William Ouchi (William G. “Bill” Ouchi; 1943) is een Amerikaanse emeritus hoogleraar aan de UCLA Anderson School of Management. Hij is auteur en deskundige op het gebied van management en organisatiesystemen. William Ouchi is auteur van de New York Times bestseller ‘Theory Z: How American Business Can Meet the Japanese Challenge,’ waarin William Ouchi een combinatie van Douglas McGregor ’s Theory X en Y. Daarnaast is hij auteur van diverse boeken met betrekking tot schoolsystemen, zoals ‘Making Schools Work: A Revolutionary Plan to Get Your Children the Education They Need,’ en ‘The Secret of TSL,’ een gids voor de revolutionaire hervormingen die het openbaar onderwijs veranderen.

Biografie William Ouchi

William Ouchi werd geboren in Honolulu. Hij bracht zijn jeugd door in Hawaii en bezocht de Punahou School waar hij in 1961 afstudeerde.

Hij studeerde in 1965 een bachelor in politieke economie aan het Williams College. William Ouchi studeerde af met een eredoctoraat en vervolgde zijn studie met een MBA in Business Administration aan de Stanford University in 1967. Vervolgens behaalde hij zijn Ph.D., ook in Business Administrations maar dan aan de University of Chicago in 1972.

Na zijn studie werkte William Ouchi als co-promovendus aan de UCLA Anderson School of Management. Hij begon onderzoek te doen naar nieuwe manieren om grote en openbare schoolsystemen te organiseren om de prestaties van leerlingen te verbeteren. Verschillende onderzoeken van William Ouchi zijn gepubliceerd in zijn boeken en publicaties. Daarnaast was hij ook Distinguished Professor of Management and Organizations, en Sanford and Betty Sigoloff Chair in Corporate renewal, beide aan de UCLA Anderson School of Management in Los Angeles.

Hij was bovendien medeoprichter van het Riordan Program, een onderdeel van de UCLA Anderson School of Management dat leiderschap- en managementtraining geeft aan diverse individuen. Hij is ook de voorzitter van dit programma.

Zijn expertise was en is nog steeds veelgevraagd, en daarom diende William Ouchi in 1993 als speciale beleidsadviseur van de burgemeester van Los Angeles, Richard J. Riordan. Hij werkte vervolgens van 1993 tot 1995 als stafchef van burgemeester Riordan en was tevens trustee van het William College.

William Ouchi heeft belangrijke en substantiële bijdragen geleverd aan onderwijs- en andere organisatorische systemen, met name op het gebied van managementsystemen. Door zijn publicaties werd hij wereldwijd bekend. Hij was in staat om te identificeren welke scholen kwaliteit in onderwijssystemen zichtbaar maken en hij was in staat om scholen verantwoordelijk te maken voor de resultaten van leerlingen.

Veel van zijn publicaties zoals ‘Making Schools Work: A revolutionary plan to Get Your Children the Education They Need’ zijn al geïmplementeerd door verschillende schoolsystemen in New York, Chicago, Oakland en Hawaï. Zijn zienswijze is universeel en kan op elke school of andere organisatie worden toegepast.

Zijn onderzoek naar hoe de efficiency in grote en complexe organisaties kan worden verbeterd, en hoe deze kunnen worden geherstructureerd, is reeds toegepast door vele organisaties in meerdere bedrijfstakken, waaronder winkelketens, de auto-industrie, en federale agentschappen.

Hij zit in het bestuur van de Los Angeles Alliance for College-Ready Public Schools, een organisatie met een netwerk van goed presterende middelbare en middelbare scholen in gemeenschappen met lage inkomens die zich inzetten om uitzonderlijk openbaar onderwijs te bieden aan alle leerlingen, ongeacht hun achtergrond of geografische locatie.

Hetzelfde geldt voor de Hilton Foundation, een organisatie die zich inzet voor het verlichten van menselijk leed, waar William Ouchi sinds 2006 ook in het bestuur zit. De organisatie is voortdurend op zoek naar manieren om het leven van kansarme en kwetsbare mensen over de hele wereld te verbeteren.

William Ouchi is ook al ongeveer twintig jaar actief betrokken bij het bestuur van bedrijfsgerelateerde ondernemingen zoals Sempra Energy, een Fortune 500-bedrijf dat voortdurend zoekt naar duurzame energieoplossingen voor alledaagse consumenten.

Zijn visie en gedachten met betrekking tot het innoveren van organisatorische systemen zijn benut door verschillende organisaties zoals FirstFed Financial Corp, First Federal Bank of California, EduVoice, Allegheny Technologies, AECOM, Pacific Enterprises, Jandy, en verschillende andere organisaties waar hij als directeur werkzaam was. Naast zijn bijdragen zat William Ouchi verder in de redactieraden van tal van wetenschappelijke tijdschriften en was hij adviseur van subsidieverstrekkende instanties.

Hij ontving diverse onderwijsprijzen, waaronder de UCLA Medal of Teaching Excellence en andere onderscheidingen zoals de Asian Woman Warrior Award, en de Grand Prix des Meilleurs Livres de Management voor zijn boek ‘Theory Z: How American Business Can Meet the Japanese Challenge.’

William Ouchi ging onlangs met pensioen als Distinguished Professor of Management and Organizations, en een Sanford and Betty Sigoloff Chair in Corporate renewal, beide aan de UCLA Anderson School of Management in Los Angeles in 2017

Hij is nog steeds onafhankelijk bestuurder bij Sempra Energy, maar hij is ook Vice Dean-Executive aan de Universiteit van Californië, en als Associate Director bij Clinical Translation Science Institute.

