Historische schilderijenEdit

Onder invloed van klassiek geschoolde kunstenaars wilde Mount aanvankelijk een historisch schilder worden. Geïnspireerd door Benjamin West en William Hogarth, zoals hierboven vermeld, was Mount gecharmeerd van de Grand Manner en de verheven stijlen van deze kunstenaars. Mount wilde zijn eigen succes creëren en maakte een aantal historische schilderijen, vaak naar scènes uit klassieke teksten die de dood, wederopstanding of bijna-dood ervaringen voorstelden.

Mounts eerste grote olieverfschilderij, Christus die de dochter van Jaïrus opwekte (1828), dat het moment uitbeeldt dat in het nieuwtestamentische boek Marcus wordt beschreven, wanneer Christus het jonge meisje beveelt uit de dood op te staan en te lopen, wekte opzien toen het werd tentoongesteld in de National Academy of Design. De raad kon niet geloven dat een kunstenaar van zijn leeftijd en gebrek aan formele opleiding zo’n diepzinnig werk kon maken. Hoewel de originaliteit van het schilderij in twijfel werd getrokken, was de conceptie van het stuk geheel van Mount zelf. Ondanks Mount’s succes met historische schilderkunst, werd hij uiteindelijk gedwongen om ze op te geven als gevolg van een wanhopige behoefte aan fondsen.

PortrettenEdit

Het schilderen van historiestukken achter zich latend, vond Mount groot succes en de broodnodige fondsen in portretten.

Mount schilderde zijn eerste zelfportret in het voorjaar van 1828 en zijn naaste familieleden, waaronder zijn broer Henry, zus Ruth Mount Seabury en neef Charles Edward Seabury. Later dat jaar schilderde hij zijn eerste portret in opdracht. Mount schreef in zijn autobiografie: “Ik vond dat portretten mijn kleuren beter maakten, en om dat prettig te oefenen trok ik me terug op het platteland om de mokken van de Long Island Yeomanry te schilderen”. In dat jaar besloten William en zijn broer, Shepard Alonzo Mount, een portretstudio te openen op 15 Cherry Street in New York City. Helaas waren de zaken slecht en zij sloten de studio in 1829. Maar Mount bleef de rest van zijn carrière en leven portretschilderen.

In de beginjaren waren enkele van Mounts meer prominente opdrachtgevers op Long Island leden van de families Wells, Weeks, Mills, en Strong. Vaak kreeg Mount de opdracht postuum rouwportretten te schilderen, of portretten die na de dood werden gemaakt. De onderwerpen van deze schilderijen worden vaak “levend” afgebeeld met symbolen/gezichten die de dood voorstellen, vaak bloemen en/of waterpartijen. Over het algemeen genoot Mount niet van deze opdrachten, vanwege de morbide aard van de projecten en de moeilijkheid om met nabestaanden te werken. Voor bepaalde portretten, zoals Jedediah Williamson in 1837, werd Mount naar de plaats van het overlijden of de wake van zijn onderwerp geroepen om gedetailleerde schetsen en aantekeningen te maken voor zijn schilderijen. Jedediah werd op tragische wijze overreden door een geladen wagen, maar het uiteindelijke project van Mount laat de gruwelijke wijze van zijn dood weg, zodat zijn familie hem kan herdenken zonder te worden herinnerd aan hoe hij stierf. Door de kunst van postume portretten konden de doden aan hun verwanten worden teruggegeven, eeuwig bewaard.

GenreEdit

Mounts grootste succes en datgene waar hij het meest beroemd om is, zijn zijn genrestukken die, in tegenstelling tot zijn vroege historische schilderijen waarin de dood centraal stond, meestal gericht waren op dagelijkse ervaringen waarmee de kijker zich kon identificeren. Mount was een van de eerste kunstenaars die zich specialiseerde in het Amerikaanse sociale leven op het platteland; voor zijn tijd bestond er onder kunstenaars een zeker gevoel dat het dagelijkse leven op het Amerikaanse platteland hun hoge roeping niet waardig was.

Mount werd door de enthousiaste ontvangst die zijn eerste pogingen bij de National Academy in New York ten deel viel, aangemoedigd om zich op het genre te richten. Zijn eerste succes in de genreschilderkunst was de multi-figurale Rustic Dance After a Sleigh Ride, getoond op de tentoonstelling van de National Academy in 1830 samen met zijn Girl with a Pitcher, 1829.