William N. Copley was een Amerikaanse kunstenaar bekend om zijn erotische en humoristische schilderijen van figuren zonder gezicht. Hij was ook verzamelaar, schrijver en galeriehouder. Zijn ruimte Copley Galleries exposeerde surrealistische werken van René Magritte, Marcel Duchamp en Max Ernst in het naoorlogse Los Angeles. “Ik dacht dat ik door te schilderen mijn visuele perceptie kon verscherpen en dat ik dat kon overbrengen op mijn schrijven,” legde hij ooit uit. “En toen ik eenmaal begon te schilderen ben ik nooit meer echt teruggekeerd naar het schrijven, behalve voor een korte periode van journalistiek.” Geboren op 24 januari 1919 in New York, NY, werd hij in 1921 geadopteerd door Ira C. Copley en groeide op in Aurora, IL. De kunstenaar ging studeren aan de Phillips Academy Andover en de Yale University voordat hij werd opgeroepen voor het leger. Na zijn terugkeer werkte hij als verslaggever voor de krant van zijn vader in Los Angeles, waar hij zijn vrouw Marjorie Doris Wead ontmoette. Het was de man van de zus van zijn vrouw, John Ployardt, met wie Copley uiteindelijk een galerie begon. Nadat de kortstondige galerie ten onder ging, verhuisde hij naar Parijs om zijn schilderscarrière voort te zetten, beïnvloed en aangemoedigd door zijn vrienden Duchamp en Ernst. In de daaropvolgende decennia verkende Copley romantische relaties en seksualiteit door middel van zijn X-rated werk, waarbij hij een humoristische Amerikaanse Pop Art gevoeligheid liet samensmelten met zijn surrealistische wortels. De kunstenaar overleed op 7 mei 1996 in Key West, FL. Vandaag de dag zijn zijn werken opgenomen in de collecties van onder andere The Museum of Modern Art in New York, het Centre Georges Pompidou in Parijs, het Moderna Museet in Stockholm, en het Los Angeles County Museum of Art.