William Ouchi’s bijdragen lijken voor altijd blijvend te zijn. Hij heeft zijn leven en carrière gewijd aan het verbeteren van organisatorische systemen en het helpen van arme en kansarme mensen. Hij gelooft in gelijke kansen en ziet kansen waar anderen uitdagingen vinden. Momenteel woont hij samen met zijn vrouw Carol in Santa Monica. Het echtpaar heeft drie kinderen en vijf kleinkinderen die in Los Angeles wonen.

William Ouchi citeert

1. “Het bewijsmateriaal suggereert sterk dat een consensusbenadering creatievere besluiten en effectievere implementatie oplevert dan individuele besluitvorming.”
2. “Theorie Z is een benadering van management gebaseerd op een combinatie van Amerikaanse en Japanse managementfilosofieën.”

Publicaties en boeken van William Ouchi et al.

• 2009. Het geheim van TSL: De revolutionaire ontdekking die schoolprestaties verhoogt. Simon and Schuster.
• 2008. Scholen laten werken: Een revolutionair plan om uw kinderen het onderwijs te geven. Simon and Schuster.
• 2006. Macht aan de schooldirecteuren: Decentralisatie in drie grote schooldistricten. Organisatiewetenschap, 17(2), 298-307.
• 2003. Organisatorische configuratie en prestaties: The case of primary and secondary school systems. Los Angeles: University of California, Anderson School of Management. Op 24 maart 2005 ontleend.
• 2003. Scholen laten werken. Education Week, 23(1), 56-56.
• 2002. 16 Partnerschappen in Japanse stijl: Bedrijven een concurrentievoordeel geven. Managing Innovation and Change, 203.
• 1994. De organisatie van innovatie in de Verenigde Staten en Japan: Neoklassieke en relationele contractering. Journal of Management Studies, 31(5), 653-679.
• 1993. Hiërarchieën, clans, en theorie Z: Een nieuw perspectief op organisatieontwikkeling. Organizational Dynamics, 21(4), 62-70.
• 1991. Markten, bureaucratieën en clans. Markten, hiërarchieën en netwerken. The Coordination of Social Life, onder redactie van Grahame Thompson, Jennifer Frances, Rosalind Levacic, en Jeremy Mitchell. Sage, 246-255.
• 1990. De economie van organisatie. In Human Resource Management in International Firms(pp. 7-17). Palgrave Macmillan, Londen.
• 1989. De nieuwe gezamenlijke R&D. Proceedings of the IEEE, 77(9), 1318-1326.
• 1988. De logica van gezamenlijk onderzoek en ontwikkeling. California Management Review, 30(3), 9-33.
• 1986. Organisatorische economie. Jossey-Bass.
• 1985. Organisatiecultuur. Annual review of sociology, 11(1), 457-483.
• 1984. De m-vorm maatschappij: Lessen uit het bedrijfsmanagement. Human Resource Management, 23(2), 191-213.
• 1984. Politiek en economisch teamwork: De ontwikkeling van de micro-elektronica-industrie van Japan. California Management Review (pre-1986), 26(000004), 8.
• 1984. Informatiekosten en organisatorisch bestuur. Management Science, 10, 460-481.
• 1983. Efficiënte culturen: Exploring the relationship between culture and organizational performance. Administrative science quarterly, 468-481.
• 1982. Theorie z. Avon.
• 1981. Theory Z: How American business can meet the Japanese challenge. Reading, Mass: Ad-dison-Wesley.
• 1981. Theorie Z bedrijven: Straddling US and Japanese molds. Industry Week, 209(3), 48-54.
• 1981. De markten en hiërarchieën en zichtbare handperspectieven. Perspectives on organization design and behavior, 347-370.
• 1981. Organisatieparadigma’s: Een commentaar op Japans management en Theorie Z organisaties. Organizational Dynamics, 9(4), 36-43.
• 1981. Going from A to Z: Dertien stappen naar een theorie Z organisatie. Management Review, 70(5), 8-16.
• 1981. Een repliek. Perspectives on Organization Design and Behavior, New York, 387-390.
• 1980. Het onderzoeksprogramma markten en hiërarchieën: Oorsprong, implicaties, vooruitzichten. University of Pennsylvania, Center for the Study of Organizational Innovation.
• 1980. Een raamwerk voor het begrijpen van organisatorisch falen. The organizational life cycle, 395-429.
• 1979. Een conceptueel raamwerk voor het ontwerpen van organisatorische controlemechanismen. In Readings in accounting for management control(pp. 63-82). Springer, Boston, MA.
• 1978. Types van organisatorische controle en hun relatie tot emotioneel welzijn. Administrative Science Quarterly, 293-317.
• 1978. Type Z organisatie: Stability in the midst of mobility.
• 1978. Sociale Structuur en Organisatie. Omgevingen en Organisaties, Marshall W. Meyer (ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
• 1977. De relatie tussen organisatiestructuur en organisatiecontrole. Administrative science quarterly, 95-113.
• 1977. Markten en Hiërarchieën: Analysis and Antitrust Implications.
• 1975. Organizational control: Twee functies. Administrative science quarterly, 559-569.
• 1974. Structuur, technologie en omgeving. Organizational behavior: Research and issues, 107-40.
• 1974. Het definiëren van de span of control. Administrative Science Quarterly, 357-365.