwegingen impliceren dat de grootheid S (gedefinieerd in ref. 1 en hieronder), die met ~1075 moet afnemen om het huidige heelal te laten springen, in feite met niet meer dan een factor van ~2 kan afnemen; (2) als de ware vacuümtoestand een energiedichtheid van nul heeft, dan kan een heelal dat samentrekt in zijn fase van lage temperatuur nooit snel genoeg een fase-overgang voltooien om een sprong te veroorzaken.

Experimenteel:

Het heelal dijt niet alleen uit, maar die uitdijing lijkt ook nog eens te versnellen. En alsof deze ontdekking alleen nog niet vreemd genoeg is, impliceert zij dat het grootste deel van de energie in de kosmos zich in de lege ruimte bevindt – een concept dat Albert Einstein overwoog, maar afdeed als zijn “grootste blunder”. De nieuwe bevindingen zijn door het tijdschrift Science erkend als de beste wetenschappelijke doorbraak van 1998.

De stortvloed van bevindingen over de uitdijingssnelheid van het heelal is het resultaat van ongeveer 10 jaar studie, zei Saul Perlmutter, teamleider van het Supernova Cosmology Project van het Lawrence Berkeley National Laboratory.

Perlmutter en anderen vonden zo’n maatstaf in een bepaald soort exploderende ster die bekend staat als een Type 1A supernova. In de loop van een aantal jaren ontwikkelden de astronomen een model om te voorspellen hoe helder zo’n supernova op een bepaalde afstand zou lijken. Astronomen registreerden tientallen Type 1A supernovae en vergeleken ze angstvallig met roodverschuivingen om uit te vinden in hoeverre de uitdijing van het heelal vertraagde.

Tot hun verbazing gaven de roodverschuivingen aan dat de uitdijingssnelheid voor verre supernovae lager was dan de uitdijingssnelheid voor dichterbij gelegen supernovae, zei Perlmutter. Op de grootst denkbare schaal lijken de sterrenstelsels van het heelal steeds sneller van elkaar weg te vliegen naarmate de tijd verstrijkt.

“Wat we hebben gevonden is dat er een ‘donkere kracht’ is die het heelal doordringt en die de zwaartekracht heeft overwonnen,” zei Nicholas Suntzeff van het Cerro Tololo Inter-American Observatory, die medeoprichter is van een andere groep die het High-z Supernova Search Team wordt genoemd. “Dit resultaat is zo vreemd en onverwacht dat het misschien alleen geloofwaardig is omdat twee onafhankelijke internationale groepen hetzelfde effect in hun gegevens hebben gevonden.”

Er is slechts één schepping van het heelal geweest, en het heelal zal nooit zijn uitdijing omkeren, zodat het eeuwig zou kunnen oscilleren. Die opvatting is populair, misschien deels omdat veel mensen naar video’s keken van Carl Sagan die erover speculeerde in openbare schoolklassen, maar het was slechts ijdele naturalistische speculatie, (Sagan was een naturalist, en hield hoop dat de wetenschap het naturalisme zou rechtvaardigen), en is tegengesproken door goede experimentele wetenschap. Je zou bekend moeten zijn met de 3 bewijzen voor de Big Bang (roodverschuiving, licht element overvloed (helium/waterstof) en de kosmische microgolf achtergrondstraling. Er zijn er meer (radioactieve element overvloed, tweede wet van de thermodynamica, stellaire levenscyclus), maar dit zijn de grote drie. Wijs erop hoe het experimentele bewijs voor de Big Bang zich heeft opgestapeld, waardoor het probleem voor de eeuwige-universum naturalisten nog groter wordt.

2) Het multiversum is niet experimenteel getest, het is pure speculatie.

Speculatie:

Multiversum denken of het geloof in het bestaan van parallelle universa is meer filosofie of science fiction dan wetenschap. “Kosmologie moet wetenschappers op andere gebieden vreemd voorkomen”.

