Een vooraanstaand Quaker filantroop, William Tuke introduceerde nieuwe, meer humane methoden voor de verzorging van geesteszieken.

William Tuke werd op 24 maart 1732 in York geboren, in een vooraanstaande Quaker-familie. Al op jonge leeftijd trad hij toe tot het thee- en koffiehandelaarsbedrijf van de familie. Naast zijn commerciële verantwoordelijkheden kon hij veel tijd besteden aan filantropie.

Tuke werd uitgenodigd voor een bezoek toen een Quaker stierf in de smerige en onmenselijke omstandigheden van het York Asylum en was ontzet door wat hij daar zag. In het voorjaar van 1792 deed hij een beroep op de Society of Friends (zoals de Quakers ook bekend stonden) om een revolutie teweeg te brengen in de behandeling van krankzinnigen. Hij verzamelde voldoende fondsen om in 1796 de York Retreat voor de verzorging van krankzinnigen te openen. Dit was het eerste in zijn soort in Engeland, en het was een pionier op het gebied van nieuwe, humanere methoden voor de behandeling van geesteszieken. Zo werden de ketenen van de gevangenen verwijderd, werden zij ondergebracht in een aangename omgeving, met fatsoenlijk voedsel en werd een programma goedgekeurd dat het therapeutisch gebruik van beroepstaken inhield. Tuke’s werk was gelijktijdig met vergelijkbaar baanbrekend werk in Frankrijk van Philippe Pinel, hoewel de twee onafhankelijk van elkaar te werk gingen.

William Tuke overleed in 1822. Tenminste vier leden van zijn familie verrichtten ook filantropisch werk. Zijn zoon Henry (1755 – 1814) was medeoprichter van de York Retreat. Henry’s zoon Samuel (1784 – 1857) ging door met zijn eigen belangstelling voor de toestand van de krankzinnigen. Hij schreef in 1813 een verslag van de York Retreat, ‘Description of the Retreat’, met daarin een verslag van de principes van ‘morele therapie’, die werden beschouwd als de basis van het therapeutische milieu aldaar. Geschreven op verzoek van zijn vader, richtte het werk zich op de misstanden die veel voorkwamen in de ‘gekkenhuizen’ van die tijd, en gaf richting aan de dringende behoefte aan hervorming.

Samuels zoon James Hack Tuke (1819 – 1896) hielp op zijn beurt bij het beheer van de York Retreat en richtte zich later op hulp bij de hongersnood in Ierland. James’ broer Daniel Hack Tuke (1827 – 1895) schreef in 1858 mee aan de belangrijke verhandeling ‘A Manual of Psychological Medicine’ en werd een vooraanstaand arts die zich toelegde op de studie van krankzinnigheid.