Winterbraakneigingen zijn een van de meest voorkomende oorzaken van maagklachten en komen elke winter voor bij tussen de 3 en 10% van de bevolking van alle leeftijden. Uitbraken van winterbraakselziekte doen zich meestal voor van november tot april. Het virus verspreidt zich tijdens het winterseizoen gemakkelijk van mens tot mens in omgevingen waar mensen dicht bij elkaar komen, bijvoorbeeld in ziekenhuizen, verpleeghuizen, scholen, kleuterscholen en kinderdagverblijven. Winterbraakselziekte verspreidt zich niet alleen via direct contact, maar ook via braakseldeeltjes in de lucht.

Het wordt veroorzaakt door een calicivirus en is zeer besmettelijk. Het begin van de symptomen is vaak snel. De symptomen bestaan voornamelijk uit braken, diarree, misselijkheid, maagpijn, koorts, hoofdpijn en lichaamspijn. De symptomen treden 12 tot 48 uur na de eerste blootstelling aan het virus op. Slechts 10 tot 100 virusdeeltjes zijn voldoende om de ziekte te veroorzaken. Een enkele druppel braaksel kan een miljoen virusdeeltjes bevatten – en in een gram ontlasting van een besmet persoon kunnen wel 100 miljard virusdeeltjes zitten, dus het is niet moeilijk te begrijpen waarom het gemakkelijk is om besmet te raken.

In de regel herstellen de meeste mensen binnen een tot drie dagen van de ziekte. Om besmetting van anderen te voorkomen, wordt over het algemeen aangeraden dat mensen één tot twee dagen thuisblijven nadat ze klachtenvrij zijn geworden. Helaas is de immuniteit (bescherming) na een infectie van korte duur en kan men, als men pech heeft, in hetzelfde winterseizoen opnieuw worden besmet. Er is momenteel geen vaccin beschikbaar.

Hoe het risico op besmetting te minimaliseren

Vermijd, indien mogelijk, nauw contact met mensen van wie vermoed wordt dat ze besmet zijn met het winterbraakziektevirus. Natuurlijk moet u geen voedsel voor anderen bereiden als u maagklachten hebt of onlangs hebt gehad.
Om te voorkomen dat u winterbraakselziekte oploopt, is een goede handhygiëne van essentieel belang. Handen moeten regelmatig en zorgvuldig worden gewassen met water en zeep. Op die manier kunnen virussen en andere infectieuze agentia zuiver mechanisch worden verwijderd en weggespoeld. Dit is echter niet helemaal voldoende om het risico van het oplopen van de ziekte tot een minimum te beperken.

Calicivirus is een virus dat geen beschermende enveloppe heeft. Handdesinfectiemiddelen op basis van alcohol beschadigen het omhulsel dat veel virustypen omhult. Niet alle virustypen hebben dit beschermende omhulsel, zodat handdesinfectiemiddelen op basis van alcohol helaas niet in staat zijn hun werk te doen en deze virussen onschadelijk te maken. Dit is precies de reden waarom handontsmettingsmiddelen op alcoholbasis het calicivirus niet kunnen doden.

Hydrogeenperoxide is een natuurlijk voorkomende stof die in het menselijk lichaam wordt aangetroffen. Bepaalde witte bloedlichaampjes kunnen bijvoorbeeld waterstofperoxide uitscheiden in de strijd tegen bacteriën.

OXISKIN®PLUS (waterstofperoxide, H2O2), in een 3%-oplossing die op de handen wordt gespoten, is in studies* een veilige en zeer doeltreffende manier gebleken om een breed spectrum van besmettelijke agentia te elimineren. Wanneer het op de handen wordt gebruikt, kan het ook ten minste 99,99% van alle calicivirusdeeltjes elimineren. Nadat OXISKIN®PLUS zijn werking heeft uitgeoefend, zijn de reukloze resten die achterblijven alleen zuurstof en water. Er zijn geen meldingen van calicivirus dat resistentie ontwikkelt tegen OXISKIN®PLUS.

In tegenstelling tot alcohol droogt OXISKIN®PLUS de huid niet uit, zelfs niet bij veelvuldig gebruik.