George Ellis, een bekend wiskundige en kosmoloog, die bijvoorbeeld samen met Stephen Hawking een boek heeft geschreven, staat sceptisch tegenover het idee dat ons universum slechts een ander universum is naast vele andere.

Een paar weken geleden recenseerde Ellis, emeritus hoogleraar toegepaste wiskunde aan de Universiteit van Kaapstad, het boek van Brian Greene, The Hidden Reality: Parallel Universes and the Deep Laws of the Cosmos (Knopf/Allen Lane, 2011) in het tijdschrift Nature. Hij is er helemaal niet van overtuigd dat de multiversum-hypothese geloofwaardig is: “Greene presenteert geen aspecten van een bekende werkelijkheid; hij vertelt over onbewezen theoretische mogelijkheden.”

Volgens professor Ellis is er geen bewijs voor multiverses, kunnen ze niet worden getest en zijn ze geen wetenschap.

Ellis is niet de enige multiversum-scepticus in dit universum. Een paar maanden geleden schreef wetenschapschrijver John Horgan een column in Scientific American, waarin hij zijn twijfel over multiverses uitte.

Wanneer je in een debat verwikkeld raakt, moet je de andere kant nooit laten wegkomen met iets te beweren waarvoor zij geen bewijs hebben. Spreek ze erop aan – wijs erop dat ze geen bewijs hebben, en hamer ze dan met bewijs voor jouw punt. Stapel gevallen van fine-tuning op elkaar en wijs er voortdurend op dat zij geen experimenteel bewijs hebben voor hun speculaties. Wijs erop dat hoe meer bewijs we krijgen, hoe meer gevallen van fijnafstemming we vinden, en hoe moeilijker het probleem wordt voor naturalisten. Er is geen bewijs voor een multiversum, maar er is bewijs voor fijnafstemming. En dat zijn er heel veel.

3) Naturalistische theorieën voor de oorsprong van het leven hebben twee problemen: ze kunnen de aminozuren niet maken in een geoxideerde atmosfeer en ze kunnen eiwit- en DNA-reeksen niet bij toeval maken in de beschikbare tijd.

Bouwstenen:

De oxidatietoestand van Hadeïsche magma’s en implicaties voor de vroege aardatmosfeer

Dustin Trail, E. Bruce Watson & Nicholas D. Tailby

Nature 480, 79-82 (01 december 2011) doi:10.1038/nature10655

Deze resultaten suggereren dat outgassing van het binnenste van de aarde later dan ~200?Myr in de geschiedenis van de vorming van het Zonnestelsel niet zou hebben geresulteerd in een reducerende atmosfeer.

Functionele eiwitsequenties:

J Mol Biol. 2004 Aug 27;341(5):1295-315.

Estimating the prevalence of protein sequences adopting functional enzyme folds.

Axe DD.

The Babraham Institute, Structural Biology Unit, Babraham Research Campus, Cambridge CB2 4AT, UK. [email protected]

Eiwitten gebruiken een grote verscheidenheid aan vouwen om hun biologische functies uit te voeren. Hoe worden deze vouwen in eerste instantie verkregen? Een belangrijke stap in het beantwoorden van deze vraag is het verkrijgen van een schatting van de algemene prevalentie van sequenties die functionele vouwen aannemen.

Beginnend met een zwak functionele sequentie die deze signatuur draagt, worden clusters van tien zijketens binnen de vouw willekeurig vervangen, binnen de grenzen van de signatuur, en getest op functie. De prevalentie van functies op laag niveau in vier van dergelijke experimenten geeft aan dat ruwweg één op de 10(64) sequenties die consistent zijn met de handtekening een werkend domein vormt. Gecombineerd met de geschatte prevalentie van plausibele hydropathische patronen (voor elke vouw) en van relevante vouwen voor bepaalde functies, impliceert dit dat de algemene prevalentie van sequenties die een specifieke functie uitvoeren door een vouw ter grootte van een domein zo laag kan zijn als 1 op 10(77), wat bijdraagt aan de hoeveelheid bewijs dat functionele vouwen zeer buitengewone sequenties vereisen.

Dus atheïsten zijn hier in dubbel gevaar. Ze hebben geen manier om de Scrabble letters te bouwen die nodig zijn voor leven, en ze hebben geen manier om de Scrabble letters te vormen tot zinvolle woorden en zinnen. Wijs erop dat hoe meer onderzoek we doen, hoe moeilijker het probleem op te lossen is voor naturalisten, en hoe meer het lijkt op een effect van intelligentie. Schrijf de berekeningen voor hen uit.

4) De beste kandidaat om de plotselinge oorsprong van de fossielen uit het Cambrium tijdperk te verklaren was de Ediacaran fauna, maar die worden nu erkend als zijnde geen voorlopers van de Cambrium fossielen.

Science Daily bericht over een artikel uit het peer-reviewed tijdschrift Science:

Er zijn bewijzen gevonden van de eencellige voorouders van dieren, daterend uit het interval in de geschiedenis van de Aarde vlak voordat meercellige dieren verschenen, in 570 miljoen jaar oude gesteenten uit Zuid-China door onderzoekers van de Universiteit van Bristol, het Zweeds Natuurhistorisch Museum, het Paul Scherrer Institut en de Chinese Academie van Geologische Wetenschappen.

De röntgenmicroscopie bracht aan het licht dat de fossielen kenmerken vertoonden die meercellige embryo’s niet hebben, en dit bracht de onderzoekers tot de conclusie dat de fossielen noch dieren noch embryo’s waren, maar eerder de voortplantingssporelichamen van eencellige voorouders van dieren.

Professor Philip Donoghue zei: “We waren zeer verrast door onze resultaten – we zijn er zo lang van overtuigd geweest dat deze fossielen de embryo’s van de vroegste dieren voorstelden – veel van wat er de laatste tien jaar over de fossielen is geschreven, is ronduit onjuist. Onze collega’s zullen het resultaat niet leuk vinden.”

Professor Stefan Bengtson zei: “Deze fossielen dwingen ons om onze ideeën te herzien over hoe dieren hebben geleerd om grote lichamen te maken uit cellen.”

De trend is dat er geen evolutionaire verklaring is voor de lichaamsplannen die ontstonden in het Cambrium. Als je wilt beweren dat “evolutie het heeft gedaan”, dan moet je de gegevens van vandaag overleggen. Niet speculaties over de toekomst. De gegevens die we vandaag de dag hebben, zeggen nee tegen het naturalisme. De enige manier om naturalistische verklaringen te bevestigen voor het bewijs dat we hebben, is door geloof. Maar rationele mensen weten dat we onze geloofssprongen moeten minimaliseren, en moeten kiezen voor de eenvoudigste en meest redelijke verklaring – een intelligentie is de beste verklaring die verantwoordelijk is voor de snelle generatie van biologische informatie.

Conclusie

Ik denk dat het belangrijk is voor christenen om zich meer te richten op wetenschappelijke apologetiek en om hun academische carrières te richten op wetenschappelijke gebieden. Ik kijk zo vaak naar christelijke blogs, en ik zie veel te veel G.K. Chesterton, Francis Chan A.W. Tozer, en ander ontestbaar, ineffectief gebabbel. We moeten de harde wetenschap brengen, en stoppen met smoesjes te verzinnen dat we het niet kunnen begrijpen omdat het te moeilijk is. Het is niet te moeilijk. Iedereen kan Lee Strobel’s “Het pleidooi voor een Schepper” begrijpen. Dat is meer dan genoeg voor de gemiddelde Christen over wetenschappelijke apologetiek. We moeten allemaal ons best doen om te leren wat werkt. Je wilt niet anti-wetenschap en pro-speculatie zijn zoals atheïsten dat zijn. Ik raad aan om om te beginnen elke dag Uncommon Descent en Evolution News te lezen.